Έλληνας πολιτικός και υπουργός From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Παναγιώτης (Παναγής) Παπαληγούρας (Ιούνιος 1917- 5 Μαΐου 1993) ήταν Έλληνας πολιτικός του δεξιού χώρου που διατέλεσε υπουργός σε σημαντικά υπουργεία κυρίως στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επίσης χρημάτισε για ένα σύντομο διάστημα και Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας.
| Παναγής Παπαληγούρας | |
|---|---|
 | |
| Υπουργός Συντονισμού | |
| Περίοδος 15 Νοεμβρίου 1954 – 6 Οκτωβρίου 1955 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952 |
| Περίοδος 4 Νοεμβρίου 1961 – 19 Ιουνίου 1963 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961 |
| Υπουργός Συντονισμού και Προγραμματισμού | |
| Περίοδος 21 Νοεμβρίου 1974 – 28 Νοεμβρίου 1977 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1974 |
| Υπουργός Εθνικής Άμυνας | |
| Περίοδος 3 Απριλίου 1967 – 21 Απριλίου 1967 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967 |
| Υπουργός Εξωτερικών | |
| Περίοδος 28 Νοεμβρίου 1977 – 10 Μαΐου 1978 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1977 |
| Υπουργός Εμπορίου | |
| Περίοδος 9 Σεπτεμβρίου 1953 – 15 Δεκεμβρίου 1954 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952 |
| Περίοδος 29 Φεβρουαρίου 1956 – 28 Φεβρουαρίου 1958 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1956 |
| Υπουργός Βιομηχανίας | |
| Περίοδος 29 Φεβρουαρίου 1956 – 28 Φεβρουαρίου 1958 | |
| Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1956 |
| Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας | |
| Περίοδος 9 Αυγούστου 1974 – 24 Οκτωβρίου 1974 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | Ιούνιος 1917, Κέρκυρα |
| Θάνατος | 5 Μαΐου 1993 Αθήνα |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | ΕΡΕ, Νέα Δημοκρατία |
| Σύζυγος | Δέσποινα Παπαληγούρα |
| Παιδιά | Αναστάσιος Παπαληγούρας |
| Συγγενείς | Λένα Παπαληγούρα (εγγονή) |
| Σπουδές | Νομικές, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες |
| Επάγγελμα | Πολιτευτής |
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Ιούνιο του 1917, σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1936) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Γενεύης (1940). Στη διάρκεια του Β' Π.Π. πολέμησε στη Μέση Ανατολή ως έφεδρος ανθυπολοχαγός.
Μετά την απελευθέρωση ασχολήθηκε με την πολιτική και εκλέχθηκε, το 1946, βουλευτής Αργολίδας και Κορινθίας με το Εθνικόν Ενωτικόν Κόμμα όπου και διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εφοδιασμού. Επανεξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1951 και το 1952. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην ΕΡΕ εκλεγείς και πάλι βουλευτής.
Το 1958 διαφωνώντας με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μαζί με άλλους βουλευτές της ΕΡΕ ίδρυσαν νέο κόμμα με την επωνυμία "Νέα Πολιτική Κίνηση", στο οποίο προσχώρησαν και βουλευτές του Κέντρου. Σημαντικά στελέχη της κίνησης εκείνης ήταν ο Γεώργιος Ράλλης, ο Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος, ο Γεώργιος Μαύρος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Ιωάννης Ζίγδης κ.ά.
Το 1961 ο Παπαληγούρας επανήλθε στην ΕΡΕ υπό τη σημαία της οποίας συνέχισε να εκλέγεται συνεχώς μέχρι το 1967. Στις κυβερνήσεις της ΕΡΕ υπό τον Κ. Καραμανλή διετέλεσε υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας (1956-1958), και υπουργός Συντονισμού (1961-1963) και υπουργός Εθνικής Άμυνας (Απρίλιος 1967, βραχύβια κυβέρνηση Π. Κανελλόπουλου).
Κατά το πραξικόπημα που ακολούθησε στις 21 Απριλίου του 1967 συνελήφθη και κρατήθηκε σε ξενοδοχείο στο Πικέρμι και στη συνέχεια τέθηκε σε κατ΄ οίκο περιορισμό. Μετά τη πτώση της Χούντας διορίστηκε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1974) καθώς και υπουργός Συντονισμού επί Νέας Δημοκρατίας.
Διατέλεσε Υφυπουργός και Υπουργός Εμπορίου και Υπουργός Συντονισμού με την κυβέρνηση του Αλεξάνδρου Παπάγου[1]. Με την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή διατέλεσε Υπουργός Εμπορίου[2] μέχρι την παραίτησή του λόγω της διαφωνίας του με τον Κ. Καραμανλή για τον εκλογικό νόμο που χρησιμοποιήθηκε για τις εκλογές του 1958 όπου δεύτερο κόμμα αναδείχθηκε η ΕΔΑ [3]. Στις εκλογές του 1958 κατέβηκε ως υποψήφιος με το Λαϊκό Κόμμα. Αργότερα διατέλεσε σε διάφορες κυβερνήσεις Υπουργός Συντονισμού[4] και Υπουργός Εθνικής Άμυνας[5], μέχρι την 21 Απριλίου 1967 όπου φέρονταν να αιφνιδιάστηκε από τους επίορκους συνωμότες αξιωματικούς που είχαν σχεδιάσει το πραξικόπημα εν' αγνοία του, αν και ο τύπος τότε προλείανε το έδαφος. Μετά την μεταπολίτευση διορίστηκε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 1974 [6] και αργότερα πολιτεύθηκε με τη Νέα Δημοκρατία και διατέλεσε Υπουργός Συντονισμού[7] και Υπουργός Εξωτερικών[8] στις δύο κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλά διεθνή συνέδρια και συσκέψεις. Τιμήθηκε με το αριστείο ανδρείας, Εξαιρέτων Πράξεων, Πολεμικό Σταυρό, Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄ μετά ξιφών, από τον Βασιλέα Παύλο, και από θέσεως υπουργού Εξωτερικών με το Μεγαλόσταυρο της Γερμανίας, το Μεγαλόσταυρο της Γαλλίας, της Ιταλίας κ.ά. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών και μιλούσε επίσης γαλλικά, γερμανικά και αγγλικά. Πέθανε το 1993 σε ηλικία 76 ετών.
Ο γιος του Αναστάσης Παπαληγούρας ήταν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Υπουργός Δικαιοσύνης και Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
