From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τζορτζ Νέλσον (George Nelson, 29 Μαΐου 1908 - 5 Μαρτίου 1986) ήταν Αμερικανός αρχιτέκτονας αλλά και βιομηχανικός σχεδιαστής. Μαζί με τους Τσαρλς και Ρέι Ιμς (Charles & Ray Eames) ήταν ένας απ’ τους πατέρες-ιδρυτές του αμερικανικού μοντερνισμού. Αποτελεί έναν απ’ τους σημαντικότερους σχεδιαστές του 20ου αιώνα καθώς πολλά έργα του θεωρούνται κλασικά.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Τζορτζ Νέλσον | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 29 Μαΐου 1908[1][2][3] Χάρτφορντ[4] |
| Θάνατος | 5 Μαρτίου 1986[1][2][3] Νέα Υόρκη[5][4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[6] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[7][8] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Γέιλ Σχολή αρχιτεκτονικής του Γέιλ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σχεδιαστής[9][10][11] αρχιτέκτονας[9] |
| Εργοδότης | Herman Miller (1945–1972)[12] George Nelson & Associates |
| Αξιοσημείωτο έργο | Coconut Chair |
| Περίοδος ακμής | 1936 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αμερικανικό βραβείο της Ρώμης AIGA Medal επίτιμος Βασιλικός Σχεδιαστής για τη Βιομηχανία (1973)[13] |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννήθηκε στην πόλη Χάρτφορντ (Hartford) της πολιτείας Κονέκτικατ των Η.Π.Α. (Connecticut, U.S.A.). Σπούδασε αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο Γέιλ επίσης στο Κονέκτικατ, όπου αποφοίτησε το 1928. Συνέχισε όμως τις σπουδές του, και το 1931 έλαβε πτυχίο καλών τεχνών. Ένα χρόνο αργότερα ενώ προετοιμαζόταν για το βραβείο ενός διαγωνισμού του Παρισιού, κέρδισε το βραβείο σε έναν διαγωνισμό στη Ρώμη, όπου και μετακόμισε. Με βάση του ιταλική πρωτεύουσα πλέον, ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη όπου γνώρισε έναν μεγάλο αριθμό απ’ τους πρωτοπόρους του μοντερνισμού, απ' τους οποίους και πήρε συνέντευξη. Μερικά χρόνια αργότερα επέστρεψε στις Η.Π.Α. για να αφιερώσει τον εαυτό του στη συγγραφή. Με τις αναφορές του μέσα απ’ το βιβλίο “Pencil Points” γνωστοποίησε και «παρουσίασε» στην Βόρεια Αμερική τους: Λε Κορμπυζιέ (Le Corbusier), Βάλτερ Γκρόπιους (Walter Gropius), Μιες Βαν ντε Ρόχε (Mies Van de Rohe) και Τζίο Πόντι (Giò Ponti). Ήταν ο πρώτος συνεταιρικός συντάκτης στα “Φόρουμ της Αρχιτεκτονικής” απ’ το 1935 έως το 1943, ενώ στη συνέχεια βοηθητικός συντάκτης έως το 1949. Έως το 1940 ο Τζορτζ Νέλσον είχε τραβήξει τα βλέμματα πάνω του με τις καινοτομικές έννοιες που εισήγαγε στο χώρο του σχεδιασμού. Στο μεταπολεμικό του βιβλίο με τίτλο “Το Σπίτι Του Αύριο” (“Tommorow’s House”) έκανε νύξη για πρώτη φορά για την έννοια του «οικογενειακού δωματίου» (family room). Μία από αυτές τις καινοτομικές έννοιες ήταν και ο «αποθηκευτικός τοίχος» (storage wall) που τράβηξε την προσοχή του D.J. De Pree, τον ιδρυτή και πρόεδρο της εταιρίας Herman Miller. Το 1945 ο τελευταίος πρότεινε στο Νέλσον τη θέση του διευθυντή του σχεδιαστικού τμήματος στη Herman Miller. Μετά το διορισμό του Νέλσον στην εταιρία άρχισε μια περίοδος μακροχρόνιας σειράς επιτυχών συνεργασιών με τους: Τσαρλς και Ρέι Ιμς, Χάρι Μπερτόια (Harry Bertoia), Ρίτσαρντ Σκούλτζ (Richard Schultz), Ντόναλντ Κνoρ (Donald Knorr) και Ισάμου Νογκούτσι (Isamu Noguchi). Στη συνέχεια όμως, ο Μπερτόια και ο Νογκούτσι εξέφρασαν τη λύπη τους όσον αφορά στη συνεργασία τους με τον Νέλσον. Παρόλα αυτά, ακολούθησε μια μεμονωμένα επιτυχής περίοδος τόσο για την επιχείρηση όσο και για τον Αμερικανό αρχιτέκτονα. Καθόρισε τα νέα πρότυπα για τη συμμετοχή του σχεδιασμού σε όλες τις δραστηριότητες της επιχείρησης. Με αυτόν τον τρόπο πρωτοτύπησε στην εικόνα της εταιρικής διαχείρισης των γραφικών προγραμμάτων και του συστήματος σηματοδότησης. Τα σχέδια του καταλόγου σχεδιασμού και εκθέσεων του Νέλσον για τη Herman Miller κλείνουν μια μεγάλη σειρά από συμμετοχές με σκοπό να κάνουν το σχεδιασμό τη σημαντικότερη κατευθυντήρια δύναμη στην επιχείρηση. Από την έναρξη του, στα μέσα της δεκαετίας του ’40, έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Νέλσον έφτασε στο ζενίθ της καριέρας του. Ήταν δίχως αμφιβολία ο ευκρινέστερος και μία από τις πιο εύγλωττες φωνές στο σχεδιασμό, στην αρχιτεκτονική, στη διακόσμηση και στη γραφιστική στις Η.Π.Α. τον 20ο αιώνα. Ήταν επίσης δάσκαλος, οργάνωσε διασκέψεις και εξέδωσε διάφορα βιβλία. Άφησε πίσω του πολλά σχέδια και προϊόντα που αποτελούν κομβικά σημεία στην ιστορία ενός επαγγέλματος που βοήθησε, ώστε να διαμορφωθεί.
Ο Νέλσον υποστήριξε ότι ένας σχεδιαστής για να ασχοληθεί δημιουργικά με τις ανθρώπινες ανάγκες, «πρέπει πρώτα να ξεφύγει ριζικά και συνειδητά από όλες τις αξίες που τον προσδιορίζουν ως "αντιάνθρωπο"». Οι σχεδιαστές πρέπει επίσης συνεχώς να γνωρίζουν τις συνέπειες των ενεργειών τους στους ανθρώπους και την κοινωνία. Τόνισε ότι «το απόλυτο σχέδιο δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από μια διαδικασία συσχέτισης των πάντων». Κατά τον Νέλσον, οι σχεδιαστές, αντί να ειδικεύονται, πρέπει να καλλιεργήσουν μια ευρεία βάση γνώσης και της κατανόησης. Και φυσικά, ο ίδιος ακολούθησε αυτήν την αρχή. Ήταν ένας "πρώιμος" οικολόγος, ένας από τους πρώτους σχεδιαστές που έδειξε ενδιαφέρον για τη νέα τεχνολογία επικοινωνιών, και ένας ισχυρός συγγραφέας και δάσκαλος. Υπεράσπισε μερικές φορές έντονα τις νεωτεριστικές αρχές και "ενόχλησε" πολλούς από τους συναδέλφους του, που ως «βιομηχανικοί σχεδιαστές» έκαναν, σύμφωνα με το Νέλσον, πάρα πολλές παραχωρήσεις στις εμπορικές δυνάμεις στη βιομηχανία. Οι βασικές αρχές του πάντρεψαν την τιμιότητα και την ακεραιότητα του σχεδίου και μια πίστη στην αγορά για "καλό σχέδιο". Πιθανότατα επηρεασμένος από το φίλο του, τον Ρίτσαρτ Μπάκμινστερ Φύλλερ (Buckminster Fuller), ο τελευταίος στόχος του Νέλσον ως σχεδιαστή ήταν «να κάνει πάρα πολλά με πολύ λίγα».
Ρολόγια:
Φωτιστικά:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
