Σκιαδοβούνι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Σκιαδοβούνι είναι επίμηκες όρος στην βόρεια-βορειοδυτική (ΒΒΔ) Πελοπόννησο. Το υψηλότερο σημείο του είναι η κορυφή «Λειψούτα» με υψόμετρο 1.466 μέτρα[1].
| Σκιαδοβούνι | |
|---|---|
| Ύψος | 1.446 μέτρα |
| Κορυφή | Λειψούτα |
| Γεωγραφικά στοιχεία | |
| Χώρες |  Ελλάδα |
| Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Βρίσκεται στα σύνορα των Περιφερειακών Ενοτήτων (πρώην Νομών) Αχαΐας και Ηλείας, της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, και ουσιαστικά αποτελεί προέκταση του ορεινού όγκου του Ερυμάνθου προς τα νότια. «Στη βορειοανατολική πλευρά του όρους Σκιαδοβούνι εκτείνεται ο Ερύμανθος, δημιουργώντας ένα μεγάλο σε μήκος ορεινό όγκο»[2].
Αποτελεί το νοτιοανατολικό όριο του οροπεδίου της Βουντούχλας και «βλέπει» προς την περιοχή της Τριταίας[3]. Φυσικό όριο του βουνού είναι ο ποταμός Πηνειός, ο οποίος ρέει στην περιοχή στις ανατολικές, νοτιοανατολικές και νότιες υπώρειές του[4]. Στις βορειότερες πλαγιές του βουνού, προς την πλευρά της Αχαΐας, είναι χτισμένο το χωριό Πτέρη, σε υψόμετρο 500 μέτρων, ενώ λίγο βορειότερα ο κυρίως ορεινός όγκος του Ερυμάνθου αρχίζει να είναι εντελώς διακριτός[4]. Χτισμένη σε αυτό βρίσκεται επίσης η Μόνη Νοτενών, καθώς και το όμορο χωριό της Αχαΐας, Σκιαδά και της Ηλείας, Κακοτάρι.
Πήρε την ονομασία «Σκιαδοβούνι» από το κεφαλοχώρι του Σκιαδά[5], που βρίσκεται αμφιθεατρικά χτισμένο στις νοτιοδυτικές πλαγιές του σε υψόμετρο 450 μ. Στις νοτιανατολικές πλαγιές του βρίσκεται το χωριό Κακοτάρι και σε εκείνες κυρίως τις περιοχές αποκαλείται και «Κακοταραίικο» βουνό ή «Κακοταροβούνι».
Το Σκιαδοβούνι χαρακτηρίζεται κυρίως ως μη δασώδες όρος. Ωστόσο, στις πλαγιές φύεται σε αντιπροσωπευτικούς αριθμούς η Άρκευθος η οξύκεδρος (αγριόκεδρο)[6], καθώς και έλατα, πουρνάρια και άλλα.
Πάνω από το χωριό Σκιαδάς, στην κορυφή Σγάρτσικο, σώζονται υδατοδεξαμενές και άλλες εγκαταστάσεις, καθώς και ερείπια του βυζαντινού κάστρου Δοξαπατρή[7][8][9]. Στις ανατολικές πλαγιές του, από την πλευρά της Ηλείας, όπου φέρει συνηθέστερα την ονομασία «Κακοταροβούνι», τοποθετείται το λεγόμενο Κάστρο της Οχιάς (ακόμη Ωρειάς ή Ωριάς). Στην ίδια με το Κάστρο της Οχιάς ευρύτερη περιοχή σώζεται το ιστορικό και θρησκευτικό μνημείο της «σπηλιάς του Τουρκο-Παναή» (Μπελογιάννη)»[10].
Στις νότιες απολήξεις του βρίσκεται κτισμένο το Μοναστήρι των Νοτενών σε υψόμετρο 880 μέτρων, που αποτελεί τοπόσημο του βουνού και «βλέπει» στα νότια προς το πυκνό δρυοδάσος της Κάπελης.
Οι πλαγιές του προσφέρονται για ανεμοπτερισμό καθότι «ο προσανατολισμός των απογειώσεων είναι βόρειος και δυτικός, ενώ υπάρχει δυνατότητα πτήσης με ανέμους βόρειας, βορειοδυτικής, δυτικής και νοτιοδυτικής κατεύθυνσης»[2]. Στο βουνό «υπάρχουν επίσης μεγάλες δυνατότητες πραγματοποίησης πτήσεων σε μεγάλη απόσταση προς τα βόρεια του βουνού»[2].
Το βουνό αποτελεί και πεζοπορικό προορισμό. Αξιόλογο αποτελεί το μονοπάτι Σκιαδά-Μονή Νοτενών-Κακοτάρι[11].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
