Τα περισσότερα από τα κανονικά οξείδια των χημικών στοιχείων είναι σταθερά στη θέρμανση. Ορισμένα απ' αυτά που περιέχουν το στοιχείο με ανώτερο αριθμό οξείδωσης, έχουν την τάση να μετατραπούν σε οξείδια με κατώτερο αριθμό οξείδωσης.
Τα υπεροξείδια τείνουν γενικά να μετατραπούν σε κανονικά οξείδια.
Στις αντιδράσεις θερμικής διάσπασης των οξειδίων, προκύπτει στα προϊόντα οξυγόνο, οπότε αυτές ανήκουν στις οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις αφού το οξυγόνο στο οξείδιο θα έχει αριθμό οξείδωσης -2 (συνήθως) ενώ ελεύθερο στα προϊόντα έχει 0.
Οι θερμικές διασπάσεις των οξειδίων μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες :
- Διασπάσεις οξειδίων των μετάλλων.
- Διασπάσεις οξειδίων των αμετάλλων.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Τα κανονικά οξείδια των μετάλλων είναι γενικά σταθερά στη θέρμανση.
Εξαίρεση αποτελούν ορισμένα οξείδια αδρανών μετάλλων όπως το HgO και το Ag2Ο που διασπώνται στους 400°C και 300°C αντίστοιχα, αλλά και το CuO που διασπάται θερμικά σε θερμοκρασία > 1000°C. Επίσης, με πύρωση διασπάται το MnO2 (στους 535°C) , το PbO2 (στους 300°C) και το Pb3O4 (πάνω από τους 500°C). Το υπεροξείδιο του βαρίου (BaO2) διασπάται στους 750°C :
- HgO → Hg + 1/2 O2
- Ag2Ο → 2Ag + 1/2 O2
- 2CuO → Cu2Ο + 1/2 O2
- 3MnO2 → Mn3O4 + O2
- PbO2 → PbO + 1/2 O2
- Pb3O4 → 3PbO + 1/2 O2
- BaO2 → BaO + 1/2 O2
Τα κανονικά οξείδια των αμετάλλων είναι γενικά σταθερά στη θέρμανση ή πύρωση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίαζουν οι θερμικές διασπάσεις των διαφόρων οξειδίων του αζώτου :
- N2Ο → N2 + 1/2O2 (Σε θερμοκρασία 500°C - 900°C)
- 2NO → N2 + O2 (Σε θερμοκρασία πάνω από 1000°C)
- 2NO2 → 2NO + O2 (Στους 620°C)
- N2O5 → 2NO2 + 1/2O2 (Στους 30°C)
Το τριοξείδιο του θείου διασπάται σε θερμοκρασία πάνω από 900°C :
- SO3 → SO2 + 1/2 O2
Το εξοξείδιο του χλωρίου (Cl2O6) σε ψηλή θερμοκρασία διασπάται στα συστατικά του. Το επτοξείδιο του χλωρίου αλλά και το πεντοξείδιο, διασπώνται επίσης με θέρμανση :
- Cl2O6 → 2ClO3
- Cl2O7 → Cl2 + 7/2 O2
- Cl2O5 → Cl2 + 5/2 O2
Άλλα οξείδια του χλωρίου όπως το Cl2Ο και το ClO2 είναι εκρηκτικά και διασπώνται με έκρηξη όταν θερμαίνονται. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2Ο2) αλλά και το υπεροξείδιο του φθορίου (Ο2F2) διασπώνται με θέρμανση :
- H2O2 → H2Ο + 1/2 O2
- O2F2 → O2 + F2
- Μανουσάκης Γ.Ε. "Γενική και Ανόργανη Χημεία", Τόμοι 1ος και 2ος, Θεσσαλονίκη 1981.
- Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Στοιχεία Ανόργανης Χημείας", Έκδοση 14η, Αθήνα 1984.
- Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Χημικές Αντιδράσεις", Αθήνα 1976.
- Δημητριάδης Θ. Γ. "Test Οξειδοαναγωγής", Αθήνα 1989.
- Βασιλικιώτης Γ. Σ. "Ποιοτική Ανάλυση", Θεσσαλονίκη 1980.
- Μπαζάκης Ι. Α. "Γενική Χημεία", Αθήνα.
- Σπάθης Π. "Μεταλλουργία & Τεχνολογία Μετάλλων", Θεσσαλονίκη 1988
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
