Μαρία του Μπλουά-Καμπανίας

Η Μαρία, γαλλ.: Marie de Blois-Champagne (1128 - 1190) από τον Οίκο του Μπλουά έγινε με τον γάμο της δούκισσα της Βουργουνδίας και στη συνέχεια ηγουμένη του Φοντεβρώ. Ήταν κόρη του Τιμπώ Δ΄ κόμη του Μπλουά, του Σαρτρ και του Σατωντέν, στη συνέχεια κόμη του Μω, της Τρουά και της Καμπανίας και επίσης κυρίου του Σανσέρ, και της Ματθίλδης των Σπόνχαϊμ, κόρης του Ένγκελμπερτ Β΄ δούκα της Καρινθίας και της Ούτε του Πάσσαου .

Μαρία του Μπλουά-Καμπανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1128
Θάνατος	7  Αυγούστου 1190[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Εύδης Β΄ της Βουργουνδίας (από 1145)[2]
Τέκνα	Ούγος Γ΄ της Βουργουνδίας Matilda of Burgundy Αλίκη της Βουργουνδίας
Γονείς	Θεοβάλδος Β΄ της Καμπανίας και Ματθίλδη της Καρινθίας
Αδέλφια	Αδέλα της Καμπανίας Αγνή της Καμπανίας Ματθίλδη του Μπλουά-Καμπανίας Στέφανος Α΄ του Σανσέρ Ερρίκος Α΄ της Καμπανίας Θεοβάλδος Ε΄ του Μπλουά Γουλιέλμος ο Λευκόχειρ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Abbess of Fontevraud
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ήταν κόρη του Τιμπώ Δ΄ κόμη της Καμπανίας, και με τον γάμο της το 1145 με τον Εύδη Β΄ έγινε δούκισσα της Βουργουνδίας. Η ανιψιά της Αγνή της Γαλλίας (Άννα του Βυζαντίου) παντρεύτηκε τον Αλέξιο Α΄ Κομνηνό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.

Μετά το τέλος τού συζύγου της το 1162, έγινε κηδεμόνας του γιου της, Ούγου Γ΄, που έγινε δούκας της Βουργουνδίας σε ηλικία μόλις 14 ετών. Έτσι η Μαρία ανέλαβε την επιτροπεία του δουκάτου της Βουργουνδίας.

Προσπάθησε να παντρέψει τον γιο της με την Ελεονώρα του Βερμαντουά, κόρη του Ραούλ Α΄ κόμη του Βερμαντουά, της Αμιέν και του Βαλουά και της Πετρονίλλας της Ακουιτανίας, αλλά το σχέδιο απέτυχε για άγνωστους λόγους, αν και φαίνεται ότι είχε τη συμφωνία του Λουδοβίκου Ζ΄ της Γαλλίας, που ήταν και κουνιάδος της .

Στη συνέχεια, καθώς ο γιος της Ούγος Γ΄ μεγάλωνε, και υπό την ηγεσία αρκετών βαρόνων του, όπως π.χ του Εύδη Α΄ του Γκρανσ ή του Γκυ του Βερζύ, θύμωσε με τη μητέρα του και επεδίωξε να απελευθερωθεί από την κηδεμονία της. Γύρω στον Απρίλιο του 1165, η Μαρία διώχθηκε από την Αυλή και της στέρησαν την πρόσοδο, έτσι ήταν υποχρεωμένη να ζητήσει βοήθεια από τον Λουδοβίκο Ζ΄ της Γαλλίας, ο οποίος κάλεσε τη μητέρα και τον γιο να απονείμει δικαιοσύνη, αλλά ο τελευταίος δεν ανταποκρίθηκε στην κλήση. Μετά από πολλές προειδοποιήσεις που παρέμειναν αναπάντητες, ο μονάρχης αρχίζει να προετοιμάζεται για πόλεμο. Ο Ούγος Γ΄ έκανε συμμαχία με τον βασιλιά της Γερμανίας Φρειδερίκο Α΄, ο οποίος στη συνέχεια έστειλε τον Ερρίκο Α΄ κόμη της Καμπανίας ως μεσολαβητή με τον βασιλιά και τον δούκα. Ο Ερρίκος Α΄ φαίνεται ότι κατάφερε να αποκαταστήσει την ειρήνη μεταξύ του Ούγου Γ΄ και τής μητέρας του, χωρίς να χρειάζεται η ένοπλη προσφυγή του βασιλιά της Γαλλίας ή του βασιλιά της Γερμανίας .

Στη συνέχεια η Μαρία επέλεξε να αποσυρθεί στο αβαείο του Φοντεβρώ, του οποίου έγινε ηγουμένη το 1174 .

Ωστόσο απεβίωσε το 1190, ενώ ο κατάλογος των ηγουμενισσών που υπάρχει μέσα στο αβαείο δείχνει, ότι ήταν ηγουμένη από το 1207 έως το 1208. Ίσως υπάρχει μια σύγχυση με την αδελφή της Mαργαρίτα, επίσης μοναχή στο Φοντεβρώ.

Οικογένεια

Το 1145 παντρεύτηκε τον Εύδη Β΄ δούκα της Βουργουνδίας, γιο του Ούγου Β΄ του Ειρηνικού, δούκα της Βουργουνδίας, και της Mατθίλδης του Τυρέν, με τον οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά:

• Aλίκη (1146 - 1209), παντρεύτηκε το 1164 με τον Aρσαμπώ διάδοχο του Μπουρμπόν, γιο του Αρσαμπώ Ζ΄ κυρίου του Μπουρμπόν.Μετά ξαναπαντρεύτηκε, με τον Eύδη του Ντεόλ, κύριο του Σατωρούξ. Όταν έμεινε πάλι χήρα, έγινε, όπως η μητέρα της πριν από αυτήν, αλλά για ένα μικρό διάστημα, ηγουμένη του Φοντεβρώ.
• Ούγος Γ΄(1148 - 1192), δούκας της Βουργουνδίας.
• Μαώ (απεβ. 1202), παντρεύτηκε τον κόμη Ροβέρτο Δ΄ κόμη του Ωβέρν, γιο του Γουλιέλμου Η΄ του Πρεσβύτερου και της Άννας του Νεβέρ.
• μια άλλη κόρη που το όνομά της δεν έχει φτάσει σε εμάς, που παντρεύτηκε τον Ρομπέρ κύριο του Μπουασλέ.

Πηγές

• Marie Henry d'Arbois de Jubainville, History of the Dukes and Counts of Champagne, 1865.
• Ernest Petit, Ιστορία των Δούκων της Βουργουνδίας της Καπετιανής φυλής, 1888.

Σχετικά άρθρα

• Κόμητες του Μπλουά και κόμητες της Καμπανίας.
• Δούκες της Βουργουνδίας.
• Αβαείο του Φοντεβρώ.