Λομ (Βουλγαρία)

Λομ
; Σημαία	; Έμβλημα
	Λομ
Χώρα	Βουλγαρία
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος του Λομ
Έκταση	52,2 km²
Υψόμετρο	20 μέτρα
Πληθυσμός	21.425 (15 Μαρτίου 2024)
Ταχ. κωδ.	3600
Ζώνη ώρας	UTC+02:00 (επίσημη ώρα); UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το Λομ (βουλγαρικά: Лом) είναι πόλη στη βορειοδυτική Βουλγαρία και ανήκει στην επαρχία Μοντάνα, βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Δούναβη, κοντά στις εκβολές του παραπόταμού του Λομ. Είναι διοικητικό κέντρο του ομώνυμου δήμου. Η πόλη είναι 162 χλμ. βόρεια της Σόφιας, 56 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Βίντιν, 50 χιλιόμ. βόρεια της Μοντάνα και 42 χλμ. δυτικά του Κοζλοντούι. Είναι το δεύτερο σημαντικότερο Βουλγαρικό λιμάνι στο Δούναβη μετά το Ρούσε. Το Δεκέμβριο του 2009 η πόλη είχε πληθυσμό 24.300 κατοίκους.

Γρήγορες Πληροφορίες Λομ, Χώρα ...

Κλείσιμο

Αρχαιότητα και Μεσαίωνας

Το Λομ ιδρύθηκε από τους Θράκες με το όνομα Αρτάνες κατά την Αρχαιότητα. Μετά από αυτούς οι Ρωμαίοι ονόμασαν το φρούριο και την πόλη Almus, από όπου προέρχεται το όνομα της σημερινής πόλης και του ομώνυμου ποταμού.

Δεν υπάρχουν αναφορές που να αποδεικνύουν ότι υπήρχε κάποιος μεγάλος οικισμός κατά το Μεσαίωνα. Μόνο κατά την Οθωμανική κυριαρχία μεγάλωσε, αλλά επί μακρόν ήταν στη σκιά των δεσποζουσών πόλεων Βίντιν, Νικόπολης και Σιλίστρα. Θεωρείται ότι το οθωμανικό χωριό ιδρύθηκε το 1695 από τον Καρά Μουσταφά και το Μουράντ Μπέη, που είχαν ηττηθεί στη Βιέννη το 1683 και έφτασαν εδώ μέσω του Δούναβη πλέοντας σε σχεδίες.

Οθωμανική κυριαρχία και Βουλγαρική Εθνική Αφύπνιση

Η ονομασία Λομ Παλάνκα αναφέρεται για πρώτη φορά το 1704. Ο οικισμός που τότε λεγόταν Παλάνκα ήταν κάτι μεταξύ χωριού και πόλης σε μέγεθος και σημασία. Το 1798 το Λομ υπέφερε από επιδρομές ληστών. Με την ανάπτυξη της ναυσιπλοίας στο Δούναβη μετά το 1830 η σημασία της πόλης αυξήθηκε. Ο δρόμος προς τη Σόφια συνέβαλε στην πρόοδό της και τη μετέτρεψε σε κύριο εξαγωγικό λιμάνι προς τη Βιέννη (Αυστρία). Το 1869 υπήρχαν 120 καταστήματα, 148 εμπορικά γραφεία, 175 καταστήματα, 34 καφενεία, έξι ξενοδοχεία και δύο μύλοι. Η πόλη επικεντρωνόταν στο παλιό Καλέ (φρούριο), στο οποίο η είσοδος γινόταν από τρεις καπίι (πύλες) - τη Βίντινσκα (του Βίντιν), τη Μπελογκρατσίσκα (του Μπελογκραττσίκ) και τη Σόφισκα (της Σόφιας). Οι έμποροι από το Λομ πουλούσαν αγαθά στα μεγαλύτερα πανηγύρια της περιοχής και ακόμη μακρύτερα. Το 1880 υπήρχαν στην πόλη 7.500 κάτοικοι.

Το Λομ είναι περήφανο για τις παραδόσεις του από την περίοδο της Βουλγαρικής Εθνικής Αφύπνισης. Τότε ιδρύθηκε στην πόλη το πρώτο κοινοτικό κέντρο στη Βουλγαρία (1856), επίσης το 1858 ο πρώτος σύλλογος γυναικών στη χώρα και στην πόλη έλαβε χώρα μια από τις πρώτες θεατρικές παραστάσεις. Στο Λομ εργάσθηκε επίσης ο Κράστιου Πισούρκα, διάσημος εκπαιδευτικός.

Μέχρι το [Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μεγάλο εμπορικό κέντρο. Μετά το 1944 αναπτύχθηκε η βιομηχανία - εργοστάσια ζάχαρης, κονσερβών και σιτηρών - και η πόλη έγινε λιμάνι για το βορειοδυτικό τμήμα της Βουλγαρίας.

Πλάτζα - 500 μέτρων βοτσαλωτή παραλία στην όχθη του Ποταμού Δούναβη, 3 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης.
Δημοτικό Ιστορικό Μουσείο, στεγάζεται στο κτίριο του παλιού δημαρχείου
Σωζώμενα θεμέλια του αρχαίου φρουρίου Αλμους
Ποστόγιανστβο, το παλιότερο κοινοτικό κέντρο στη Βουλγαρία
Κτίριο της πρώην Παιδαγωγικής Σχολής
Εκκλησία Μπορούνα
Μνημείο του Τσέκο Βοϊβόντα (1807–1881), που συμμετείχε στις μάχες για την απελευθέρωση της Σερβίας και ανακηρύχθηκε από τη Σερβική κυβέρνηση βοεβόδας (ηγέτης της επανάστασης)

Κέντρο της πόλης, με το παλιότερο Βουλγαρικό κοινοτικό κέντρο, ονόματι "Ποστόγιανστβο", στα δεξιά
Πλόσταντ "Σβόμποντα" (Πλατεία Ελευθερίας)
Κεντρικός δρόμος
Εικόνα δρόμου, κοντά στους σταθμούς λεωφορείων και τρένων, που εδώ δεν φαίνονται
Πιάτσα ταξί
Οδός Σίσμαν
Ο Δούναβης στο Λομ, με τη Ρουμανία στην απέναντι όχθη του ποταμού