Ποσειδώνιος (κρατήρας)

Ο Ποσειδώνιος (Posidonius) είναι μεγάλος κρατήρας στην ορατή από τη Γη πλευρά της Σελήνης, με διάμετρο 95 χιλιόμετρα. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της Θάλασσας της Ηρεμίας, στα νότια της Λίμνη των Ονείρων, με σεληνογραφικές συντεταγμένες του κέντρου του 31,8° βόρειο πλάτος και 29,9° ανατολικό μήκος. Ο κρατήρας Σακορνάκ αγγίζει το νοτιοανατολικό του χείλος, ενώ βόρεια υπάρχει ο κρατήρας Ντάνιελ.

Ποσειδώνιος Posidonius
Σύνθεση εικόνων από το Lunar Reconnaissance Orbiter
Συντεταγμένες	31.88°N 29.99°E / 31.88; 29.99
Επωνύμιο	Ποσειδώνιος ο Ρόδιος
Πολυμέσα σχετικά με τον κρατήρα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο κρατήρας πήρε το όνομά του προς τιμή του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου, αστρονόμου και γεωγράφου Ποσειδώνιου.

Περιγραφή

Oblique view of Posidonius from Apollo 17. Note that the lava which flooded the crater reached its rim and is clearly above the mare plain to the west (left).

Το χείλος του Ποσειδώνιου είναι χαμηλό και ατελές, ιδίως στη δυτική πλευρά. Το εσωτερικό έχει επιστρωθεί με δευτερογενές στρώμα λάβας στο παρελθόν.

Υπάρχει ένα μικρότερο, ημικυκλικό χείλος ενός ομόκεντρου, πλημμυρισμένου από λάβα κρατήρα στο εσωτερικό του κυρίως χείλους, με κέντρο προς τα ανατολικά. Ο Ποσειδώνιος δεν διαθέτει κεντρική κορυφή, αλλά πυθμένας του είναι λοφώδης, με ένα σύστημα αυλακώσεων, το Rimae Posidonius. Ο πυθμένας είναι υπερυψωμένος εξαιτίας της δευτερογενούς ροής λάβας, κάτι το οποίο προκάλεσε πιθανώς και το σύστημα των αυλακώσεων. Στα βορειοανατολικά το χείλος διακόπτεται από τον μικρότερο κρατήρα Ποσειδώνιο B, ενώ στον πυθμένα, λίγο δυτικότερα του κέντρου, υπάρχει ο μικρότερος κρατήρας rim, offset just to the west of center is another smaller crater Ποσειδώνιος A.

Στην επιφάνεια της Θάλασσας της Ηρεμίας κοντά στον Ποσειδώνιο υπάρχει ένα αξιοσημείωτο σύστημα λοφοσειρών συστολής που είναι παράλληλες προς τη γειτονική «ακτή» της θάλασσας, οι Ράχεις (Dorsa) Σμιρνόφ. Στην κορυφή τους υπάρχει ένας μικρός κρατήρας με διάμετρο μόλις 2 χλμ. Αυτός ο κρατήρας περιβάλλεται από περιοχή πολύ ανοικτόχρωμου υλικού, ένα παράδειγμα σεληνιακής «φωτεινής κηλίδας» (bright spot). Η κορυφή αυτή έφερε παλαιότερα το όνομα «Ποσειδώνιος γ» (Posidonius Gamma ή Y) και παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τον μετέπειτα διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών Ιούλιο Σμιτ το 1857, ο οποίος σημείωσε την ομοιότητά του με τη λευκή περιοχή που περιβάλλει τον κρατήρα Λινναίο.

Δευτερεύοντες κρατήρες

Ο Ποσειδώνιος περιβάλλεται από μικρότερους κρατήρες (ή τους περιέχει), οι περισσότεροι από τους οποίους δημιουργήθηκαν μάλλον από την ίδια πρόσκρουση. Καθώς συνηθίζεται, αυτοί οι κρατήρες-δορυφόροι ονομάζονται με το όνομα του κύριου κρατήρα ακολουθούμενο από ένα κεφαλαίο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου. Υπάρχουν έτσι οι κρατήρες (μεταξύ τους και ο προαναφερόμενος «Ποσειδώνιος γ» ως «Ποσειδώνιος Y»):

Ονομασία	Σεληνογρ.πλάτος	Σεληνογρ. μήκος	Διάμετρος (χλμ.)
Ποσειδώνιος A	31,7° B	29,5° A	11
Ποσειδώνιος B	33,1° B	30,9° A	14
Ποσειδώνιος C	31,1° B	29,6° A	2
Ποσειδώνιος Ε	30,5° B	19,7° A	3
Ποσειδώνιος F	32,8° B	27,1° A	6
Ποσειδώνιος G	34,8° B	27,2° A	5
Ποσειδώνιος J	33,8° B	30,7° A	22
Ποσειδώνιος M	34,3° B	30,0° A	10
Ποσειδώνιος N	29,7° B	21,0° A	6
Ποσειδώνιος P	33,6° B	27,5° A	15
Ποσειδώνιος W	31,6° B	20,1° A	3
Ποσειδώνιος Y (γ)	30,0° B	24,9° A	2
Ποσειδώνιος Z	30,7° B	22,9° A	6

Πηγές

• Andersson, L.E.· Whitaker, E.A. (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
• Blue, Jennifer (25 Ιουλίου 2007). «Gazetteer of Planetary Nomenclature». United States Geological Survey. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2007.
• Bussey, B.· Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. Νέα Υόρκη: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81528-4.
• Cocks, Elijah E.· Cocks, Josiah C. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers. ISBN 978-0-936389-27-1.
• McDowell, Jonathan (15 Ιουλίου 2007). «Lunar Nomenclature». Jonathan's Space Report. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2007.
• Menzel, D.H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). «Report on Lunar Nomenclature by the Working Group of Commission 17 of the IAU». Space Science Reviews 12 (2): 136–186. doi:10.1007/BF00171763. Bibcode: 1971SSRv...12..136M.
• Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co. ISBN 978-0-304-35469-6.
• Price, Fred W. (1988). The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33500-3.
• Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 978-0-913135-17-4.
• Webb, Rev. T.W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6η αναθεωρ. έκδοση). Dover. ISBN 978-0-486-20917-3.
• Whitaker, Ewen A. (1999). Mapping and Naming the Moon. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62248-6.
• Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 978-1-85233-193-1.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Σελίδες της αποστολής LRO με εικόνες υψηλής αναλύσεως:
  • «Μαίανδροι στον Ποσειδώνιο»
  • Ο Ποσειδώνιος Y