Ούγγρος ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φέρεντς Μπένε (ουγγρικά: Bene Ferenc, 17 Δεκεμβρίου 1944 – 27 Φεβρουαρίου 2006) ήταν Ούγγρος ποδοσφαιριστής, ο οποίος ήταν βασικό μέλος της ομάδας που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964. Αγωνιζόταν ως επιθετικός και ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 12 γκολ σε 5 αγώνες, η καλύτερη επίδοση μέχρι σήμερα σε ένα Ολυμπιακό τουρνουά ποδοσφαίρου.[1][2]
.jpg) 1969 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 17 Δεκεμβρίου 1944 | ||
| Τόπος γέννησης | Μπαλατονούλακ, Ουγγαρία | ||
| Ημερ. θανάτου | 27 Φεβρουαρίου 2006 (61 ετών) | ||
| Τόπος θανάτου | Βουδαπέστη, Ουγγαρία | ||
| Ύψος | 1,71 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| 1958–1959 | Μαρκάλι | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1959–1960 | Μαρκάλι | 7 | (5) |
| 1960–1961 | Καποσβάρι Ράκοτσι | 16 | (16) |
| 1961–1978 | Ούιπεστ ΦΚ | 418 | (303) |
| 1978–1979 | Ρακοσπάλοταϊ ΕΑΚ | ||
| 1981–1982 | Σέπσι 78 | 39 | (10) |
| 1982–1983 | Ρακοσπάλοταϊ ΕΑΚ | ||
| 1983–1984 | Σορακσάρι | 12 | (5) |
| 1985 | Κέτσκεμετι ΤΕ | 15 | (1) |
| Σύνολο | 594 | (366) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1961–1962 | Ουγγαρία Κ-18 | 6 | (4) |
| 1962–1979 | Ουγγαρία | 76 | (36) |
| 1963–1964 | Ουγγαρία (Ολυμπιακή) | 18 | (35) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1984–1991 | Ούιπεστ (νέων) | ||
| 1991–1992 | Ούιπεστ ΦΚ | ||
| 1995–1996 | Εθνική Ουγγαρίας Κ-21 | ||
Τίτλοι | |||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Μπένε ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα νέων της Μαρκάλι το 1958 και ήδη την επόμενη χρονιά έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα στο πρωτάθλημα της τρίτης κατηγορίας της Ουγγαρίας σε ηλικία 15 ετών. Ήδη σε αυτή την ηλικία μεγάλο ταλέντο, έγινε αποδέκτης διαμαρτυριών αντιπάλων ομάδων για το νεαρό της ηλικίας του.[3][4] Το 1960 πήγε στην Καποσβάρ (Kaposvár Kinizsi - τώρα Καποσβάρι Ράκοτσι) και παρέμεινε ένα χρόνο αγωνιζόμενος στη δεύτερη κατηγορία του πρωταθλήματος.[5]
Ήταν δυνατός ποδοσφαιριστής, ιδιαίτερα γυμνασμένος και παρά το χαμηλό του ύψος αποτελεσματικός στο ψηλό παιχνίδι. Συχνά επιτίθονταν με ατομικές προσπάθειες και η τεχνική του ικανότητα και η δύναμη ήταν τέτοια που απόπειρες των αμυντικών να τον αναχαιτήσουν δεν τον έκαμπταν. Γρήγορα η ικανότητά του στο σκοράρισμα εντοπίστηκε από την Ούιπεστ, με την οποία το ντεμπούτο του στις 8 Αυγούστου 1961 συνοδεύτηκε με ένα γκολ.[6] Ικανός και με τα δύο πόδια, γρήγορος, με ξαφνικές αλλαγές ρυθμού και ψύχραιμος απέναντι στην αντίπαλη εστία, ήταν ικανός να αγωνίζεται με ευχέρεια σε οποιοδήποτε θέση της επίθεσης. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του αγωνιζόμενος είτε ως κεντρικός επιθετικός (στο σύλλογό του) ή δεξιός πλάγιος στην αρχή της πορείας στην εθνική έχοντας για συμπαίκτη του τον Φλόριαν Άλμπερτ.[7][8][9]
Την πρώτη του χρονιά στο σύλλογο έφτασε στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης του πρωταθλήματος, αλλά την επόμενη χρονιά άρχισε να ξεχωρίζει ο ίδιος με την ανάδειξη του σε πρώτου σκόρερ.[6][10] Στις 21 Οκτωβρίου 1962, πριν καν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, στον εκτός έδρας αγώνα με τη Σόμπατεϊ Χάλαντας (6–0) σημείωσε όλα τα γκολ της ομάδας του.[11][12][13] Ο Μπένε εξελίχθηκε σε ιδιαίτερα παραγωγικό σκόρερ αναδεικνυόμενος πέντε φορές πρώτος του πρωταθλήματος (1962–63: 23 γκολ, 1969: 27 γκολ, 1971–72: 29 γκολ, 1972–73: 23 γκολ, 1974–75: 20 γκολ).[14] Συνολικά σημείωσε 303 τέρματα πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας σε 418 αγώνες.[15] Η ισχύς της ομάδας του πρόσφερε οκτώ τίτλους πρωταθλήματος (με τον πρώτο το 1969 και στη συνέχεια άλλους έξι συνεχόμενους) και τρία Κύπελλα Ουγγαρίας. Το 1969 ήταν στον τελικό στο Inter-Cities Fairs Cup (πρόδρομο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ) χάνοντας το Κύπελλο από τη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ.[10]
Ξεκίνησε τη διεθνή του καριέρα στην ηλικία των 18 ετών, στις 14 Οκτωβρίου 1962 απέναντι στη Γιουγκοσλαβία.[16] Ο δρόμος της Εθνικής Ουγγαρίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1964 είχε ως αντίπαλο τη Γαλλία για την πρόκριση στην τελική φάση: μετά τη νίκη με 3–1 στο Παρίσι ο Μπένε σημείωσε το δεύτερο γκολ της νίκης με 2–1 στη Βουδαπέστη. Σημείωσε επίσης το γκολ του ημιτελικού απέναντι στην Ισπανία, που όμως δεν ήταν αρκετό για την πρόκριση στον τελικό με τον ίδιο να χάνει και αρκετές ευκαιρίες στον αγώνα.[17][16] Η Ουγγαρία ήταν στην τρίτη θέση στη διοργάνωση, ενώ ο ίδιος ήταν κορυφαίος σκόρερ με δύο γκολ (μαζί με άλλους δύο παίκτες).[4][18] Την ίδια χρονιά οδήγησε την ομάδα στο Ολυμπιακό χρυσό στο Τόκιο σημειώνοντας 12 γκολ, πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με γκολ στον τελικό με την Τσεχοσλοβακία (αποτέλεσμα 2–1).[19] Συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης.[20] Εκείνη την εποχή αυτοί οι αγώνες ήταν πολύ πιο σημαντικοί σε σχέση με σήμερα και οι ικανοί παίκτες συχνά συμμετείχαν στους αγώνες. Στο πρώτο αγώνα της διοργάνωσης είχε σημειώσει και τα έξι τέρματα την Ολυμπιακής εθνικής απέναντι στο Μαρόκο (6–0), ενώ σημείωσε τέσσερα με αντίπαλο την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία (επίσης 6–0). Ήταν αρχηγός της ομάδας πρωτού καν κλείνει τα 20 του χρόνια. Η Ουγγαρία κατέκτησε το τρίτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο ποδόσφαιρο, επαναλαμβάνοντας το επίτευγμα της Μεγάλης Βρετανίας.[10][21]
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 η Ουγγαρία έφτασε στα προημιτελικά έχοντας αποκλείσει τη Βραζιλία στη φάση των ομίλων, αλλά αποκλείστηκε από την Σοβιετική Ένωση χάνοντας με 2–1. Ο ίδιος είχε σκοράρει από ένα γκολ σε κάθε ένα από τους αγώνες (συνολικά τέσσερα). Απέναντι στους υπερασπιστές του τίτλου ο Μπένε έκανε την καλύτερη εμφάνισή του και σημείωσε ένα έξυπνο γκολ, το οποίο εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης.[22][23] Παρότι τραυματίας, με τα τέσσερα αυτά τέρματα ήταν τρίτος σκόρερ του Κυπέλλου.[17][24] Συμμετείχε επίσης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972, όπου η Ουγγαρία κατέλαβε την τέταρτη θέση. Έκλεισε τη διεθνή του σταδιοδρομία το 1979 έχοντας 76 συμμετοχές και 36 τέρματα.[16] Σε 28 αγώνες ήταν αρχηγός της ομάδας.[9]
Το Μαΐο του 1972 κλήθηκε στη Μικτή Κόσμου για τον αποχαιρετιστήριο αγώνα του Ούβε Ζέελερ και στις 14 Δεκεμβρίου 1972 συμμετείχε επίσης στον αποχαιρετιστήριο αγώνα του Φρανσίσκο Χέντο της Ρεάλ Μαδρίτης, ενάντια στην πορτογαλική Μπελενένσες, για την 25η επέτειο της λειτουργίας του Σταδίου Σαντιάγο Μπερναμπέου. Αγωνίστηκε επίσης δύο φορές με τη Μικτή Ευρώπης.[4][25] Δύο φορές ψηφίστηκε Ούγγρος παίκτης της χρονιάς (1964, 1969).[7] Ήταν έξι χρονιές υποψήφιος για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας αλλά δεν κατάφερε να ψηφιστεί καμία φορά στην πρώτη τριάδα.[26] Μετά το 1979 συνέχισε την καριέρα του σε μικρές ομάδες, ενώ αγωνίστηκε και ένα χρόνο στη Φινλανδία.[3][27] Κλείνοντας την 26χρονη καριέρα του είχε σημειώσει 634 τέρματα σε 972 επίσημους αγώνες σύμφωνα με την RSSSF και συνολικά περισσότερα από 1.400 συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών.[5][28][29][30]
Ξεκίνησε καριέρα προπονητή στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με την ομάδα νέων της Ούιπεστ για τέσσερα χρόνια και συνέχισε για μία ακόμη δεκαετία (το 1995–96 ήταν στην Ολυμπιακή ομάδα της χώρας του), χωρίς αξιοσημείωτη επιτυχία.[27] Το 1992 κέρδισε το Σούπερ Καπ και το Κύπελλο Ουγγαρίας με την Ούιπεστ. Από το 2006 η ακαδημία ποδοσφαίρου της Ράκοτσι στο Καποσβάρ πήρε το όνομά του.[23]
| Ομάδα | Περίοδος | Επίσημοι αγώνες |
Φιλικοί αγώνες |
Σύνολο | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| αγώνες | γκολ | αγώνες | γκολ | αγώνες | γκολ | ||
| Μαρκάλι | 1959 | 7 | 5 | 1 | 1 | 8 | 6 |
| Καποσβάρι Ράκοτσι | 1960—1961 | 16 | 16 | 8 | 6 | 24 | 22 |
| Ούιπεστ ΦΚ | 1961—1978 | 600 | 431 | 268+ | 406+ | 868 | 837+ |
| Ούιπεστ (αναπλ) | 1961—1978 | 47+ | 28 | - | - | 47+ | 28 |
| Ρακοσπάλοταϊ ΕΑΚ | 1978—1979, 1982—1983 | 63+ | 22 | 3+ | 1+ | 85+ | 23+ |
| Χινίον ΣΚ | 1981 | 3 | 1 | - | - | 3 | 1 |
| Σέπσι 78 | 1981—1982 | 56 | 16 | - | - | 56 | 16 |
| Ντομσόντι ΤΣΖ ΣΕ | 1981—1982 | 12 | 1 | - | - | 12 | 1 |
| Σορακσάρι | 1983—1984 | 12+ | 5 | - | - | 12+ | 5 |
| Κέτσκεμετι ΤΕ | 1984—1985 | 15 | 1 | - | - | 15 | 1 |
| Άλλες ομάδες | 1959—1971 | - | - | 3 | 3 | 3 | 3 |
| Εθνική Ουγγαρίας (FIFA) | 1962—1979 | 76 | 36 | 158 | 269+ | 234 | 305+ |
| Εθνική Ουγγαρίας (άλλα παιχνίδια) | 1965—1974 | 7 | 6 | 2 | 1 | 9 | 7 |
| Εθνική Ουγγαρίας Β | 1962—1962 | 5 | 4 | 2 | 8 | 7 | 12 |
| Ολυμπιακή Ομάδα Ουγγαρίας | 1963—1964 | 18 | 35 | 26 | 51 | 44 | 86 |
| Ουγγαρία Κ-18 | 1961—1962 | 6 | 4 | 5 | 1 | 11 | 5 |
| Επιλογή Βουδαπέστης | 1963—1967 | 8 | 5 | 17 | 16 | 25 | 21 |
| Επιλογή Καποσβάρ | 1960 | 1 | 3 | - | - | 1 | 3 |
| Επιλογή Περιφέρειας Νέων | 1959—1960 | 10 | 6 | - | - | 10 | 6 |
| Ουγγαρία βετεράνοι | 1979—1984 | 8 | 9 | 15 | 26 | 23 | 35 |
| Μικτή Ευρώπης | 1972—1973 | 2 | 0 | 1 | 1 | 3 | 1 |
| Σύνολα | 972 | 634 | 509+ | 790+ | 1.481+ | 1.424+ | |
Πηγή : RSSSF - Ferenc Bene (2025)
Ούιπεστ
Ουγγαρία
Ατομικές διακρίσεις
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
