Σωτήριος Σωτηρόπουλος

Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος (Ναύπλιο, 1831 – Αθήνα, 6 Μαΐου 1898)^[1][2] ήταν Έλληνας πολιτικός, πληρεξούσιος, βουλευτής, πολλές φορές υπουργός και πρωθυπουργός.

Σωτήριος Σωτηρόπουλος
Πρωθυπουργός της Ελλάδας
Περίοδος 3 Μαΐου 1893 – 30 Οκτωβρίου 1893
Προκάτοχος	Χαρίλαος Τρικούπης
Διάδοχος	Χαρίλαος Τρικούπης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1831, Ναύπλιο
Θάνατος	6 Μαΐου 1898 Αθήνα
Εθνότητα	Ελληνική
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1831.^[3][1] Σπούδασε νομική, πολιτεύτηκε και εκλέχθηκε πληρεξούσιος Τριφυλίας στην Εθνοσυνέλευση του 1863. Το 1864 διορίστηκε για πρώτη φορά υπουργός Οικονομικών. Διορίστηκε στην ίδια θέση στις κυβερνήσεις του 1865, του 1870, του 1876, του 1877 και του 1880. Τρία χρόνια αργότερα, σχημάτισε την κυβέρνηση του 1893 αλλά ανατράπηκε λίγους μήνες αργότερα επειδή η Βουλή απέσυρε την ψήφο εμπιστοσύνης της. Ο λόγος ήταν η σύναψη εξωτερικού δανείου με Άγγλο τραπεζίτη και δυσβάστακτους όρους σε μια ανέλπιστη προσπάθεια να αποφύγει η Ελλάδα τη χρεοκοπία.^[4]

Ο Σωτηρόπουλος είχε απαχθεί από τον Λήσταρχο Λαφαζάνη στα Φιλιατρά Μεσσηνίας και απελευθερώθηκε ύστερα από καταβολή λύτρων. Ύστερα από αυτή την εμπειρία έγραψε το βιβλίο «Τριάκοντα μιας ημερών αιχμαλωσίας μου».

Πέθανε στην Αθήνα από συγκοπή καρδιάς, ενώ κοιμόταν, τον Μάιο του 1898.^[2]