Ναρμπόν

Η Ναρμπόν (γαλλικά: Narbonne‎‎, εξελληνισμένα: Ναρβώνα^[6]) είναι κοινότητα και πρωτεύουσα διαμερίσματος, υπονομαρχία του νομού Ωντ στη νότια Γαλλία, στην περιοχή Οξιτανία. Διασχίζεται από το κανάλι της Ρομπίν,^[7] καταχωρημένο ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Ουνέσκο. Βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα από τις ακτές της Μεσογείου και είναι ιστορικό λιμάνι από τη ρωμαϊκή εποχή έως τον 14ο αιώνα και ιστορική πρωτεύουσα της Ναρβωνικής Γαλατίας. Είναι οριακά η μεγαλύτερη κοινότητα του νομού Ωντ, με πληθυσμό 53.594 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2016 και η ευρύτερη αστική περιοχή της ανέρχεται σε 93.057 κατοίκους (2015).

Ναρμπόν
Σημαία Σφραγίδα Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	διαμέρισμα της Ναρμπόν, Καντόνιο της Ναρμπόν-Εστ, καντόνιο της Ναρμπόν-Ουέστ, καντόνιο της Ναρμπόν-Συντ, Μείζον Ναρμπόν και Ωντ
• Δήμαρχος της Ναρμπόν	Ζακ Μπασκού (2008–2014)
Ταχυδρομικός κώδικας	11100[1]
Κωδικός Κοινότητας	11262
Πληθυσμός	56.395 (1  Ιανουαρίου 2021)[2]
Έκταση	172,96 km²[3]
Υψόμετρο	285 μέτρα[4] και 0 μέτρο[4]
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ναρμπόν
Ιστότοπος	http://www.narbonne.fr[5]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ναρμπόν είναι καταχωρημένη ως «Πόλη Τέχνης και Ιστορίας».

Οι κάτοικοι ονομάζονται Ναρμποναί και Ναρμποναίζ.^[8]

Ετυμολογία

Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν την πόλη Νarbo. Η πηγή του αρχικού ονόματος της πόλης Νάρμπο χάνεται στην αρχαιότητα και μπορεί να έχει σχέση με ένα οχυρωμένο λόφο κοντά στη σημερινή πόλη ^[9] είτε να προέρχεται από την κελτική ή ιβηρική λέξη Narbo που σημαίνει «οικισμός κοντά στο νερό» και το όνομα του Άρη (λατινικά: Mars), θεού του πολέμου, που τον επικαλούνταν για την προστασία της πόλης.

Η πρώτη αναφορά της πόλης προέρχεται από τον Εκαταίο τον Μιλήσιο τον 5ο αιώνα π.Χ., ο οποίος εκείνη την εποχή τη χαρακτηρίζει ως κελτικό λιμάνι και εμπορικό κέντρο και αποκαλούσε τους κατοίκους τους Ναρβαίους (Ναρβαῖοι).

Γεωγραφική θέση

Η Ναρμπόν είναι χτισμένη σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων από τις ακτές της Μεσογείου, στον κόλπο του Λέοντα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 285 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε απόσταση 60 χιλιομέτρων οδικώς ανατολικά της πρωτεύουσας του νομού Ωντ Καρκασσόν^[10] και 633 χιλιομέτρων σε ευθεία γραμμή από το Παρίσι ^[11]. Ανήκει στον νομό Ωντ, του οποίου είναι υπο-νομαρχία.

Έχει πληθυσμό 53.594 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2016 και η ευρύτερη αστική περιοχή ανέρχεται σε 93.057 κατοίκους (2015).

Η Ναρμπόν συνδέεται με το κοντινό Κανάλι του Μιντί και τον ποταμό Ωντ με το Κανάλι της Ρομπίν, το οποίο διέρχεται από το κέντρο της πόλης. Βρίσκεται πολύ κοντά στον αυτοκινητόδρομο Α9, ο οποίος συνδέει το Μονπελιέ και τη Νιμ με το Περπινιάν και, πέρα από τα σύνορα, με τη Βαρκελώνη στην Ισπανία. Υπάρχει επίσης ένας πρόσφατα ανακαινισμένος σιδηροδρομικός σταθμός που εξυπηρετεί το TGV (σιδηροδρομικώς) προς Ισπανία, Παρίσι και Καλαί, από όπου συνδέεται με το Eurostar.

Ιστορία

Μουσουλμάνοι εκδιώκονται από τη Ναρμπόν από τον Πιπίνο τον Βραχύ, το 759. Ζωγραφική του 1880.

Οι περιοχές της Γαλατίας

Μάχη του Βουγιέ, 507

Η Ναρμπόν ιδρύθηκε στη Γαλατία, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή το 118 π.Χ. Η επίσημη ονομασία της πόλης ήταν Colonia Narbo Martius, κοινά αποκαλούμενη Νάρμπο. Βρισκόταν πάνω στη Δομιτία οδό, τον πρώτο ρωμαϊκό δρόμο στη Γαλατία, που κατασκευάστηκε κατά την ίδρυση της αποικίας και συνέδεε την Ιταλία με την Ισπανία. Γεωγραφικά, η Ναρμπόν βρισκόταν σε ένα πολύ σημαντικό σταυροδρόμι επειδή βρισκόταν εκεί όπου η Δομιτία οδός συνδεόταν με την Ακουιτάνια οδό, η οποία οδηγούσε προς τον Ατλαντικό μέσω της Τολόζα (Τουλούζη) και των Βουρδίγαλων (Μπορντώ). Επιπλέον, η πόλη διαρρέονταν από τον ποταμό Ωντ.

Πολιτικά, η Ναρμπόν απέκτησε σημασία ως ανταγωνίστρια της Μασσαλίας. Ο Ιούλιος Καίσαρας εγκατέστησε βετεράνους της 10ης Λεγεώνας του μετά το τέλος των ρωμαϊκών εμφυλίων πολέμων και προσπάθησε να αναπτύξει το λιμάνι, ενώ η Μασσαλία υποστηριζόταν από τον Πομπήιο. Η Ναρμπόν φημιζόταν την εποχή εκείνη για το μέλι δεντρολίβανου.^[12]

Αργότερα, η επαρχία της Πέραν των Άλπεων Γαλατίας μετονομάστηκε σε Ναρβωνική Γαλατία από το όνομα της πόλης, η οποία έγινε η πρωτεύουσά της. Έδρα μιας ισχυρής διοίκησης, η πόλη απολάμβανε οικονομική και αρχιτεκτονική επέκταση. Εκείνη την εποχή, θεωρείται ότι είχε 30.000-50.000 κατοίκους, και μπορεί και περισσότερους. ^[13]

Κατά τη διάρκεια των βαρβαρικών επιδρομών και της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η περιοχή και η πόλη κατακτήθηκαν από τους Βησιγότθους (από το 462 έως το 719) με αποτέλεσμα να τελειώσει η ρωμαϊκή κυριαρχία στην πόλη. Στη συνέχεια διετέλεσε πρωτεύουσα της Σεπτιμανίας (επαρχία στα δυτικά της Ναρβωνικής), η οποία παρέμεινε στην εξουσία των Βησιγότθων, παρόλο που οι Φράγκοι υπό τον Κλοβίς Α' μετά τη Μάχη του Βουγιέ (507) είχαν εκδιώξει του Βησιγότθους από την ευρύτερη περιοχή της Ακουιτανίας. Για 40 χρόνια, από το 719 έως το 759, η Ναρμπόν πέρασε προσωρινά στην εξουσία των μουσουλμάνων της Αλ-Άνταλους, τους οποίους εκδίωξε ο Πιπίνος ο Βραχύς ελευθερώνοντας την πόλη από τους Άραβες το 759 και ιδρύοντας την υποκομητεία της Ναρμπόν.

Το 859, η Ναρμπόν λεηλατήθηκε από τους Βίκινγκ με αρχηγό τον Hasting, οι οποίοι κατέβηκαν από τη Νάντη και είχαν διαχειμάσει στην κοντινή περιοχή της Καμάργκ.^[14]

Από τον 9ο αιώνα, η πόλη προσπάθησε να ανακτήσει τη λάμψη της ρωμαϊκής εποχής και έγινε ένα σημαντικό θρησκευτικό, πνευματικό και εμπορικό κέντρο της νότιας Γαλλίας.

Τον 12ο αιώνα, η αυλή της Ερμενγκάρντ της Ναρμπόν (1134 -1192) ήταν ένα από τα πολιτιστικά κέντρα όπου αναπτύχθηκε η ποίηση και η μουσική των τροβαδούρων του Νότου.

Η Ναρμπόν χάνει το ποτάμι και το λιμάνι της

Η παλιά πόλη

Η Ναρμπόν έπεσε σε αργή παρακμή τον 14ο αιώνα, για διάφορους λόγους. Ένας λόγος ήταν η αλλαγή στην πορεία του ποταμού Ωντ, η οποία προκάλεσε προβλήματα στην πρόσβαση στη ναυσιπλοΐα. Ο ποταμός, γνωστός ως Atax στην αρχαιότητα, είχε πάντα δύο κύρια ρεύματα που χώριζαν κοντά στην κοινότητα Σαλέλ, βόρεια της Ναρμπόν. Το ένα ρεύμα έρεε νότια μέσω της Ναρμπόν και στη συνέχεια στη θάλασσα, ενώ το άλλο κατευθύνονταν ανατολικά προς τη λιμνοθάλασσα Βαντρ κοντά στις σημερινές εκβολές του ποταμού, στα ανατολικά της πόλης. Οι Ρωμαίοι είχαν βελτιώσει την πλοηγησιμότητα του ποταμού με την κατασκευή ενός φράγματος και καναλιών. Μια μεγάλη πλημμύρα το 1320 σάρωσε το φράγμα και πλημμύρισε την πεδιάδα, γεγονός που επέφερε μεταβολή της πορείας του ποταμού και η Ναρμπόν έχασε το λιμάνι και την ευημερία της.

Άλλες αιτίες της παρακμής της πόλης ήταν η λεηλασία από τις επιδρομές του Μαύρου Πρίγκιπα, που προκάλεσε πολλές καταστροφές. Η ανάπτυξη άλλων λιμένων ήταν επίσης ένας παράγοντας.

Το Κανάλ ντε λα Ρομπίν

Το κανάλι του Μιντί και το κανάλι Ρομπίν

Το Κανάλ ντε λα Ρομπίν στη Ναρμπόν

Μετά την εμπορική επιτυχία του Κανάλ του Μιντί το 1681, που συνέδεε τη Μεσόγειο με τον Ατλαντικό Ωκεανό, οι έμποροι της Ναρμπόν απαιτούσαν καλύτερη πρόσβαση σε αυτό για να σταματήσει η απομόνωση της πόλης, οπότε το 1686 κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Βωμπάν το Κανάλ ντε λα Ρομπίν, ένα πλευρικό τμήμα του Κανάλ ντε Μιντί, που ακολουθούσε την παλιά, εγκαταλειμμένη κοίτη του Ωντ έως τη θάλασσα.^[9] Έναν αιώνα αργότερα, όταν κατασκευάστηκε το Canal de Jonction, η Ναρμπόν είχε τελικά άμεση πρόσβαση στο Κανάλ του Μιντί. Το κανάλι Ρομπίν περνάει από το κέντρο της πόλης και από τη Γέφυρα των εμπόρων, η οποία είναι μια από τις λίγες γέφυρες στη Γαλλία, η οποία εξακολουθεί να έχει κτίσματα. Από εκεί διασχίζει την κοινότητα Μπαζ και το φυσικό πάρκο Ιλ Σαιντ-Λυσί πριν συναντήσει τη Μεσόγειο θάλασσα στο Πορ-λα-Νουβέλ.

Έτσι, παρά την πτώση της από τους ρωμαϊκούς χρόνους, η Ναρμπόν κατόρθωσε να διατηρήσει τη ζωτική αλλά περιορισμένη σημασία της ως εμπορική διαδρομή, ιδιαίτερα στους πιο πρόσφατους αιώνες.

Οικονομία

Εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου

Η γεωργία και η αμπελοκαλλιέργεια της γύρω περιοχής καθώς και το εμπόριο δημιούργησαν τη βάση για την ανάπτυξη της πόλης. Η Ναρμπόν είναι σημαντικό κέντρο εμπορίας οίνου. Βιομηχανικές μονάδες της είναι τα εργοστάσια εμπλουτισμού ουρανίου στο Μαλβεσί, εργοστάσια χημικών προϊόντων και μικρότερες βιομηχανικές επιχειρήσεις. Υπάρχουν εμπορικές και υπηρεσιακές επιχειρήσεις κάθε είδους.

Ο τουρισμός διαδραματίζει επίσης έναν σημαντικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης. Στα παράλια της Μεσογείου έχει αναπτυχθεί το θέρετρο Ναρμπόν-Πλαζ με τουριστικές εγκαταστάσεις.

Επίσης, η Ναρμπόν φιλοξενεί πάνω από 1.000 φοιτητές στα πανεπιστημιακά τμήματα, τμήμα Νομικής και Οικονομικών σπουδών, παράρτημα του Πανεπιστημίου του Περπινιάν.

Διεθνείς σχέσεις

Η Ναρμπόν είναι αδελφοποιημένη με τις εξής πόλεις:

• Αόστα, Ιταλία
• Γκροσέτο, Ιταλία
• Σάλφορντ, Αγγλία
• Βάιλχάιμ, Γερμανία

Αξιοθέατα

Η εσωτερική αυλή του καθεδρικού ναού

Η ρωμαϊκή κρύπτη

Το παλάτι των Αρχιεπισκόπων

Η Ναρμπόν ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους το 118 π.Χ. και ήταν η δεύτερη παλαιότερη ρωμαϊκή αποικία στη Γαλατία μετά την Αιξ-αν-Προβάνς (122 π.Χ.). Το αστικό κέντρο της παρακολουθεί πολλούς αιώνες ιστορίας, αποτυπωμένης και στα κτίρια.

Βρίσκεται στο κέντρο του «Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου της περιοχής Ναρμπόν στη Μεσόγειο» και διαθέτει επίσης πολλά φυσικά αξιοθέατα.Η πόλη περιβάλλεται από αμπελώνες (ειδικεύεται στο εμπόριο οίνου του νομού Ωντ και του Λανγκεντόκ). Κοντά στην ακτή μιας πολύ τουριστικής περιοχής, έχει μια παραλία πέντε χιλιομέτρων με λεπτή άμμο στη Ναρμπόν-Πλαζ.

Ως παλαιά ρωμαϊκή αποικία στη Γαλατία κέρδισε επάξια τον χαρακτηρισμό της «μεγαλύτερης κόρης της Ρώμης έξω από την Ιταλία».

Μερικά από τα αξιοθέατα της Ναρμπόν είναι:

• Ο καθεδρικός ναός, χρονολογείται από το 1272
• Το Παλάτι των Αρχιεπισκόπων, όπου στεγάζονται το Δημαρχείο και μουσεία.
• Το αρχαιολογικό μουσείο στο κέντρο της πόλης παρουσιάζει τους τοπικούς πολιτισμούς από την προιστορία έως τον 6ο αιώνα.
• Το επιγραφικό μουσείο, που στεγάζεται στην εκκλησία της Νοτρ-Νταμ ντε Λαμουργιέ, κτίσμα του 12ου-13ου αιώνα.
• Η ρωμαϊκή κρύπτη
• Απομεινάρια της Δομιτίας οδού στο κέντρο της πόλης
• Το Κανάλ ντε λα Ρομπίν, που διασχίζει το κέντρο της πόλης
• Η καλυμμένη αγορά Halles λειτουργεί καθημερινά. Οι πιο πολυσύχναστες ώρες είναι τα πρωινά της Κυριακής και της Πέμπτης.
• Ο κοντινός ασβεστολιθικός λόφος γνωστός ως La Clape, περιοχή εντατικής αμπελοκαλλιέργειας και

• Η παραλία στη Ναρμπόν-Πλαζ

Παραπομπές

1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
2. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
3. répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
4. répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
5. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2023.
6. Μπογδάντσαλης 2020, σελ. 80.
7. Ο όρος «κανάλι της Ρομπίν» είναι πλεονασμός. Robina στα Οξιτανικά σημαίνει κανάλι.
8. . «habitants.fr/narbonne/services-publics».
9. Riess, Frank (2016). Narbonne and its Territory in Late Antiquity: From the Visigoths to the Arabs. Routledge. p. 34.
10. . «distance.to/Carcassonne/Narbonne».
11. . «distance.to/Narbonne/Paris».
12. Maguelonne Toussaint-Samat (Anthea Bell, tr.) The History of Food, 2nd ed. 2009:23.
13. . «Historical Geografy of France».
14. Michel Dillange, Mougon, Geste éd., coll. « Histoire », 1995, 303 p., ill., couv. ill. en coul. ; 24 cm (ISBN 2-910919-09-9, ISSN 1269-9454, notice BnFno FRBNF35804152), p. 57-58.

Πηγές

• Μπογδάντσαλης, Δημήτριος (2020). Οι Γότθοι στη Θράκη και οι σχέσεις τους με το Βυζάντιο. Κομοτηνή: Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. doi:10.26257/heal.duth.12625.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• (Γαλλικά) Επίσημος ιστότοπος