Πρώτη Κυρία των Ηνωμένω Πολιτειών (1885-1982) From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ελίζαμπεθ Βιρτζίνια Τρούμαν (αγγλικά: Elizabeth Virginia Truman, το γένος Γουάλας, 13 Φεβρουαρίου 1885 - 18 Οκτωβρίου 1982) ήταν η σύζυγος του Προέδρου Χάρυ Τρούμαν και Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1945 έως το 1953. Υπηρέτησε επίσης ως Δεύτερη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1945.
| Μπες Τρούμαν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Bess Truman (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 13 Φεβρουαρίου 1885[1][2][3] Ιντιπέντενς |
| Θάνατος | 18 Οκτωβρίου 1982[1][2][3] Ιντιπέντενς |
| Τόπος ταφής | Harry S. Truman Presidential Library and Museum |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4] |
| Θρησκεία | Επισκοπική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5] |
| Σπουδές | William Chrisman High School[6] The Barstow School[7] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Χάρι Τρούμαν (1919–1972)[8] |
| Τέκνα | Μάργκαρετ Τρούμαν Ντάνιελ[9] |
| Γονείς | David Willock Wallace[10] και Margaret Elizabeth Gates[10] |
| Αδέλφια | David Frederick Wallace |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών (1945–1953) Δεύτερη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών (Ιανουάριος 1945 – Απριλίου 1945) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γνώριζε τον μελλοντικό της σύζυγο από τότε που ήταν παιδιά και φοιτούσαν στο ίδιο σχολείο στην πόλη Ιντιπέντενς του Μιζούρι. Ως Πρώτη Κυρία, δεν απολάμβανε την κοινωνική και πολιτική σκηνή στην Ουάσινγκτον, και στο τέλος της θητείας του συζύγου της το 1953, ανακουφίστηκε που θα επέστρεφε στην Ιντιπέντενς. Αυτή τη στιγμή κατέχει το ρεκόρ της μεγαλύτερης διάρκειας Πρώτης Κυρίας και της μεγαλύτερης διάρκειας Δεύτερης Κυρίας, για 97 χρόνια και 247 ημέρες. Πέθανε στην Ιντιπέντενς του Μιζούρι.
Η Μπες Τρούμαν γεννήθηκε ως Ελίζαμπεθ Βιρτζίνια Γουάλας στις 13 Φεβρουαρίου 1885, στην Ιντιπέντενς του Μιζούρι, από τους Μάργκαρετ Ελίζαμπεθ Γκέιτς (4 Αυγούστου 1862 - 5 Δεκεμβρίου 1952, κόρη του Τζορτζ Πόρτερφιλντ Γκέιτς, συνιδρυτή της εταιρείας Γουάγκονερ Γκέιτς Μίλλινγκ) και Ντέιβιντ Ο Γουίλοκ Γουάλας (15 Ιουνίου 1860 - 17 Ιουνίου 1903, τοπικός πολιτικός, γιος ενός πρώην δήμαρχου της Ιντιπέντενς)[11] και ήταν γνωστή ως Μπέσι κατά την παιδική της ηλικία. Ήταν η μεγαλύτερη από τα τέσσερα αδέλφια. Είχε τρεις αδελφούς, τους Φρανκ Γκέτις Γουάλας, (4 Μαρτίου 1887 - 12 Αυγούστου 1960), Τζορτζ Πόρτερφιλντ Γουάλας, (1 Μαΐου 1892 - 24 Μαΐου 1963) και Ντέιβιντ Φρέντερικ Γουάλας (7 Ιανουαρίου 1900 - 30 Σεπτεμβρίου 1957). Η Μπες είχε φήμη αγοροκόριτσου ως παιδί.[12] Αργότερα, ως νεαρή γυναίκα, η Μπες απολάμβανε να εκφράζεται μέσα από τη μόδα, τα ρούχα και τα καπέλα της. Ένας φίλος ανέφερε «Η Μπες είχε πάντα πιο κομψά καπέλα από ό,τι οι υπόλοιποι εμείς, ή απλά τα φορούσε με περισσότερο στυλ.».[13]
Ο Χάρυ Τρούμαν συναντήθηκε με την Μπες λίγο μετά τη μετακόμισή της οικογένειάς του στην Ιντιπέντενς και οι δύο φοίτησαν μαζί στο σχολείο μέχρι την αποφοίτησή τους.[14]
Μετά την αποφοίτησή της από το Γυμνάσιο Ουίλλιαμ Κρίσμαν (τότε γνωστό ως Γυμνάσιο Ιντιπέντενς) σπούδασε στη Σχολή Μπράστοου στο Κάνσας Σίτι, του Μιζούρι. Έπαιζε στη γυναικεία ομάδα μπάσκετ όταν δεν διάβαζε λογοτεχνία ή γαλλική γλώσσα.[15]
Το 1903, ο πατέρας της σηκώθηκε νωρίς ένα πρωί, μπήκε στην οικογενειακή μπανιέρα και πέθανε από αυτοκτονία πυροβολώντας τον εαυτό του στο κεφάλι. Σύμφωνα με τον βιογράφο Ντέιβιντ ΜακΚάλοου, η αιτία της αυτοκτονίας του είναι άγνωστη, με εικασίες που κυμαίνονται από κατάθλιψη έως αυξανόμενα χρέη.[16][17][18]
Μετά την αποφοίτησή της, η Μπες συνέχισε να αναλαμβάνει πολλές θέσεις εργασίας. Ήταν διαχειρίστρια και λογίστρια, στο εμπορικό ανδρικών ειδών ιματισμού Τρούμαν - Τζέικομπσεν από το 1919 έως το 1922. Συνέχισε ως σύμβουλος και βοηθός δικαστή κομητειών στην ανατολική συνοικία της κομητείας Τζάκσον του Μιζούρι από το 1922-1924. Στη συνέχεια, πήρε άλλη μία θέση συμβούλου και βοηθού του Προεδρεύοντα δικαστή της ανατολικής συνοικίας της κομητείας Τζάκσον από το 1926 έως το 1934. Στη συνέχεια, εργάστηκε ως Σύμβουλος Γερουσιαστών από το 1935-1945, πριν γίνει Δεύτερη Κυρία.[15]
Η Μπες και ο Χάρυ Τρούμαν παντρεύτηκαν στις 28 Ιουνίου 1919, στην Επισκοπική Εκκλησία της Τριάδας στην Ιντιπέντενς (Ανεξαρτησία).[19] Ο Χάρυ φλέρταρε την Μπες πριν φύγει για να πολεμήσει κατά τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο και της έκανε πρόταση γάμου το 1911, αλλά αυτή την απέρριψε. Ο Τρούμαν αργότερα είπε ότι σκόπευε να προτείνει ξανά, αλλά όταν θα το έκανε ήθελε να βγάζει περισσότερα χρήματα από όσα έβγαζε ένας αγρότης.[20] Η μόνη κόρη τους, η Μάργκαρετ, γεννήθηκε το 1924.[12]
Όταν ο Τρούμαν εξελέγη Γερουσιαστής από το Μιζούρι το 1934, η οικογένεια μετακόμισε στην Ουάσινγκτον. Η κα Τρούμαν έγινε μέλος της Λέσχης Κογκρέσου, της Επαγγελματικής Οργάνωσης Εργοδοτών Σίστερχουντ (Sisterhood), του Οργανισμού Ενωμένης Υπηρεσίας Έιτς Στριτ (H Street United Service Organisation) και του Ερυθρού Σταυρού της Λέσχης Συζύγων Γερουσίας. Προσχώρησε στο προσωπικό του συζύγου της ως υπάλληλος, απαντώντας σε προσωπικά μηνύματα και εκπονώντας εκθέσεις επιτροπής όταν έγινε Πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής της Γερουσίας για την Έρευνα του Εθνικού Προγράμματος Άμυνας.[12] Όταν ο Τρούμαν αποδέχθηκε τον ρόλο του Αντιπροέδρου στον Πρόεδρο Ρούσβελτ, η Μπες δεν ήταν απόλυτα ικανοποιημένη. Ήθελε να επιστρέψει στη ζωή τους στο Μιζούρι, αλλά φοβόταν επίσης ότι ο Ρούσβελτ θα πέθαινε, κάνοντας τον σύζυγό της Πρόεδρο.[15]
Η Μπες βρήκε δυσάρεστη την έλλειψη ιδιωτικότητας του Λευκού Οίκου. Όπως το έθεσε ο σύζυγός της αργότερα, «δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις επισημότητες και τη δόξα ή την προσποίηση που, όπως μάθαμε ότι αναπόφευκτα περιέβαλλε την οικογένεια του Προέδρου». Αν και εκπλήρωσε σταθερά τις κοινωνικές υποχρεώσεις τής θέσης της, έκανε μόνο αυτό που θεωρούσε απαραίτητο. Όταν ο Λευκός Οίκος ξαναχτίστηκε κατά τη δεύτερη θητεία του Τρούμαν, η οικογένεια ζούσε στον Οίκο του Μπλερ και μείωσε την κοινωνική τους ζωή στο ελάχιστο. Στα περισσότερα χρόνια της προεδρίας του συζύγου της, η κυρία Τρούμαν δεν ήταν τακτικά παρούσα στην Ουάσινγκτον παρά μόνο κατά τη διάρκεια της κοινωνικής περιόδου που αναμενόταν η παρουσία της.[21] Όταν η Μπες ήταν στην Ουάσινγκτον, πραγματοποιούσε εβδομαδιαίο μάθημα ισπανικής γλώσσας για αυτήν και τους τοπικούς φίλους της.[15] Η αντίθεση με την προκάτοχο ακτιβιστή της Μπες, Ελέανορ Ρούσβελτ, ήταν σημαντική. Σε αντίθεση με αυτήν, η Μπες πραγματοποίησε μόνο μία συνέντευξη τύπου μετά από πολλά αιτήματα των μέσων ενημέρωσης.[22] Η συνέντευξη τύπου περιελάμβανε γραπτές ερωτήσεις εκ των προτέρων και οι γραπτές απαντήσεις ήταν ως επί το πλείστον μονοσυλλογικές μαζί με πολλά σχόλια.[23] Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν ήθελε να δώσει συνεντεύξεις τύπου απάντησε «Δεν είμαι αυτός που εκλέγεται. Δεν έχω τίποτα να πω στο κοινό.».[13] Η απάντηση της Μπες στο κατά πόσον ήθελε η κόρη της Μάργκαρετ να γίνει πρόεδρος ήταν «σίγουρα όχι». Η απάντησή της σε αυτό που ήθελε να κάνει μετά την αποχώρηση του συζύγου της ήταν «να επιστρέψει στην Ιντιπέντενς.».[24] Η έλλειψη αλληλεπίδρασης με τα μέσα ενημέρωσης οφειλόταν στον φόβο της Μπες για την κοινή γνώμη. Φοβόταν ότι κάποιος θα ανέφερε την αυτοκτονία του πατέρα της ή θα την έκρινε για το παρελθόν.[15]
Ιδιωτικά, η Μπες ήταν ανεπίσημη σύμβουλος του συζύγου της, Προέδρου Τρούμαν. Ποτέ δεν του είπε τι να κάνει ως Πρόεδρος, αλλά συχνά έδινε τη γνώμη της για θέματα που δεν ήταν σίγουρος. Η Μπες θα βοηθούσε επίσης τον Πρόεδρο Τρούμαν με τις ομιλίες του, συμπεριλαμβανομένης της ομιλίας του για το Δόγμα του Τρούμαν. Εκτός από τις ομιλίες, η Μπες εξέταζε και σχολίαζε το έργο του Τρούμαν στο τέλος κάθε ημέρας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία του το 1948.[15]
Ως Πρώτη Κυρία, η Μπες υπηρέτησε ως Επίτιμη Πρόεδρος των Κοριτσιών Προσκόπων, της Εθνικής Δημοκρατικής Λέσχης Γυναίκας και Ζωικής Διάσωσης της Ουάσινγκτον. Ήταν Επίτιμη Πρόεδρος του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού.[12]
Η Μπες δούλεψε με διάφορους οργανισμούς, αλλά ποτέ δεν υιοθέτησε μια ομάδα ή έναν σκοπό ως επίκεντρό της, όπως κάνουν πολλές Πρώτες Κυρίες.[15]
Το 1953, οι Τρούμαν επέστρεψαν στην Ιντιπέντενς, στο σπίτι της οικογένειάς τους στην οδό North Delaware Street 219 (προφ. Νορθ Ντέλαγουερ Στριτ), όπου ο πρώην πρόεδρος εργάστηκε για την κατασκευή της βιβλιοθήκης του και τη σύνταξη των απομνημονευμάτων του. Η Μπες ανέκαμψε πλήρως μετά από μαστεκτομή το 1959 στην οποία οι γιατροί αφαίρεσαν έναν μεγάλο, αλλά καλοήθη όγκο.[25]
Όταν ο Πρόεδρος Λύντον Τζόνσον υπέγραψε τη Medicare σε νόμο το 1965, οι Τρούμαν ήταν οι πρώτοι ηλικιωμένοι που έλαβαν κάρτες Medicare, που τους παρουσιάστηκαν από τον Τζόνσον στη Βιβλιοθήκη του Τρούμαν.[26]
Το 1961, ο Ντέιβιντ Σάσκιντ (Αμερικανός παραγωγός) διεξήγαγε μια σειρά συνεντεύξεων με τον πρώην Πρόεδρο Τρούμαν στην Ιντιπέντενς. Αφού πήρε τον Τρούμαν από τον σπίτι του για να τον πάει στην Προεδρική Βιβλιοθήκη Τρούμαν για τις συνεντεύξεις για αρκετές ημέρες, ο Σάσκιντ ρώτησε τον Τρούμαν γιατί δεν είχε προσκληθεί στο σπίτι τους. Σύμφωνα με τον προεδρικό ιστορικό Μάικλ Μπέστσλος, ο Τρούμαν είπε ειλικρινά στον Σάσκιντ, «Αυτό είναι το σπίτι της Μπες» και δεν υπήρχε ποτέ, ούτε θα υπάρξει ποτέ, Εβραίος επισκέπτης.».[27]
Την εποχή του θανάτου του συζύγου της το 1972 σε ηλικία 88 ετών, η Μπες ήταν 87 ετών, καθιστώντας τους το παλαιότερο ζευγάρι που είχε καταλάβει τον Λευκό Οίκο εκείνη την εποχή. Η Μπες συμφώνησε να γίνει η επίτιμη πρόεδρος της εκστρατείας επανεκλογής του γερουσιαστή Τόμας Ίγκλτον στο Μιζούρι.[28]
Η Μπες συνέχισε να ζει ήσυχα στην Ιντιπέντενς για την τελευταία δεκαετία της ζωής της, την οποία επισκέπτονταν η κόρη και τα εγγόνια της. Πέθανε στις 18 Οκτωβρίου 1982, από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια στην ηλικία των 97 ετών. Μια ιδιωτική κηδεία πραγματοποιήθηκε στις 21 Οκτωβρίου. Στη συνέχεια, θάφτηκε δίπλα στον άντρα της στην αυλή της Βιβλιοθήκης Χάρυ Σ. Τρούμαν στην Ιντιπέντενς του Μιζούρι.[29]
Η Μπες Τρούμαν παραμένει η μακροβιότερη Πρώτη Κυρία και Δεύτερη Κυρία στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.[28]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
