From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Lindy Hop είναι ένας Αμερικάνικος χορός που αναπτύχθηκε στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης τις δεκαετίες 1920 και 1930 και παραδοσιακά αναπτύχθηκε με τη μουσική τζαζ της εποχής εκείνης. Το Lindy ήταν μια συγχώνευση πολλών χορών που προηγήθηκαν αυτού ή ήσαν δημοφιλείς όσο αυτό εξελίσσονταν αλλά βασίζεται κυρίως στο jazz, το tap, το breakaway και το Charleston. Έχει συχνά περιγραφεί ως ένας χορός jazz και είναι μέλος της οικογένειας των χορών swing.
Στη διάρκεια της ανάπτυξής του, το Lindy Hop συνδύασε στοιχεία τόσο ζευγαρωτών όσο και σόλο χορών χρησιμοποιώντας κινήσεις και αυτοσχεδιασμούς χορών των μαύρων παράλληλα με την τυπική δομή μετρήματος στα οχτώ των Ευρωπαϊκών χορών. Αυτό αποτυπώνεται με περισσότερη σαφήνεια στο βασικό βήμα του Lindy, το swingout. Στην ανοιχτή θέση αυτού του βήματος, ο κάθε χορευτής είναι γενικά συνδεδεμένος με τον άλλο χέρι-με-χέρι. Στην κλειστή του θέση, άντρες και γυναίκες συνδέονται σαν να αγκαλιάζονται.
Κι ενώ αναβίωσε τη δεκαετία του 1980 από Αμερικανούς, Σουηδούς, και Βρετανούς χορευτές, το Lindy Hop σήμερα αντιπροσωπεύεται από χορευτές και χαλαρά συνδεμένες ομάδες πολιτών στη Βόρειο και Νότιο Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Ωκεανία.
Το Lindy Hop γεννήθηκε σε κοινότητες μαύρων στο Χάρλεμ, της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ από το 1927 περίπου μέχρι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1930 από τέσσερις πιθανές πηγές: το breakaway, το Charleston, το Texas Tommy, και το hop.[1]
Σύμφωνα με τον Ethel Williams, που βοήθησε στην εκλαΐκευση του Texas Tommy στη Νέα Υόρκη το 1913, το Texas Tommy "ήταν όπως το Lindy", και τα βασικά βήματα ακολουθούνταν από ένα breakaway ταυτόσημο με αυτό που βρίσκουμε στο Lindy. Ο χορευτής του Savoy "Shorty" George Snowden δήλωσε ότι "Συνηθίζαμε να αποκαλούμε το βασικό βήμα Hop long πριν ο Λίντμπεργκ να κάνει το δικό του άλμα πάνω από τον Ατλαντικό. Υπήρχε για πολύ καιρό και μερικοί άνθρωποι άρχισαν να το ονομάζουν Lindbergh Hop μετά το 1927, παρόλο που δεν κράτησε. Τότε, στη διάρκεια του μαραθωνίου στο Μανχάταν Καζίνο, κουράστηκα από τα ίδια παλιά βήματα και απελευθερώθηκα με ένα breakaway..."[1] Το κανάλι Fox Movietone News κάλυπτε τον μαραθώνιο και πήρε μια κοντινή λήψη των ποδιών του Shorty. Όταν ρωτήθηκε λοιπόν "Τι κάνεις με τα πόδια σου," ο Shorty απάντησε, "The Lindy". Ήταν 17 Ιουνίου του 1928.[1]
Η πρώτη γενιά του Lindy Hop σχετίζεται με δημοφιλείς χορευτές όπως ο "Shorty" George Snowden, τη συνοδό του Big Bea, τον Leroy Stretch Jones και την Little Bea. Ο "Shorty" George και η Big Bea κέρδιζαν τακτικά διαγωνισμούς στο Savoy Ballroom. Ο τρόπος που χόρευαν τόνιζε τη διαφορά στο μέγεθος που είχαν με την Big Bea να καλύπτει σαν πύργος τον Shorty. Αυτοί οι χορευτές εξειδικεύονταν σε αυτό που αποκαλούνταν floor steps.[2][3]
Όταν οι λευκοί άρχισαν να πηγαίνουν στο Χάρλεμ για να παρακολουθήσουν τους μαύρους χορευτές, σύμφωνα με τον Langston Hughes: "Οι lindy-hoppers στο Σαβόι άρχισαν να δοκιμάζουν ακόμα και ακροβατικές κινήσεις, και να κάνουν εξωφρενικά πράγματα για τη διασκέδαση των λευκών, που κατά πάσα πιθανότητα ποτέ δεν θα είχε περάσει από το μυαλό τους να το κάνουν για την δική τους διασκέδαση. Μερικοί από τους lindy-hoppers είχαν τυπώσει κάρτες με τα ονόματά τους και έγιναν καθηγητές χορού διδάσκοντας τους τουρίστες. Τότε οι βραδιές στο Χάρλεμ έγιναν βραδιές με show για τους Βόρειους."[4]
Ο Charles Buchanan, μάνατζερ του Σαβόι, πλήρωνε χορευτές όπως ο Shorty Snowden για να "δίνουν παραστάσεις" για την πελατεία του.[5] Σύμφωνα με τον Snowden, "Όταν αυτός τελικά προσφέρθηκε να μας πληρώνει, πήγαμε επάνω και οργανώσαμε έναν χορό. Το μόνο που θέλαμε σε κάθε περίπτωση ήταν να χορεύουμε." [1] Όταν τα "Air steps" ή "aerials" όπως ήταν το Hip to Hip, το Side Flip, και το Over the Back (τα ονόματα περιγράφουν την κίνηση της γυναίκας στον αέρα) άρχισαν να εμφανίζονται το 1936, η παλαιά φρουρά των χορευτών όπως ο Leon James, ο Leroy Jones, και ο Shorty Snowden δεν ενέκριναν τις νέες κινήσεις.[1]
Νεότεροι φρέσκοι χορευτές που βγήκαν από σχολές (Al Minns, Joe Daniels, Russell Williams, και Pepsi Bethel) τελειοποίησαν το Back Flip, Over the head, και 'το Snatch' '.[1][3]
Ο Frankie Manning ήταν μέρος της νέας γενιά των Lindy Hoppers, και είναι πιο διάσημος Lindy Hopper στην ιστορία. Οι Al Minns και Pepsi Bethel, Leon James, και Norma Miller καταλαμβάνουν επίσης ξεχωριστή θέση στην σύγχρονη ιστορία του Lindy Hop. Κάποιες πηγές πιστώνουν τον Frankie Manning, ότι είχε εργαστεί με την συνοδό του Freida Washington, για την επινόηση του ground-breaking 'Air Step' ή 'aerial' το 1935. Μια πηγή πιστώνει τους Al Minns και Pepsi Bethel ως μεταξύ εκείνων που τελειοποίησαν το air step.[3] Το Air Step είναι μια κίνηση χορού στην οποία τουλάχιστον και τα δύο πόδια του ενός από το ζευγάρι 'αφήνουν το έδαφος με ένα δραματικό, ακροβατικό στυλ. Περισσότερη σημασία έχει να γίνεται έγκαιρα και με μουσική. Τα Air steps έχουν πλέον ευρέως συνδεθεί με τον χαρακτήρα του lindy hop, παρόλο που έχουν γενικώς διατηρηθεί για διαγωνισμούς ή παραστάσεις, και όχι τόσο σε κοινωνικές σκηνές χορού.
Το Lindy Hop μπήκε στην επικρατούσα Αμερικανική κουλτούρα στα 1930s, κερδίζοντας δημοφιλία από πολλαπλές πηγές. Ομάδες χορού, μεταξύ αυτών και οι Whitey's Lindy Hoppers (γνωστοί επίσης και ως Harlem Congaroos), Hot Chocolates και Big Apple Dancers παρουσίαζαν στον κοινό το Lindy Hop. Ταινίες του Hollywood, όπως η Hellzapoppin' και η A Day at the Races άρχισαν να προβάλλουν το Lindy Hop σε σκηνές με χορό. Στούντιο χορού όπως αυτά του Arthur Murray και της Irene and Vernon Castle άρχισαν να διδάσκουν το Lindy Hop. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940s ο χορός ήταν γνωστός ως "New Yorker" στη Δυτική Ακτή.[6]
Το Lindy Hop μετακόμισε στην Ευρωπαϊκή ακτή στις δεκαετίες 1930 και 1940, ξανά μέσα από ταινίες και μπομπίνες ειδήσεων, αλλά επίσης με τα Αμερικανικά στρατεύματα που στάθμευαν σε άλλες ηπείρους, ιδιαίτερα στην Αγγλία, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, και άλλα συμμαχικά προς τις ΗΠΑ έθνη. Παρόλο που το Lindy Hop και η jazz είχαν απαγορευτεί σε χώρες όπως η Γερμανία, και οι δύο χοροί ήταν δημοφιλείς σε άλλες χώρες της Ευρώπης κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου.[εκκρεμεί παραπομπή]
Το 1944, λόγω της αυξανόμενης εμπλοκής στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλλαν έναν φόρο κατανάλωσης 30% σε όλα τα "χορευτικά" nightclub. Παρόλο που ο φόρος αργότερα μειώθηκε σε 20 τοις εκατό, σε όλη τη χώρα κρεμάσαν πινακίδες με τη φράση "No Dancing Allowed".[7]
Η έκδοση του Arthur Murray το 1954 του βιβλίου How to become a Good Dancer περιελάμβανε και τέσσερις σελίδες για τη διδασκαλία του Swing: το βασικό Lindy Step, το Double Lindy Hop, το Triple Lindy Hop, το Sugar Foot Walk, και το Tuck-In Turn.[8] A chapter is devoted to Lindy Hop in the 1953 and 1958 editions of Dancing Made Easy.[9]
Το 1962 το Ballroom Dancebook for Teachers περιελάμβανε ένα ολόκληρο κεφάλαιο για το "Lindy".[10]
Σύμφωνα με το βιβλίο Social Dance, με πνευματικά δικαιώματα από το 1969, από το 1960 το Lindy Hop ήταν γνωστό ως swing.[11]
Η Sandra Cameron και ο Larry Schulz του Cameron Dance Center Inc της Νέας Υόρκης ήσαν αυτοί που συνετέλεσαν στο να επαναφέρουν τον Al Minns και τον Frankie Manning στη διδασκαλία του Lindy Hop στο δικό τους κέντρο χορού.[12] Ο Minns συνεργάστηκε με το κέντρο χορού και άρχισε ένα πρόγραμμα swing εκεί το 1981. Ο Frankie Manning συνεργάστηκε με το Κέντρο το 1985.[13]
Οι πρώτοι φοιτητές του Al Minns ήταν αυτοί που σχημάτισαν τη βάση για τη Swing Dance Society της Νέας Υόρκης, που ιδρύθηκε το 1985.[12]
Στη δεκαετία του 1980s, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι χορευτές από την Καλιφόρνια, τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και τη Σουηδία (όπως οι Sylvia Sykes, Erin Stevens, Steven Mitchell, Terry Monaghan και Warren Heyes που σχημάτισαν την ομάδα παραστάσεων London's Jiving Lindy Hoppers Αρχειοθετήθηκε 2013-02-04 στο Wayback Machine., και Rhythm Hot Shots της Στοκχόλμης / Harlem Hot Shots) επιδίωξαν την 'αναβίωση' του Lindy Hop χρησιμοποιώντας αρχειακά φιλμ όπως το Hellzapoppin' και το A Day at the Races και ερχόμενοι σε επαφή με χορευτές όπως Frankie Manning, Al Minns, Norma Miller, Jewel McGowan και Dean Collins. Στα μέσα προς τέλη του 1990 η δημοφιλία της νέο- swing μουσικής του swing revival προκάλεσε ένα νέο mainstream ενδιαφέρον για το χορό. Ο χορός ωθήθηκε σε μεγάλη αναγνωρισιμότητα αφού προωθήθηκε μέσα από ταινίες όπως Swing Kids το 1993 και σε διαφημιστικά της τηλεόρασης της εταιρείας πώλησης ρούχων GAP το 1998. Η δημοφιλία αυτή οδήγησε στην ίδρυση τοπικών χορευτικών κοινοτήτων Lindy Hop σε πολλές πόλεις.[εκκρεμεί παραπομπή]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
