Σαρλ - Μαρί Βιντόρ

Ο Σαρλ-Μαρί Ζαν Αλμπέρ Βιντόρ (Charles-Marie Jean Albert Widor, 21 Φεβρουαρίου 1844 - 12 Μαρτίου 1937) ήταν Γάλλος οργανίστας και συνθέτης.

Σαρλ - Μαρί Βιντόρ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Charles-Marie Widor (Γαλλικά)
Ψευδώνυμο	Aulétès
Γέννηση	21  Φεβρουαρίου 1844[1][2][3] Λυών[4][5][6]
Θάνατος	12  Μαρτίου 1937[1][2][7] 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[8]
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία[9]
Σπουδές	Βασιλικό Ωδείο Βρυξελλών
Ιδιότητα	κλασικός συνθέτης, οργανίστας[10][5], ενορχηστρωτής, μουσικός παιδαγωγός, κριτικός μουσικής, διδάσκων πανεπιστημίου, καθηγητής[5] και συνθέτης[11]
Σύζυγος	Mathilde de Montesquiou-Fézensac (από 1920)
Κίνημα	κλασική μουσική
Όργανα	εκκλησιαστικό όργανο
Είδος τέχνης	όπερα και συμφωνία
Καλλιτεχνικά ρεύματα	κλασική μουσική
Σημαντικά έργα	Symphony for Organ No. 5 και Symphony for Organ No. 9
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής και Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Ο Βιντόρ γεννήθηκε στη Λυών, σε μια οικογένεια κατασκευαστών οργάνων και αρχικά σπούδασε μουσική εκεί με τον πατέρα του, Φρανσουά-Σαρλ Βιντόρ, μόνιμο οργανίστα του Σαν-Φρανσουά-ντε-Σαλ από το 1838 μέχρι το 1889. Ο Γάλλος κατασκευαστής εκκλησιαστικών οργάνων Αριστίντ Καβαγιέ-Κολλ, που συντέλεσε στην επαναφορά της τέχνης της κατασκευής εκκλησιαστικών οργάνων, ήταν φίλος της οικογένειας Βιντόρ. Κανόνισε να σπουδάσει ο ταλαντούχος νεαρός οργανίστας στις Βρυξέλλες το 1863 με τον Ζακ-Νικολά Λεμάν την τεχνική του εκκλησιαστικού οργάνου και με τον ηλικιωμένο Φρανσουά-Ζοζέφ Φετί, διευθυντή του Ωδείου των Βρυξελλών, συνθεση. Μετά από αυτήν την περίοδο σπουδών ο Βιντόρ μετακόμισε στο Παρίσι, όπου διέμεινε το υπόλοιπο της ζωής του. Στην ηλικία των 24 ετών ορίστηκε βοηθός του Καμίγ Σαιν-Σανς στην Εκκλησία της Μαγδαληνής.

Τον Ιανουάριο του 1870, μετά από συντονισμένες προσπάθειες των Καβαγιέ-Κολλ, Σαιν-Σανς και του Σαρλ Γκουνώ, ο 25-χρονος Βιντόρ ορίστηκε προσωρινός οργανίστας της εκκλησίας του Αγίου Σουλπικίου (Σαν-Σουλπίς) του Παρισιού, θέση με εξαιρετικό γόητρο για έναν οργανίστα. Το όργανο του Σαν-Σουλπίς ήταν το αριστούργημα του Καβαγιέ-Κολλ.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Οι εκπληκτικές δυνατότητες του οργάνου αποδείχθηκαν έμπνευση για τον Βιντόρ. Παρά την "προσωρινότητα" της θέσης του, ο Βιντόρ παρέμεινε οργανίστας στον Σαν-Σουλπίς για περίπου 64 χρόνια, μέχρι το τέλος του 1933. Το 1934 τον διαδέχθηκε ο πρώην μαθητής και βοηθός του, Μαρσέλ Ντυπρέ.