Λουί Αραγκόν

Ο Λουί Αραγκόν (γαλλ.Louis Aragon, Παρίσι, 3 Οκτωβρίου 1897 - Παρίσι, 24 Δεκεμβρίου 1982) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος και για πολλά χρόνια μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πήρε μέρος στο κίνημα του ντανταϊσμού ενώ αργότερα αποτέλεσε μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν πρωτεργάτη του υπερρεαλισμού. Διετέλεσε εκδότης και τακτικός συνεργάτης των υπερρεαλιστικών περιοδικών Litterature και La Revolution Surrealiste. Το 1981 του απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν το βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής. Πέθανε το 1982 στην οδό Varenne στο Παρίσι.

Λουί Αραγκόν
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis Aragon (Γαλλικά)
Ψευδώνυμο	Arnaud Saint Romain[1], Arnaud de Saint-Roman[1], François la Colère[1], Témoin des martyrs[1] και Albert de Routisie[2][3]
Γέννηση	3  Οκτωβρίου 1897[4][5][6] 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[7]
Θάνατος	24  Δεκεμβρίου 1982[4][5][6] 7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[8][7]
Τόπος ταφής	Moulin de Villeneuve[9]
Κατοικία	rue de Varenne Moulin de Villeneuve (1953–1970)
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία[10]
Σπουδές	Λύκειο Καρνώ
Ιδιότητα	ιατρός συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός, ποιητής, μυθιστοριογράφος, κριτικός τέχνης, αγωνιστής της Γαλλικής αντίστασης και ιστορικός[11]
Σύζυγος	Έλσα Τριολέ
Γονείς	Λουί Αντριέ και Marguerite Toucas-Massillon
Κίνημα	ντανταϊσμός και υπερρεαλισμός
Είδος τέχνης	ποίηση
Καλλιτεχνικά ρεύματα	ντανταϊσμός και υπερρεαλισμός
Βραβεύσεις	Βραβείο Ρενοντό (1936), τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (2  Οκτωβρίου 1972), Τάγμα της Φιλίας των Λαών (3  Νοεμβρίου 1977), βραβείο Ειρήνης Λένιν (1957)[12], Πολεμικός Σταυρός 1939-1945, Πολεμικός Σταυρός 1914-1918 (Γαλλία), Στρατιωτικό μετάλλιο της Γαλλικής Δημοκρατίας και honorary doctorate of the University of Moscow (1965)[13]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Έργα

Εκδόσεις έργων του Αραγκόν στα ελληνικά

Μυθιστορήματα

• Anicet ou le Panorama (Ανισέ ή το πανόραμα), 1921

1924 Libertinage et Une vague de reve

• Les Aventures de Télémaque (Οι Περιπέτειες του Τηλέμαχου), 1922
• Le Paysan de Paris (Ο Παριζιάνος χωρικός), 1926

1927 Le Traité du Style

• Les Cloches de Bâle (Οι καμπάνες της Βασιλείας), 1934 ― ελλην.μετάφρ.Γ.Παπακυριάκης, "ΟΔΥΣΣΕΑΣ"
• Les Beaux Quartiers βραβείο Renaudot (Οι καλές συνοικίες), 1936 ― ελλην.μετάφρ. Μαν.Κορνήλιος, "ΟΔΥΣΣΕΑΣ"
• Les Communistes (Οι Κομμουνιστές) (6 τόμοι), 1949-1951 & 1966-1967
• Blanche ou l'oubli (Μπλάνς ή η Λησμονιά), 1967

Ποίηση

• Les Yeux d'Elsa (Τα μάτια της Έλσας), 1942 ― ελλην.μετάφρ. Αλέξ. Μπάρας, "ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ"

Δοκίμια

• Περί του ύφους, 1928

Παραπομπές

1. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981000131. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général» (Γαλλικά) Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι.
3. 0000000107786390.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119347816. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
6. (Αγγλικά) SNAC. w6x34wjp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
7. Fichier des personnes décédées mirror. sEofvtywaYM6. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2021.
8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
9. Ανακτήθηκε στις 2  Ιουνίου 2020.
10. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 15  Οκτωβρίου 2012. 42gjkd6n4c52bjp. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
11. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
12. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969.
13. www.lemonde.fr/archives/article/1965/01/09/aragon-docteur-honoris-causa-de-l-universite-de-moscou_2187870_1819218.html.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Louis Aragon Online -- Ιστοσελίδα αφιερωμένη στον Αραγκόν, περιέχει πλήρη εργογραφία (γαλλικά & γερμανικά)
• Βιβλιογραφία και βιογραφία στην ιστοσελίδα Biblioweb