From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Παρκινσόνια η αγκαθωτή (Parkinsonia aculeata) είναι καλλωπιστικό, φυλλοβόλο, αγκαθωτό δέντρο. Έλκει την καταγωγή της από τις περιοχές της Βόρειας και της Κεντρικής Αμερικής.[1] Ανήκει στην οικογένεια των CΑΕSΑLPΙΝLACΕΑΕ.
Parkinsonia > αφιερωμένο στον Άγγλο βοτανολόγο John Parkinson (1567-1650)
aculeatus, a, um > acúleus αγκάθι, κεντρί = ακιδωτή.[2]
Ανθίζει από μέσα Απριλίου μέχρι και αρχές Αυγούστου, σε υψόμετρο από 0-300 m. Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες θέσεις, σε ξηρά ακόμη και φτωχά εδάφη. Απαιτεί προστασία από τους δυνατούς παγετούς. Φυτεύεται σε δενδροστοιχίες και μεμονωμένα. Αναγεννιέται μετά από πυρκαγιά, ενώ είναι κατάλληλο και για παραθαλάσσιες φυτεύσεις. Δίνει νέκταρ και γύρη πορτοκαλί χρώματος. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους.
Τα φύλλα αναφέρονται ότι περιέχουν υδροκυάνιο και είναι τοξικά.
Ο σπόρος, πολτοποιημένος είναι εδώδιμος, έχει γλυκιά γεύση, και περιέχει μέχρι και 60% σάκχαρα.[3]
Τα άνθη και τα φύλλα εφαρμόζονται ως κατάπλασμα για να θεραπεύσουν τους ρευματισμούς, τον πυρετό και την επιληψία.
Θέσεις με ανθρωπογενή επιβάρυνση, άκρες δρόμων, πετρώδεις πλαγιές.[4]
Εισήχθη στην Αυστραλία ως διακοσμητικό δένδρο το 1900, όπου και εξελίχθηκε σε σημαντικό ζιζάνιο. Στην Ελλάδα την συναντάμε στις εξής περιοχές: Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Ιόνια νησιά, Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Νησιά του Δυτικού Αιγαίου.[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.