Λιλή Ιακωβίδου

Η Λιλή Ιακωβίδου (1897^[1] ή 1902-1985), γένος Πατρικίου, ήταν Ελληνίδα συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα και υπήρξε σύζυγος του ηθοποιού Μιχάλη (Μίχη) Ιακωβίδη. Υπήρξε μία από τις τελευταίες και πλέον αγαπημένες μαθήτριες του Παλαμά, με τον οποίο είχαν αλληλογραφία.^[1]

Λιλή Ιακωβίδου
Γέννηση	1902 Αθήνα
Θάνατος	11 Νοεμβρίου 1985 Αθήνα
Επάγγελμα/ ιδιότητες	ποιητής και συγγραφέας
Υπηκοότητα	Ελλάδα
Σχολές φοίτησης	Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία
Σύζυγος(οι)	Μιχάλης Ιακωβίδης
Τέκνα	Φραντζέσκα Ιακωβίδου
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφικά στοιχεία

Αποφοίτησε από το Αρσάκειο. Στους λογοτεχνικούς κύκλους εμφανίστηκε το 1918 όταν ήταν φοιτήτρια της Νομικής^[2] και έγινε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Νουμάς". Υπηρέτησε ως υπάλληλος της Βουλής από όπου αποχώρησε με το βαθμό του τμηματάρχη. Απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών έπειτα από μακρόχρονη ασθένεια στις 11 Νοεμβρίου 1985 και κηδεύτηκε δύο ημέρες μετά από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.^[1]

Έργα

Μέχρι το 1950 είχε εκδώσει τα έργα:

• "Φωτεινές ώρες" (ποιήματα) 1932 (η πρώτη της ποιητική συλλογή)
• "Σαράντα τραγούδια", 1934
• "Κορυδαλλοί" (ποιητική συλλογή) 1940, για την οποία και έλαβε βραβείο από το Υπουργείο Παιδείας.
• "Εύκολα θύματα", (δράμα) 1937, για το οποίο και έλαβε βραβείο από το σύλλογο "Παρνασσός".
• "Κορίτσια" (δράμα) 1938, το οποίο και βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών και
• "Αγγελίνα" (δράμα) 1940.
• Άνυδρη γη (1968)

Επίσης εξέδωσε και μελέτες που αφορούσαν τους "Χαιρετισμούς της Ηλιογέννητης" του Παλαμά (1929) και το ποιητικό έργο του Καρθαίου (1936). Συνεργάστηκε σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες και ανέπτυξε αξιομνημόνευτη πνευματική δραστηριότητα με ποιήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, άρθρα, μελέτες και διαλέξεις. Τα έργα της διακρίνονται για τη ρεαλιστικότητα και το συναισθηματισμό τους. Τιμήθηκε με το "Κρατικό Βραβείο Ποιήσεως" και το "Χωρέμειο" βραβείο της Ακαδημίας.

Είχε διατελέσει μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, στο οποίο υπηρέτησε επί 35 χρόνια.^[3]