Νίσιβις

Η Νίσιβις (της Νισίβεως, λατινικά Nisibis, σήμερα Nusaybin) ήταν οχυρότατη πόλη της Μεσοποταμίας, χτισμένη μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, κατά τη μακεδονική κατάκτηση της χώρας. Ήταν πρωτεύουσα της Μυγδονίας της Μεσσοποταμίας, από το όνομα του Μυγδόνιου ποταμού που τη διαρρέει. Αναφέρεται από τον Πλούταρχο σχολιάζοντας ότι στην πόλη αυτή κατοικούσαν γνήσιοι απόγονοι των Σπαρτιατών.

Νίσιβις
Νίσιβις
Χώρα	Τουρκία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία του Μαρντίν
Έκταση	825 km²
Υψόμετρο	471 μέτρα
Πληθυσμός	105.856 (2018)
Ταχ. κωδ.	47300
Ζώνη ώρας	UTC+03:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η εκκλησία του Αγίου Ιακώβου

Το εσωτερικό της εκκλησίας.

Κατά το 309 π.Χ. ο Σέλευκος Α΄, μετά τη λήξη του βαβυλωνιακού πολέμου προς τον Αντίγονο, επανίδρυσε την πόλη σε Αντιόχεια την εν Μυγδονία. Εκεί μεταφέρθηκαν Μακεδόνες άποικοι και εξελληνίστηκε πλήρως. Ο Πολύβιος (Ε΄,51) αναφέρει την Αντιόχεια ως έναν σταθμό στην εκστρατεία του Αντιόχου Γ΄ εναντίον του στασιαστή Μόλωνα στις ανατολικές σατραπείες.

Η αρχαία πόλη, λόγω ακριβώς της επίκαιρης θέσης της στη μεγάλη τότε οδό μεταξύ του Τίγρητος ποταμού και της Μεσογείου, είχε αποκτήσει μεγάλη σπουδαιότητα, από τους χρόνους ακόμη των Ασσυρίων. Αργότερα υπήρξε πρωτεύουσα της Αρμενίας, από το 149 π.Χ. μέχρι το 14 μ.Χ. Στη συνέχεια περιήλθε στους Ρωμαίους. Μετά την αποτυχημένη εκστρατεία και τον θάνατο του αυτοκράτορα Ιουλιανού στην Περσία, ο διάδοχός του Ιοβιανός αναγκάστηκε να την παραχωρήσει, μαζί με άλλες οχυρές θέσεις όπως τα Σίνγαρα, στους Πέρσες με την ταπεινωτική για τους Ρωμαίους συνθήκη του 363 μ.Χ.. Το 1514, περιήλθε στους Τούρκους.

Σήμερα η πόλη διατηρεί παραφθαρμένο το αρχαίο όνομά της, στα τουρκικά Nusaybin, και βρίσκεται ακριβώς επί της μεθορίου Τουρκίας - Συρίας και σε απόσταση 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Μαρντίν, στον ομώνυμο νομό, επί του μικρού ποταμού Τσαχτσαχά (του Μυγδονίου των αρχαίων).