Κούρδοι στην Τουρκία

Δείτε επίσης: Τουρκικό Κουρδιστάν

Οι Κούρδοι στην Τουρκία είναι οι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί ή κατοικούν στην Τουρκία, οι οποίοι είναι κουρδικής καταγωγής. Οι Κούρδοι είναι η μεγαλύτερη εθνοτική μειονότητα στην Τουρκία. Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, αποτελούν το 15% έως το 20% του πληθυσμού της Τουρκίας.^[4][5][6] Υπάρχουν Κούρδοι που ζουν σε διάφορες επαρχίες της Τουρκίας, αλλά βρίσκονται κυρίως συγκεντρωμένοι στα ανατολικά και νοτιοανατολικά της χώρας, στην περιοχή του Τουρκικού Κουρδιστάν.

Κούρδοι στην Τουρκία

Οι Κούρδοι σε περιοχές της επικρατείας της Τουρκίας σύμφωνα με το The World Factbook (1992)
Συνολικός πληθυσμός
13,0–14,2 εκατομμύρια[1] (KONDA, εκτίμηση του 2013) 15,25 εκατομμύρια[2] (CIA World Factbook, εκτίμηση του 2016) 20 εκατομμύρια[3] (Κουρδικό Ινστιτούτο του Παρισίου, εκτίμηση του 2017)
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Ανατολική και Νοτιοανατολική Ανατολία, Μεγάλη διασπορά πληθυσμού στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, τα Άδανα και τη Μερσίνη
Γλώσσες
Κουρδικά  • Τουρκικά
Θρησκεία
Κυρίως Σουνισμός, σε μειονότητα Αλεβισμός
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες
Ζάζα και άλλοι Ιρανικοί λαοί

Σφαγές, όπως η βίαιη καταστολή της κουρδικής ανταρσίας, η εθνοκτονία στο Ντερσίμ και η σφαγή στο Ζιλάν, διαπράχθηκαν περιοδικά εναντίον των Κούρδων από την ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας το 1923. Η τουρκική κυβέρνηση χαρακτήριζε τους Κούρδους ως «Ορεινούς Τούρκους» μέχρι το 1991,^[7][8][9] και αρνούνταν την ύπαρξη των Κούρδων.^[10] Οι λέξεις «Κούρδοι» ή «Κουρδιστάν» απαγορεύτηκαν σε οποιαδήποτε γλώσσα από την τουρκική κυβέρνηση, αν και το «Κουρδικός» επιτρεπόταν σε απογραφές.^[11] Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980, οι κουρδικές γλώσσες απαγορεύτηκαν επίσημα στη δημόσια και την ιδιωτική ζωή.^[12] Πολλοί άνθρωποι που μιλούσαν, δημοσίευαν ή τραγουδούσαν στα κουρδικά συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν.^[13] Στην Τουρκία, είναι παράνομο να χρησιμοποιούνται τα κουρδικά ως γλώσσα διδασκαλίας τόσο σε δημόσια όσο και σε ιδιωτικά σχολεία. Η κουρδική γλώσσα επιτρέπεται μόνο ως ξεχωριστό μάθημα σε ορισμένα σχολεία.^[14]

Από τη δεκαετία του 1980, τα κουρδικά κινήματα έχουν συμπεριλάβει και ειρηνικές πολιτικές δραστηριότητες για τα βασικά πολιτικά δικαιώματα των Κούρδων στην Τουρκία, καθώς και ένοπλες εξεγέρσεις και αντάρτικους πολέμους, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών επιθέσεων με στόχο κυρίως τουρκικές στρατιωτικές βάσεις, απαιτώντας πρώτα ένα ξεχωριστό κουρδικό κράτος και αργότερα αυτοδιάθεση για τους Κούρδους.^[15] Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Τουρκικής κοινότητας, το 59% των αυτοπροσδιοριζόμενων Κούρδων στην Τουρκία πιστεύει ότι οι Κούρδοι στην Τουρκία δεν αναζητούν ξεχωριστό κράτος (ενώ το 71,3% των αυτοπροσδιοριζόμενων Τούρκων πιστεύει ότι αναζητούν).^[16]

Κατά τη διάρκεια της κουρδοτουρκικής σύγκρουσης, επιβλήθηκαν εμπάργκο στα τρόφιμα σε κουρδικά χωριά και πόλεις.^[17][18] Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις Κούρδων που εκδιώχθηκαν βίαια από τα χωριά τους από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας.^[19] Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλά χωριά πυρπολήθηκαν ή καταστράφηκαν.^[19][20] Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, απαγορεύθηκαν τα πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούσαν κουρδικά συμφέροντα. Το 2013, κατάπαυση του πυρός τερμάτισε αποτελεσματικά τη βία μέχρι τον Ιούνιο του 2015, όταν οι εχθροπραξίες ανανεώθηκαν μεταξύ του PKK και της τουρκικής κυβέρνησης σχετικά με τη συμμετοχή της Τουρκίας στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Αναφέρθηκε ευρέως βία εναντίον των απλών Κούρδων πολιτών, και η έδρα και τα παραρτήματα του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών δέχτηκαν επίθεση από όχλους.^[21]