Λοντέβ

Η Λοντέβ (γαλλικά: Lodève, οξιτανικά: Lodeva) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό του Ερώ, στη διοικητική περιοχή της Οξιτανίας. Είναι υπονομαρχία του νομού και κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 7.424 κατοίκους (2016) και είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής με 10 002 κατοίκους (2016).

Λοντέβ
Έμβλημα
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Ερώ και διαμέρισμα της Λοντέβ
Ταχυδρομικός κώδικας	34700[1]
Κωδικός Κοινότητας	34142[2]
Πληθυσμός	7.289 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση	23,17 km²[4]
Υψόμετρο	165 μέτρα, 117 μέτρα[5] και 700 μέτρα[5]
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Λοντέβ
Ιστότοπος	https://lodeve.fr/
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Οι κάτοικοί του είναι γνωστοί ως Λοντεβουά (γαλλικά: Lodévois).^[6]

Tοπωνυμία

Το όνομα της πόλης προέρχεται από το γαλατικό Luteva, Luteua, σύνθετη λέξη: lut=έλος, λάσπη + επίθεμα -eva, δηλαδή « λασπώδης πόλη ή βάλτος».^[7] Αυτή η λάσπη είναι ο πηλός που ονομάζεται αργιλίτης, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα για την κατασκευή κεραμικών.^[8]

Γεωγραφία

Η Λοντέβ βρίσκεται στην ενδοχώρα του νομού Ερώ, σε απόσταση 45 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα Μονπελιέ. Απέχει περίπου 80 χιλιόμετρα από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Η περιοχή της Λοντέβ (Λοντεβουά) βρίσκεται στους πρόποδες της Μασίφ Σαντράλ, στην περιοχή Κως, 12 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης. Η πόλη βρίσκεται στη στενή κοιλάδα του ποταμού Λεργκύ (παραπόταμος του ποταμού Ερώ), όπου ο ποταμός αυτός συνδέεται με τον μικρότερο Σουλόντρ. Περιβάλλεται από καταπράσινους λόφους και αμπελώνες και απέχει μόλις 8 χιλιόμετρα από τη μεγάλη τεχνητή λίμνη Σαλαγκού.

Είναι η πρωτεύουσα της αστικής περιοχής της Λοντέβ και της ευρύτερης περιοχής Λοντέβ.

Η πόλη βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο A75 περίπου 30 λεπτά νότια από τη νέα οδογέφυρα του Μιγιώ, την υψηλότερη γέφυρα στον κόσμο.

Κλίμα

Η Λοντέβ έχει μεσογειακό κλίμα, με υψηλές θερμοκρασίες τα καλοκαίρια που ευνοούν την άφθονη αμπελουργία. Οι βίαιες καταιγίδες και η καταρρακτώδης βροχή παρατηρούνται συχνά στα τέλη του καλοκαιριού, οδηγώντας σε πλημμύρες, λάσπη και βάλτους που έδωσαν στην πόλη το όνομά της.

Ιστορία

Η Λοντέβ ήταν η πρωτεύουσα μιας φυλής των Volcae, των Lutevani, πριν γίνει η ρωμαϊκή πόλη Luteva (επίσης γνωστή ως Forum Neronis). Η πόλη ήταν ένα σημείο στάσης στο προσκύνημα στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα μέσω του δρόμου από την Αρλ. Ήταν επισκοπική πόλη από τον 5ο αιώνα μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση.

Κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων, το 1573, η Λοντέβ έγινε θέατρο σφοδρών μαχών μεταξύ των Ρωμαιοκαθολικών και των Ουγενότων.

Από τον 17ο αιώνα η πόλη ήδη είχε ανεπτυγμένη βιομηχανία. Ήταν κέντρο κλωστοϋφαντουργίας υπό τον Λουδοβίκο ΙΔ' (1643-1715) και φιλοξενούσε ένα από τα δύο μόνο βασιλικά εργοστάσια για ταπετσαρίες, το άλλο ήταν το εργοστάσιο Γκομπλέν στο Παρίσι. Το 1726, ο καρδινάλιος ντε Φλερύ, καταγόμενος από την πόλη, της χορήγησε το μονοπώλιο της προμήθειας σεντονιών για τα βασιλικά στρατεύματα πεζικού.

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, οι πολίτες της πόλης συγκρότησαν μία επαναστατική ομάδα, που δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 1789 και ονομάστηκε «Κοινωνία φίλων του Συντάγματος». Με τη διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στον λαό και τη μοναρχία, άλλαξε το όνομα σε «Κοινωνία των φίλων της ελευθερίας και της ισότητας».^[9]

Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η περιοχή ήταν το κέντρο μιας σταθερής αντίστασης κατά της ναζιστικής κατοχής.

Στα πλαίσια του τέλους του πολέμου της Αλγερίας, στην κοινότητα δημιουργήθηκε καταυλισμός από το 1962, προοριζόμενος για οικογένειες των Αρκί, Αλγερινών που πολέμησαν στο πλευρό των Γάλλων κατά τον πόλεμο της Αλγερίας.^[10] Ένα εργαστήριο υφαντικής δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τις συζύγους των πρώην Αρκί.^[11] Η Λοντέβ έχει ένα αρκετά μεγάλο αλγερινό πληθυσμό, απογόνους των Αρκί.

Πολιτισμός

Καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου, η πόλη φιλοξενεί ένα ποικίλο πρόγραμμα γιορτών και εκδηλώσεων τόσο πολιτιστικών όσο και αθλητικών, καθώς και αγορές. Τα τελευταία χρόνια, η Πινακοθήκη του Μουσείου έχει κερδίσει εθνική αναγνώριση για τις μεγάλες εκθέσεις τέχνης.

Το Φεστιβάλ Ποίησης «Φωνή της Μεσογείου» (Voix de la Méditerranée), που ιδρύθηκε το 1998, γίνεται κάθε Ιούλιο για περίπου 9 ημέρες. Ποιητές, μουσικοί και συγγραφείς έρχονται από πολλές χώρες της Μεσογείου για να μοιραστούν τον πολιτισμό τους με αναγνώσεις ποίησης, συναυλίες και άλλα πολιτιστικά γεγονότα.

Η ετήσια «Γιορτή του Σαιν-Φυλκράν», επίσκοπος της Λοντέβ και πολιούχος της πόλης, γίνεται τον Μάιο και περιλαμβάνει την περιφορά των λειψάνων του αγίου και πανηγύρι.

Αξιοθέατα

Ο καθεδρικός ναός της Λοντέβ

• Ο καθεδρικός ναός της πόλης, τμήματα του οποίου χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα.
• Το Μουσείο Φλερύ, με προσωρινές εκθέσεις τέχνης (κυρίως πίνακες ζωγραφικής) και μόνιμη συλλογή αρχαιολογίας.
• Η αίθουσα Νταρντέ, αφιερωμένη στον τοπικό γλύπτη Πωλ Νταρντέ.
• Το Εθνικό εργαστήριο χαλιών της Λοντέβ, κρατικό εργαστήριο κατασκευής χαλιών (επισκέψεις οργανωμένες από το Τουριστικό γραφείο της πόλης).

Στην ευρύτερη περιοχή:

• Το σπήλαιο Λαμπέιγ (Grotte de Labeil)^[12] με υπόγειο ποταμό.
• Το μοναστήρι Σαιν-Μισέλ ντε Γκραντμόν
• 19 ντολμέν στην περιοχή της κοινότητας Σαιν-Πριβά, 10 περίπου χιλιόμετρα βόρεια της Λοντέβ.
• Η γέφυρα Μοντιφόρ, κατασκευή του 14ου αιώνα, καταχωρημένη ως «Ιστορικό μνημείο» από το 1964.

• 
  Ντολμέν στην περιοχή της Λοντέβ
• 
  Το μοναστήρι Σαιν-Μισέλ ντε Γκραντμόν
• 
  Το σπήλαιο Λαμπέιγ
• 
  Η γέφυρα Μοντιφόρ
• 
  Ο καθεδρικός ναός της Λοντέβ
• 
  Το μουσείο Φλερύ

Παραπομπές

1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
2. (Γαλλικά) Code INSEE.
3. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
4. répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
5. répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
6. . «lodeve/services-publics».
7. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise, Éditions Errance, 2001, art. luto-, luteuo-, page 178.
8. . «jbcasse.com/michel/france/page4.htm».
9. . «Le réseau des Sociétés Politiques dans le département de l'Hérault pendant la Révolution Française (1789-1795)».
10. . «epohi.gr/skalizontas-tis-plhges-ths-istorias/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2019.
11. Bernard Durieu, Tapis d'Algérie en Lodévois - héritage d'un art populaire, éd. Dommens, Penzénas, 1997
12. . «-la-grotte-et-au-cirque-de-labeil».