Κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου Μαρτίου 1865

Η Κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου Μαρτίου 1865 - (Υπουργείον Κουμουνδούρου), (Μάρτιος - Οκτώβριος 1865) είναι η πρώτη κοινοβουλευτική κυβέρνηση, με τη σύγχρονη έννοια του όρου, αφού και η άνοδος αλλά και η πτώση της έγιναν με βάση την εμπιστοσύνη ή μη του Κοινοβουλίου.
Ο Κουμουνδούρος ανέρχεται για πρώτη φορά στην πρωθυπουργία και σχηματίζει την κυβέρνησή του με κύριο σκοπό την διεξαγωγή εκλογών. Έτσι, την πρώτη βδομάδα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές του 1865, με τον νέο εκλογικό νόμο, που καθιέρωνε την μυστικότητα της ψηφοφορίας.
Η εκλογή ως προέδρου της Βουλής, του υποψήφιου που υποστηριζόταν από την πτέρυγα του Κουμουνδούρου, του Ευθύμιου Κεχαγιά, θα λειτουργήσει ως ψήφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, η οποία συνέχισε την διακυβέρνηση και μετά τις εκλογές, βασιζόμενη στην ισχνή πλειοψηφία των 80 εδρών που κατέκτησε.
Η κυβέρνηση σε ακόμα μία εκδήλωση πρώιμου κοινοβουλευτισμού παραιτήθηκε όταν στις 11 Οκτωβρίου 1865 καταψηφίστηκε το νομοσχέδιο της «Περί σχηµατισµού πόρων πρός συντήρησιν της δια ξηράς και θαλάσσης συγκοινωνίας». ^[1]

Πρώτη κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου

Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού	2 Μαρτίου 1865
Ημερομηνία διάλυσης	20 Οκτωβρίου 1865
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός Κράτους	Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος Κυβέρνησης	Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
Συνολικός αριθμός Μελών	11
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα	80 από τις 180 έδρες
Ιστορία
Εκλογές	διορισμένη από τον βασιλιά με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών
Απερχόμενες εκλογές	Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1865
Προηγούμενη	Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη Ιουλίου 1864
Διάδοχη	Κυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη Οκτωβρίου 1865

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

• «Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»: Αλέξανδρος Κουμουνδούρος

• «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Δημήτριος Μπουντούρης

- αντικαταστάθηκε στις 16 - 3 - 1865 από τον Σύμβουλο της Επικράτειας, Αρμένη Βράιλα

- αντικαταστάθηκε στις 6 - 8 - 1865 από τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο

• «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Ανάργυρος Ανδρέου Χατζηαναργύρου

- αντικαταστάθηκε (επειδή δεν εξελέγη βουλευτής^[2], στις 24 - 9 - 1865 από τον Κωνσταντίνο Λομβάρδο

• «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Σωτήριος Σωτηρόπουλος

- αντικαταστάθηκε στις 16 - 3 - 1865 από τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο

• «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Αριστείδης Καρνάλης

- αντικαταστάθηκε στις 24 - 9 - 1865 από τον υποστράτηγο Τριαντάφυλλο Λαζαρέτο

• «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Αλέξανδρος Κουμουνδούρος

- αντικαταστάθηκε στις 16 - 3 - 1865 από τον Λυκούργο Κρεστενίτη

- αντικαταστάθηκε στις 24 - 9 - 1864 από τον Παύλο Καλλιγά

• «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Ανδρέας Χ. Λόντος

- αντικαταστάθηκε στις 16 - 3 - 1865 από τον Σύμβουλο της Επικρατείας, Κωνσταντίνο Λομβάρδο

- αντικαταστάθηκε στις 24 - 9 -1865 από τον Παύλο Καλλιγά

• «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Δημήτριος Μπουντούρης

- αντικαταστάθηκε (επειδή δεν εξελέγη βουλευτής^[3]) στις 24 - 9 - 1865 από τον Τριαντάφυλλο Λαζαρέτο

^[4]