Καρλομάνος (υιός Καρόλου του Φαλακρού)

Ο Καρλομάνος (848 - περί το 877) μέλος της Δυναστείας των Καρολιδών ήταν ο μικρότερος γιος του Καρόλου του Φαλακρού με την πρώτη σύζυγο του Ερμεντρούδη της Ορλεάνης. Ο προορισμός του ήταν σαν μικρότερος γιος για εκκλησιαστική σταδιοδρομία, επαναστάτησε ωστόσο εναντίον του πατέρα του (870) και διεκδίκησε τμήμα της κληρονομιάς του. Ο πατέρας του τον ξύρισε στο κεφάλι (854) για να αποτρέψει μια νέα διαίρεση και του δικού του βασιλείου αφού ο δικός του πατέρας Λουδοβίκος ο Ευσεβής μοίρασε την αυτοκρατορία του στους γιους του, ολοκληρώθηκε με τη Συνθήκη του Βερντέν (843). Ο στόχος του ήταν να τον διαδεχτεί ο μεγαλύτερος γιος του Λουδοβίκος ο Τραυλός και οι υπόλοιποι να ακολουθήσουν την εκκλησιαστική σταδιοδρομία για να μην διεκδικήσουν κληρονομιά. Την ανατροφή του Καρλομάν ανέλαβε ο μελλοντικός αρχιεπίσκοπος του Μπουρζ, χρίστηκε διάκονος (860) και ανέλαβε τη διοίκηση του Αβαείου του Σαιν-Μεντάρ ντε Σουασόν, την επόμενη δεκαετία απέκτησε πολλά ακόμα Αβαεία.^[4]

Καρλομάνος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Carloman (Γαλλικά)
Γέννηση	847 (περίπου) ή 9ος αιώνας ή 849
Θάνατος	877 (περίπου)[1]
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Catholic monk
Οικογένεια
Γονείς	Κάρολος ο Φαλακρός και Ερμεντρούδη της Ορλεάνης[1]
Αδέλφια	Λουδοβίκος ο Τραυλός[2] Λοθάριος ο Χωλός[2] Κάρολος το Παιδί[2] Ντρόγκο[2] Πιπίνος[2] Κάρολος[2] Ιουδήθ της Φλάνδρας[2] Ροθίλδη[2] Ερμεντρούδη[2] Χίλντεγκαρντ[2] Γκιζέλα[2] Ροτρούδη[2]
Οικογένεια	Δυναστεία των Καρολιδών[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Αββάς του Έχτερναχ (874–877) αββάς του Αβαείου του Σαιν-Μεντάρ ντε Σουασόν (860–870) αββάς (868–871)[3]
δεδομένα

Ο τρίτος αδελφός του Καρλομάν Λοθάριος ο Χωλός που ακολουθούσε επίσης εκκλησιαστική σταδιοδρομία πέθανε (865), την επόμενη χρονιά (866) πέθανε και ο δεύτερος αδελφός του Κάρολος το Παιδί, ο Καρλομάν έγινε ο δεύτερος στη σειρά διαδοχής του θρόνου μετά τον Λουδοβίκο τον Τραυλό.^[5] Με καρδιά πολεμιστή ο Καρλομάν απαρνήθηκε την εκκλησία και συγκέντρωσε ένα τμήμα της αριστοκρατίας στην υπηρεσία του (870).^[4] Δεν είναι γνωστές οι περιοχές οι οποίες του έδωσαν προμήθειες να συγκεντρώσει τον στρατό του, πιθανότατα η Λοθαριγγία και η Φλάνδρα.^[4] Ο πατέρας του τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στο Σανλίς, όλα τα αβαεία του κατασχέθηκαν.^[4][6] Ο Πάπας Αδριανός Β΄ ζήτησε την απελευθέρωση του Καρλομάν αλλά ο Κάρολος ο Φαλακρός το αρνήθηκε, ο Καρλομάν δραπέτευσε στη Φλάνδρα όπου συγκέντρωσε έναν μικρό στρατό.^[4] Οι επίσκοποι της επαρχίας του Ρενς συγκεντρώθηκαν στην Κομπιένη υπό την ηγεσία του αρχιεπισκόπου (871), αφόρισαν τον Καρλομάν και όλους τους οπαδούς του. Ο επίσκοπος του Λαν, οπαδός του Καρλομάν ήταν ο μοναδικός που μειοψήφησε.^[4] Ο Καρλομάν συνελήφθη και τυφλώθηκε (873) αλλά δραπέτευσε στην Ανατολική Φραγκία, τον υποδέχτηκε ο θείος του Λουδοβίκος ο Γερμανικός που τον ανέλαβε υπό την προστασία του. Ο Καρλομάν πέθανε στη Γερμανία γύρω στο 877.^[4]