Λουί Αραγκόν

Ο Λουί Αραγκόν (γαλλ.Louis Aragon, Παρίσι, 3 Οκτωβρίου 1897 - Παρίσι, 24 Δεκεμβρίου 1982) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος και για πολλά χρόνια μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πήρε μέρος στο κίνημα του ντανταϊσμού ενώ αργότερα αποτέλεσε μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν πρωτεργάτη του υπερρεαλισμού. Διετέλεσε εκδότης και τακτικός συνεργάτης των υπερρεαλιστικών περιοδικών Litterature και La Revolution Surrealiste. Το 1981 του απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν το βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής. Πέθανε το 1982 στην οδό Varenne στο Παρίσι.

Λουί Αραγκόν
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis Aragon (Γαλλικά)
Ψευδώνυμο	Arnaud Saint Romain[1], Arnaud de Saint-Roman[1], François la Colère[1], Témoin des martyrs[1] και Albert de Routisie[2][3]
Γέννηση	3  Οκτωβρίου 1897[4][5][6] 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[7]
Θάνατος	24  Δεκεμβρίου 1982[4][5][6] 7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[8][7]
Τόπος ταφής	Moulin de Villeneuve[9]
Κατοικία	rue de Varenne Moulin de Villeneuve (1953–1970)
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία[10]
Σπουδές	Λύκειο Καρνώ
Ιδιότητα	ιατρός συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός, ποιητής, μυθιστοριογράφος, κριτικός τέχνης, αγωνιστής της Γαλλικής αντίστασης, ιστορικός[11] και συγγραφέας[12]
Σύζυγος	Έλσα Τριολέ
Γονείς	Λουί Αντριέ και Marguerite Toucas-Massillon
Κίνημα	ντανταϊσμός και υπερρεαλισμός
Είδος τέχνης	ποίηση
Καλλιτεχνικά ρεύματα	ντανταϊσμός και υπερρεαλισμός
Βραβεύσεις	Βραβείο Ρενοντό (1936), τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (2  Οκτωβρίου 1972), Τάγμα της Φιλίας των Λαών (3  Νοεμβρίου 1977), βραβείο Ειρήνης Λένιν (1957)[13], Πολεμικός Σταυρός 1939-1945, Πολεμικός Σταυρός 1914-1918 (Γαλλία), Στρατιωτικό μετάλλιο της Γαλλικής Δημοκρατίας και honorary doctorate of the University of Moscow (1965)[14]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Έργα

Εκδόσεις έργων του Αραγκόν στα ελληνικά

Μυθιστορήματα

• Anicet ou le Panorama (Ανισέ ή το πανόραμα), 1921

1924 Libertinage et Une vague de reve

• Les Aventures de Télémaque (Οι Περιπέτειες του Τηλέμαχου), 1922
• Le Paysan de Paris (Ο Παριζιάνος χωρικός), 1926

1927 Le Traité du Style

• Les Cloches de Bâle (Οι καμπάνες της Βασιλείας), 1934 ― ελλην.μετάφρ.Γ.Παπακυριάκης, "ΟΔΥΣΣΕΑΣ"
• Les Beaux Quartiers βραβείο Renaudot (Οι καλές συνοικίες), 1936 ― ελλην.μετάφρ. Μαν.Κορνήλιος, "ΟΔΥΣΣΕΑΣ"
• Les Communistes (Οι Κομμουνιστές) (6 τόμοι), 1949-1951 & 1966-1967
• Blanche ou l'oubli (Μπλάνς ή η Λησμονιά), 1967

Ποίηση

• Les Yeux d'Elsa (Τα μάτια της Έλσας), 1942 ― ελλην.μετάφρ. Αλέξ. Μπάρας, "ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ"

Δοκίμια

• Περί του ύφους, 1928