ιταλική ποδοσφαιρική ομάδα From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σασσουόλο Κάλτσιο (ιταλικά: Sassuolo Calcio) είναι ιταλικός επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος με έδρα το Σασσουόλο της Εμίλια-Ρομάνια. Αγωνίζεται στην Σέριε Α, έχοντας πραγματοποιήσει την πρώτη της συμμετοχή στο πρωτάθλημα στη διάρκεια της σεζόν 2013–14 ως πρωταθλήτρια της σεζόν 2012-13 της Σέριε Β.
 | ||||
| Ίδρυση | 1920 και 1974 | |||
|---|---|---|---|---|
| Έδρα | Σασσουόλο, Ιταλία | |||
| Στάδιο | Mapei Stadium - Città del Tricolore, Ρέτζο νελλ'Εμίλια | |||
| Χρώματα | πράσινο και μαύρο | |||
| Ιδιοκτήτης | Mapei | |||
| Προπονητής | Φάμπιο Γκρόσο | |||
| Πρωτάθλημα | Σέριε Β | |||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |||
| ||||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
     | ||||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | ||||
| wikidata () | ||||
Λόγω της έλλειψης κατάλληλου γηπέδου για την διεξαγωγή αναμετρήσεων της Σέριε στο Σασσουόλο, η ομάδα δίνει τις εντός έδρας αναμετρήσεις της στο γειτονικό Ρέτζο Εμίλια στο Mapei Stadium – Città del Tricolore, το οποίο και αγοράστηκε από τον σύλλογο τον Δεκέμβριο του 2013.
Η ομάδα ιδρύθηκε το 1920.
Η Σασσουόλο πήρε την άνοδο για την Σέριε C1 το 2006, μετά την νίκη της στα πλέι-οφ ανόδου απέναντι στην Σανσοβίνο στο τελικό. Τα αμέσως επόμενα χρόνια, η Σασσουόλο αναδείχτηκε ως ένα αξιόμαχο σύνολο ικανό για την άνοδο στην Σέριε Β, χάνοντάς την στις λεπτομέρειες το 2007, έχοντας τον Τζιάν Μάρκο Ρεμοντίνα ως προπονητή, καθώς απόλεσε την απευθείας άνοδο σε αναμέτρηση απέναντι στην Γκροσέτο στη διάρκεια των τελευταίων αγωνιστικών της σεζόν, ενώ ηττήθηκε από την πέμπτη στην βαθμολογία Μόντζα στα ημιτελικά της διαδικασίας των πλέι-οφ. Ο Ρεμοντίνα αποχώρησε τότε από την Σασσουόλο για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Πιατσέντζα στην Σέριε Β, ενώ ο πρώην παίκτης της Σέριε Α, Μασσιμιλιάνο Αλέγκρι επιλέχθηκε τότε ως ο νέος προπονητής του συλλόγου.
Υπό τον Αλέγκρι, η Σασσουόλο σύντομα κατάφερε να ανανεώσει τις ελπίδες της για άνοδο στην Σέριε Β, κάτι που τελικώς επετεύχθη στις 27 Απριλίου 2008, όταν και κατέκτησε τον τίτλο της Σέριε C1/A, καταφέρνοντας με αυτό τον τρόπο την ιστορική άνοδο στην Σέριε Β, την πρώτη στην ιστορία του συλλόγου.[1]
Μετά την άνοδο της Σασσουόλο στην δεύτερη κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, ο Αλέγκρι αποχώρησε από την ομάδα για αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας της Σέριε Α, Κάλιαρι. Τον Ιούλιο του 2008, ο σύλλογος προχώρησε στην πρόσληψη του πρώην τεχνικού των Αταλάντα και Σιένα, Αντρέα Μαντορλίνι ενόψει της σεζόν 2008–09.
Η Σασσουόλο προκάλεσε έκπληξη με την εκκίνησή της στην σεζόν 2008–09, όπου και βρισκόταν σε θέση που οδηγούσε στην διαδικασία των πλέι-οφ ανόδου για αρκετό καιρό, ωστόσο δεν συγκέντρωσε παρά μόνο δύο βαθμούς στις τελευταίες 5 αγωνιστικές του πρωταθλήματος, τερματίζοντας τελικά στην 7η θέση. Παρά την επιτυχημένη σεζόν, ο Μαντορλίνι διέκοψε κοινοί συναίνεση την συνεργασία του με την Σασσουόλο τον Ιούνιο του 2009. Στην θέση του προσλήφθηκε ο πρώην προπονητής της Πιασέντζα, Στέφανο Πιόλι, στις 11 Ιουνίου 2009.
Η Σασσουόλο, στην συνέχεια, πήρε την πρόκριση για τα πλέι-οφ ανόδου της Σέριε Β την σεζόν 2009–10 τερματίζοντας στην τέταρτη θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, ενώ την σεζόν 2011–12 στην τρίτη, αποκλειόμενη στην ημιτελική φάση και τις δύο σεζόν.
Ωστόσο, την σεζόν 2012–13, υπό τις οδηγίες του νέου της προπονητή, Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο, η Σασσουόλο κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλήματος της Σέριε Β, παίρνοντας με αυτό τον τρόπο την απευθείας άνοδο για την Σέριε Α και εξασφαλίζοντας την πρώτη συμμετοχή στην ιστορία της στην ελίτ του ιταλικού ποδοσφαίρου για την σεζόν 2013–14.
Στην διάρκεια της θερινής περιόδου προετοιμασίας, η Σασσουόλο κατέκτησε το φιλικό τουρνουά Trofeo Tim, ηττώμενη από την Γιουβέντους στη διαδικασία των πέναλτι κι επικρατώντας της Μίλαν με σκορ 2–1. Αυτή ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης που άλλη ομάδα, πέραν των Μίλαν, Ίντερ και Γιουβέντους, κατακτούσε το τρόπαιο.
Στις 25 Αυγούστου 2013, η Σασσουόλο έδωσε την πρώτη αναμέτρηση της ιστορίας της στην Σέριε Α, μία εκτός έδρας ήττα με σκορ 2–0 απέναντι στην Τορίνο.[2] Η δεύτερή της αναμέτρηση ήταν και η πρώτη της εντός έδρας, αυτή την φορά απέναντι στην Λιβόρνο. Ο Σιμόνε Ζάζα πέτυχε το πρώτο τέρμα στην ιστορία του συλλόγου στην κορυφαία τη τάξει κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, στην ήττα της ομάδας του με σκορ 4–1.[3] Η ομάδα συγκέντρωσε τους πρώτους της βαθμούς στο πρωτάθλημα στην πέμπτη αγωνιστική, στις 25 Σεπτεμβρίου, σε μία εκτός έδρας αναμέτρηση με την Νάπολι. Ο Ζάζα ισοφάρισε το σκορ με το τελικό αποτέλεσμα να είναι 1–1, βάζοντας τέλος στο νικηφόρο σερί που διατηρούσαν οι γηπεδούχοι από την έναρξη της σεζόν.[4] Το αποτέλεσμα αυτό ακολούθησε, στις 29 Σεπτεμβρίου, ο πρώτος εντός έδρας βαθμός σε μια ισοπαλία με σκορ 2–2 απέναντι στην Λάτσιο.[5] Στις 20 Οκτωβρίου 2013, η Σασσουόλο πέτυχε την πρώτη της νίκη στην Σέριε Α, νικώντας εντός έδρας την Μπολόνια με σκορ 2–1 με τέρματα των Ντομένικο Μπεράρντι και Αντόνιο Φλόρο Φλόρες, απομακρύνοντας την ομάδα από την τελευταία θέση της βαθμολογίας.[6]
Η Σασσουόλο πέτυχε την πρώτη της εκτός έδρας νίκη στην Σέριε Α στις 3 Νοεμβρίου, απέναντι στην Σαμπντόρια, με τον Μπεράρντι να πετυχαίνει το πρώτο του χατ-τρικ στην Σέριε Α, στη νίκη της ομάδας του με τελικό σκορ 4–3.[7] Μετά την επόμενη αναμέτρησή της, μια εκτός έδρας ισοπαλία με σκορ 1–1 απέναντι στην ΑΣ Ρόμα στις 10 Νοεμβρίου, η ομάδα κατάφερε να παραμείνει εκτός της ζώνης του υποβιβασμού.[8] Στις 12 Ιανουαρίου 2014, ο Μπεράρντι ήταν ο μοναδικός παίκτης στην σεζόν που να έχει πετύχει τέσσερα τέρματα στην διάρκειας μίας αναμέτρησης, καθώς η Σασσουόλο κατάφερε να γυρίσει το σε βάρος της σκορ 2-0 σε μία νίκη με 4-3 επί της ΑΚ Μίλαν.[9] Η Σασσουόλο κέρδισε την εκτός έδρας αναμέτρησή της απέναντι στην Φιορεντίνα με σκορ 4-3 στις 6 Μαΐου 2014, η οποία, σε συνδυασμό με τη νίκη της με σκορ 4-2 επί της Τζένοα στις 11 Μαΐου 2014, της εξασφάλισε την παραμονή στην Σέριε Α για την σεζόν 2014-15.
Τα κανονικά χρώματα της Σασσουόλο είναι το μαύρο και το πράσινο, από τα οποία και προέρχεται το ψευδώνυμο "neroverdi" (μελανοπράσινοι). Η τωρινή πρώτη εμφάνιση του συλλόγου παρουσιάζει αυτό τον χρωματικό συνδυασμό υπό την μορφή κάθετων λωρίδων, ωστόσο κατά το παρελθόν ο χρωματικός αυτός συνδυασμός εκφράστηκε και με διαφορετικούς τρόπους, τις περισσότερες φορές σε άμεση σχέση με την μόδα της εποχής.[10] Όσον αφορά την δεύτερη εμφάνιση, στις περιπτώσεις επιλεγόταν μία λευκή εμφάνιση με μελανοπράσινα διακοσμητικά στοιχεία, ενώ προσφάτως άρχισε να χρησιμοποιείται και μια τρίτη εμφάνιση, η οποία τις περισσότερες φορές είναι μπλε χρώματος.[10]
Το τωρινό σήμα τη Σασσουόλο αποτελείται από ένα έμβλημα του οποίου το κάτω τμήμα είναι διακοσμημένο με κάθετες ρίγες μαύρου και πράσινου χρώματος, καθώς και μία μπάλα ποδοσφαίρου, ενώ το άνω τμήμα είναι χωρισμένο σε δύο τετράγωνα, εκ των οποίων το αριστερό παρουσιάζει τους τρεις λόφους που απεικονίζονται στο έμβλημα της πόλης, ενώ το δεξί παρουσιάζει και αυτό κάθετες ρίγες μαύρου και πράσινου χρώματος.[11] Το παλαιότερο σήμα του συλλόγου αποτελείτο από ένα έμβλημα χωρισμένο οριζόντια σε δύο τμήματα, το ένα μαύρο και το άλλο πράσινο, στο κέντρο του οποίου απεικονιζόταν μία μπάλα ποδοσφαίρου.[11]
Ο τωρινός ύμνος της Σασσουόλο είναι το Neroverdi, το οποίο συντέθηκε το 2013 από τον, καταγόμενο από το Σασσουόλο, τραγουδιστή Nek και άρχισε να χρησιμοποιείται από τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους.[12]
Η πρώτη έδρα του συλλόγου, την οποία και χρησιμοποίησε το διάστημα μεταξύ του 1922 και του 1925, ήταν σε ένα γήπεδο το οποίο βρισκόταν κοντά στη σημερινή via Roma, στο Σασσουόλο. Στην συνέχεια και μέχρι το 1929, χρησιμοποιείτο ο χώρος αθλοπαιδιών στην τοποθεσία La Pista, στη συνοικία του Borgo Venezia στις όχθες του ποταμού Σέκια, ενώ από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 και έως το 1972 χρησιμοποιούνταν οι αθλητικές εγκαταστάσεις που βρίσκονταν επί της piazza Risorgimento, οι οποίες βρίσκονταν επίσης στην πόλη της Εμίλια.[13]
Έκτοτε, και έως τον προβιβασμό του στην Σέριε Β το 2008, ο σύλλογος έδινε τις εντός έδρας αναμετρήσεις του στο Στάντιο Έντζο Ρίτσι του Σασσουόλο, ένα μικρό γήπεδο χωρητικότητας 4.008 θέσεων, το οποίο αποτελείτο από ένα μονάχα τμήμα, την σκεπαστή κεντρική κερκίδα.[14] Οι δύο κερκίδες, εκείνη που εξυπηρετεί τις ανάγκες των φιλοξενούμενων και αυτή που φιλοξενεί τους οπαδούς της τοπικής ομάδας, είναι και οι δυο τους μεταλλικές κατασκευές και μετακινούμενες.[14]
Στην διάρκεια της παρουσίας της στην δεύτερη κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, από το 2008 έως το 2013, η Σασσουόλο έδινε τις εντός έδρας αναμετρήσεις στο Στάντιο Αλμπέρτο Μπράγκλια της Μόντενα, λόγω της ακαταλληλότητας του παλαιού γηπέδου Ρίτσι σύμφωνα με τα κριτήρια διεξαγωγής αγώνων της Σέριε Β: το γήπεδο είναι ιδιοκτησίας του Δήμου της Μόντενα, στον οποίο και η Σασσουόλο πλήρωνε ετήσια ενοικιαστήριο για την χρήση του γηπέδου για τις εντός έδρας αναμετρήσεις της.[15] Με την επίτευξη της πρώτης ανόδου στην ιστορία του συλλόγου στην Σέριε Α, η οποία έλαβε χώρα το 2013, μία νέα μετακόμιση έλαβε χώρα, με την Σασσουόλο να δίνει τις εντός έδρας αναμετρήσεις της για τις σεζόν 2013-14 και 2014-15 στο Ρέτζιο νελλ'Εμίλια, χρησιμοποιώντας για τις αναμετρήσεις της το γήπεδο της πόλης.[16] Με την ευκαιρία αυτή, η εταιρεία Mapei, ιδιοκτησίας του μεγαλομετόχου του συλλόγου, Τζόρτζιο Σκουίντζι, προχώρησε στην σύναψη χορηγικής συμφωνίας για την μετονομασία του γηπέδου σε Mapei Stadium-Città del Tricolore.[17]
Η Σασσουόλο πραγματοποιεί τις προπονήσεις της στο Στάντιο Έντζο Ρίτσι, κατασκευή η οποία βρίσκεται πλησίον των διοικητικών γραφείων του συλλόγου στο Σασσουόλο, επί της Piazza Risorgimento, ενώ χρησιμοποιείται για τις αναμετρήσεις των τμημάτων υποδομής του συλλόγου, καθώς και για τις προπονήσεις της πρώτης ομάδας.[14]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
