16ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού

Το 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού (γαλλικά: Le 16e arrondissement de Paris‎‎) είναι ένα από τα 20 διαμερίσματα της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Η περιοχή συνήθως αναφέρεται ως Σεζιέμ, δηλαδή Δέκατο-έκτο.

16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία[1]
Διοικητική υπαγωγή	Παρίσι
•	Danièle Giazzi (από 2017)[2]
Ταχυδρομικός κώδικας	75016 και 75116
Κωδικός Κοινότητας	75116
Πληθυσμός	159.733 (1  Ιανουαρίου 2022)[3]
Έκταση	7,91 km²
16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Ιστότοπος	https://mairie16.paris.fr/
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το διαμέρισμα, που ονομάζεται και διαμέρισμα του Πασί, ^[4]περιλαμβάνει μέρος της Αψίδας του Θριάμβου και συγκεντρώνει πολλά μουσεία μεταξύ της πλατείας του Τροκαντερό και της πλατείας της Ιένας, ανάμεσα στα οποία από το 2014 και το μουσείο τέχνης και πολιτιστικό κέντρο Ίδρυμα Λουί Βουιτόν. ^[5]

Με τα περίτεχνα κτήρια του 19ου αιώνα, τις μεγάλες λεωφόρους, τα διάσημα σχολεία, τα μουσεία και τα πάρκα, το διαμέρισμα είναι από καιρό γνωστό ως ένας από τους αγαπημένους τόπους διαμονής της γαλλικής υψηλής κοινωνίας ^[6] σε τέτοιο βαθμό που η λέξη Σεζιέμ (16ο) έχει συσχετιστεί με μεγάλο πλούτο στη γαλλική λαϊκή κουλτούρα. Πράγματι, το 16ο διαμέρισμα του Παρισιού είναι η τρίτη πλουσιότερη συνοικία της Γαλλίας για το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών, μετά το 7ο, και την κοινότητα Νεϊγί-συρ-Σεν, και τα δύο γειτονικά.

Το 16ο διαμέρισμα περιλαμβάνει αρκετούς μεγάλους αθλητικούς χώρους, όπως: το Παρκ ντε Πρενς, το γήπεδο όπου ο ποδοσφαιρικός σύλλογος Παρί Σεν Ζερμέν παίζει τους εντός έδρας αγώνες του, το στάδιο Ρολάν Γκαρός, όπου διοργανώνονται τα πρωταθλήματα τένις Τουρνουά του Ρολάν Γκαρός και το στάδιο Ζαν-Μπουέν, έδρα του κλαμπ ράγκμπι Σταντ Φρανσαί Παρί. Το δάσος της Βουλώνης, το δεύτερο μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο στο Παρίσι, βρίσκεται επίσης σε αυτό το διαμέρισμα.

Τοποθεσία

Προσόψεις κτηρίων του 16ου διαμερίσματος

Το 16ο διαμέρισμα συνορεύει προς τα δυτικά με τις κοινότητες Νεϊγί-συρ-Σεν και Μπουλόνι-Μπιγιανκούρ και με τον Σηκουάνα μέσω του δάσους της Βουλώνης, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του διαμερίσματος. Στα βόρεια, συνορεύει με το 17ο και 8ο διαμέρισμα και στα ανατολικά με τον Σηκουάνα, ο οποίος το χωρίζει από το 7ο και το 15ο διαμέρισμα. Στα νοτιοανατολικά βρίσκεται η κοινότητα Ισί-λε-Μουλινώ.

Όπως και άλλες παριζιάνικες συνοικίες, η περιοχή είναι πυκνοκατοικημένη, παρά την παρουσία πολλών κήπων. Το δάσος της Βουλώνης καλύπτεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από δένδρα και περιλαμβάνει αρκετά κτήρια ή αθλητικές εγκαταστάσεις, όπως το στάδιο Ρολάν Γκαρός.

Η έκταση του διαμερίσματος είναι 16.305 τετραγωνικά χιλιόμετρα, περισσότερα από τα μισά των οποίων καλύπτονται από το δάσος της Βουλώνης. Χωρίς το δάσος, η έκταση του είναι 7.846 χλμ². Είναι το μεγαλύτερο διαμέρισμα στο Παρίσι όσον αφορά την έκταση.

Η περιοχή εξυπηρετείται από τις γραμμές 1, 2, 6, 9 και 10 του μετρό, από το περιφερειακό σιδηρόδρομο RER C και από μεγάλο αριθμό γραμμών λεωφορείων.

Ιστορικά στοιχεία

Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, η περιοχή του σημερινού 16ου διαμερίσματος αποτελούνταν από πολλά χωριά έξω από την πρωτεύουσα.

Το 16ο διαμέρισμα δημιουργήθηκε το 1860, κατά τη διακυβέρνηση του Ναπολέοντα Γ΄, με την επέκταση και τον μετασχηματισμό του Παρισιού, σύμφωνα με τον νόμο της 16ης Ιουνίου 1859, που διεύρυνε το Παρίσι και αύξησε τα δημοτικά διαμερίσματα από 12 σε 20. Δημιουργήθηκε από τα χωριά Ωτέιγ, Πασί και Σαγιό που ενσωματώθηκαν οριστικά στο νέο διαμέρισμα και στην πόλη του Παρισιού.

Το διαμέρισμα αρχικά επρόκειτο να λάβει τον αριθμό 13, όμως οι κάτοικοι της περιοχής απέρριψαν αυτόν τον αριθμό λόγω της έκφρασης «Παντρεύτηκαν στο δημαρχείο του 13ου», που σήμαινε ότι ένα ζευγάρι συζούσε (καθώς μέχρι το 1860 δεν υπήρχε 13ο διαμέρισμα), γεγονός που σκανδάλιζε την καλή κοινωνία του 16ου. Έτσι αποφασίστηκε η ονομασία των διαμερισμάτων σε σπειροειδή μορφή, που ισχύει έως σήμερα.^[7]

Δημογραφικά στοιχεία

Είσοδος της φρουρούμενης περιοχής Μονμορανσί

Παλαί ντε Τοκιό

Το 16ο διαμέρισμα έφθασε στον κορυφαίο πληθυσμό του το 1962, όταν είχε 227.418 κατοίκους. Στην απογραφή του 2009 ο πληθυσμός ανέρχονταν σε 169.372. Περιλαμβάνει πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητες, το 1999 πρόσφερε 106.971 θέσεις εργασίας.

Το 16ο διαμέρισμα είναι ένα από τα πλουσιότερα μέρη του Παρισιού και διαθέτει μερικά από τα πιο ακριβά ακίνητα στη Γαλλία, όπως τις πολυτελείς βίλες στο Ωτέιγ, ιδιωτικά αρχοντικά του 19ου αιώνα, κατοικίες της υψηλής κοινωνίας, πρεσβείες ξένων χωρών, τεράστια σπίτια που περιβάλλονται από κήπους, κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο στο Παρίσι και που αποτελούν φρουρούμενες κοινότητες με περίφραξη.

Είναι επίσης το μόνο διαμέρισμα στο Παρίσι που χωρίζεται σε δύο ξεχωριστούς ταχυδρομικούς κώδικες. Το νότιο τμήμα του διαμερίσματος φέρει ταχυδρομικό κώδικα 75016, ενώ το βόρειο τμήμα έχει τον κωδικό 75116.

Στην απογραφή του 2017 ο πληθυσμός ανέρχονταν σε 168.554 κατοίκους.^[8]

Έτος απογραφής	Πληθυσμός	Πυκνότητα (κάτ. ανά χλμ²)
1872	43.332	5.523
1954	214.042	27.280
1962	227.418	28.985
1968	214.120	27.290
1975	193.590	24.674
1982	179.446	22.871
1990	169.863	21.650
1999	161.773	20.619
2009	169.372	21.347
2017	168.554	21.308

Συνοικίες

Οι 4 συνοικίες του 16ου διαμερίσματος

Κάθε ένα από τα 20 διαμερίσματα του Παρισιού χωρίζεται σε 4 συνοικίες. Οι 4 συνοικίες του 16ου διαμερίσματος:

• Συνοικία του Ωτέιγ
• Συνοικία της Μυέτ
• Συνοικία της Πορτ-Ντωφίν
• Συνοικία του Σαγιό

Σύμφωνα με την επίσημη αρίθμηση των συνοικιών του Παρισιού, οι συνοικίες του 16ου διαμερίσματος έχουν τους αριθμούς από 61 έως 64.

Σημεία ενδιαφέροντος

Παλαί ντε Σαγιό

• Η πλατεία Σαρλ ντε Γκωλ
• Το δάσος της Βουλώνης
• Το νεκροταφείο του Πασί
• Το στάδιο Ρολάν Γκαρός
• Το Παρκ ντε Πρενς, γήπεδο και έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας Παρί Σεν Ζερμέν.
• Το μέγαρο της Γαλλικής ραδιοφωνίας
• Το μουσείο Μαρμοτάν-Μονέ
• Το Παλαί ντε Σαγιό
• Το Εθνικό Ναυτικό μουσείο
• Το μουσείο του ανθρώπου
• το Μουσείο Γαλλικών Μνημείων
• Το Παλαί ντε Τοκιό, χώρος αφιερωμένος στη μοντέρνα και σύγχρονη τέχνη.
• Το μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Παρισιού ^[9]
• Η οικία Μπαλζάκ ^[10]
• Το Παλαί Γκαλιερά, μουσείο της ιστορίας της μόδας.
• Το Τροκαντερό
• Το Ίδρυμα Λουί Βουιτόν, μουσείο και πολιτιστικός χώρος.
• Το Εθνικό Μουσείο Ασιατικών Τεχνών - Γκιμέ
• Το μουσείο Ενερί, μουσείο ασιατικής τέχνης
• Ο Καθεδρικός Ναός Αγίου Στεφάνου (έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας)

Γέφυρες

Γέφυρα της Γκρενέλ

• Γέφυρα Γκαριλιάνο
• Γέφυρα Μιραμπώ
• Γέφυρα της Γκρενέλ
• Γέφυρα Ρουέλ
• Γέφυρα Μπιρ-Χακίμ
• Γέφυρα της Ιένας (Πον ντ'Ιενά)
• Πεζογέφυρα Ντεμπιγί

Παραπομπές

1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 3738. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
2. «Paris : Danièle Giazzi succède à Claude Goasguen à la mairie du XVIe».
3. «Populations légales 2022» (Γαλλικά) Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 19  Δεκεμβρίου 2024.
4. . «legifrance.gouv.fr».
5. . «parisdigest.com/monument/fondation_louis_vuitton_paris.htm».
6. . «hotelautrocadero.com/16e-arrondissement/».
7. . «parislenezenlair.fr/histoire-de-paris/l-histoire-de-paris/anecdotes/141-anecdotes-13e-arrondissement.html».
8. . «insee.fr/fr/statistiques/4269674?geo=COM-75116».
9. . «mam.paris.fr/».
10. . «maisondebalzac.paris.fr/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2023.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    16ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού

• Η ιστοσελίδα του Δημαρχείου του 16ου διαμερίσματος (γαλλικά)
• Τα διαμερίσματα του Παρισιού (βίντεο στο youtube- ελληνικοί υπότιτλοι)