From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Θέλμα Ρίτερ (αγγλικά: Thelma Ritter), (14 Φεβρουαρίου 1902 - 5 Φεβρουαρίου 1969) ήταν Αμερικανίδα καρατερίστα, γνωστή για την έντονη νεοϋορκέζικη προφορά της, το μικρόσωμο παρουσιαστικό της και την απλή της εμφάνιση, που προτιμούσε τους ρόλους της εργατικής τάξης. Κέρδισε ένα Βραβείο Τόνυ και είχε έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ (όλες για Β' Γυναικείου Ρόλου), περισσότερες από οποιαδήποτε άλλη ηθοποιό στην κατηγορία Β' Γυναικείου Ρόλου, χωρίς όμως να κερδίσει κανένα.
| Θέλμα Ρίτερ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 14 Φεβρουαρίου 1902[1] Μπρούκλιν |
| Θάνατος | 5 Φεβρουαρίου 1969[2][3][4] Νέα Υόρκη |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών (1922)[5] και John Jay Educational Campus |
| Ιδιότητα | ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός ταινιών, καρατερίστας, ηθοποιός θεάτρου και ηθοποιός[6] |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Τόνυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μιούζικαλ (1958) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Αυτές οι υποψηφιότητες ήταν για τις ερμηνείες της στα Όλα για την Εύα (1950), Ερωτική φωλιά (1951), Σ' έχω κλείσει στην καρδιά μου (1952), Ο πορτοφολάς (1953), Τα απόρρητα της κρεβατοκάμαρας (1959) και Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ (1962). Άλλοι κινηματογραφικοί της είναι εκείνοι στις ταινίες Το θαύμα της 34ης Οδού (1947), Σιωπηλός μάρτυς (1954), Οι αταίριαστοι (1961) και Η κατάκτηση της Δύσης (1962).
Η Ρίτερ μοιράστηκε το 1958 ένα Βραβείο Τόνυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μιούζικαλ για την ερμηνεία στο μιούζικαλ New Girl in Town με τη συμπρωταγωνίστριά της Γκουέν Βέρντον. Έλαβε ένα βραβείο Primetime Emmy Β' γυναικείου ρόλου σε δραματική σειρά για το Goodyear Television Playhouse το 1956.
Η Ρίτερ γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης στις 14 Φεβρουαρίου 1902. Ήταν το πρώτο παιδί του Τσαρλς και της Λούσι Ρίτερ.[7] Ο πατέρας της ήταν λογιστής[7] και αργότερα έγινε διευθυντής γραφείου.[8]
Σε ηλικία 11 ετών, η Ρίτερ έπαιξε τον Πουκ στην παράσταση ενός ημιεπαγγελματικού θεατρικού συλλόγου στο Όνειρο θερινής νυκτός.[8] Ως έφηβη εμφανίστηκε σε σχολικές παραστάσεις. Αφού αρχικά απορρίφθηκε, έλαβε επίσημη εκπαίδευση στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών (ADA)[9] μετά την αποφοίτησή της από το τεχνικό λύκειο.[8]
Αν και στη συνέχεια προσπάθησε να δημιουργήσει καριέρα στη σκηνή, η Ρίτερ αποφάσισε να σταματήσει την υποκριτική για να μεγαλώσει τα δύο της παιδιά, τη Μόνικα και τον Τζο.[10] Ο πατέρας τους, ο σύζυγός της, Τζόζεφ Μόραν, ήταν επίσης ηθοποιός. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, άλλαξε επάγγελμα, έγινε ατζέντης ηθοποιών και στη συνέχεια στέλεχος διαφημιστικής εταιρείας.[9]
.jpg)
Η πρώτη επαγγελματική εμπειρία της Ρίτερ ήρθε με θιάσους στη Νέα Υόρκη και τη Νέα Αγγλία.[8] Έργα της που ανέβηκαν στο Μπρόντγουεϊ είναι τα UTBU (1965), New Girl in Town (1956), In Times Square (1931) και The Shelf (1926).[11]
Ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος της Ρίτερ ήταν στο Θαύμα της 34ης Οδού (1947). Έκανε εντύπωση σε έναν σύντομο ρόλο χωρίς αναφορά του ονόματός της, ως απογοητευμένη μητέρα δεν μπορούσε να βρει το παιχνίδι που υποσχέθηκε στον γιο της. Ο τρίτος της ρόλος, στο Ένα γράμμα σε τρεις γυναίκες (1949) του συγγραφέα-σκηνοθέτη Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, έκανε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση, αν και πάλι το όνομα της Ρίτερ δεν αναφερόταν στους τίτλους. Ο Μάνκιεβιτς κράτησε τη Ρίτερ στο μυαλό του και τη χρησιμοποίησε στο Όλα για την Εύα (1950), που της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β´ Γυναικείου Ρόλου. Ακολούθησε μια δεύτερη υποψηφιότητα για τη δουλειά της στην κωμωδία Ερωτική φωλιά (1951) με πρωταγωνιστές τους Τζιν Τίρνεϊ και Τζον Λαντ. Τα επόμενα δώδεκα χρόνια, είχε σταθερή δουλειά στον κινηματογράφο.
Εμφανίστηκε σε πολλά επεισόδια δραματικών τηλεοπτικών σειρών της δεκαετίας του 1950 και του 1960, όπως Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει, General Electric Theatre και The United States Steel Hour. Άλλοι κινηματογραφικοί της ρόλοι ήταν ως νοσοκόμα του Τζέιμς Στιούαρτ στο Σιωπηλός μάρτυς (1954) και ως οικονόμος της Ντόρις Ντέι στα Απόρρητα της κρεβατοκάμαρας (1959). Αν και πιο γνωστή για τους κωμικούς της ρόλους, έπαιξε περιστασιακά δραματικούς ρόλους, κυρίως στα Σ' έχω κλείσει στην καρδιά μου (1952), Ο πορτοφολάς (1953), Τιτανικός (1953), Οι αταίριαστοι (1961) και Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ (1962), για το οποίο έλαβε την τελευταία της υποψηφιότητα για Όσκαρ. Η τελευταία της δουλειά ήταν μια εμφάνιση στο The Jerry Lewis Show στις 23 Ιανουαρίου 1968.[12]
Στις 27 Ιανουαρίου 1969, η Ρίτερ υπέστη καρδιακή προσβολή στην κατοικία της στο Κουίνς της Νέας Υόρκης.[13] Πέθανε από δεύτερο καρδιακό επεισόδιο στις 5 Φεβρουαρίου, στη Νέα Υόρκη, εννέα ημέρες πριν από τα 67α γενέθλιά της.[8][14]
Το 2019, η Ρίτερ κατατάχθηκε στο νούμερο 1 στη λίστα της εφημερίδας The Evening Standard με τις δέκα γυναίκες που άλλαξαν για πάντα το πρόσωπο του σινεμά.[15]
| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα ελληνικά | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| 1947 | Miracle on 34th Street | Το θαύμα της 34ης Οδού | μητέρα του Πίτερ |
| 1948 | Call Northside 777 | Οι σταυροφόροι της Δικαιοσύνης | γραμματέας |
| 1949 | A Letter to Three Wives | Ένα γράμμα σε τρεις γυναίκες | Σέιντι Ντούγκαν |
| City Across the River | Τα χαμίνια της Νέας Υόρκης | κυρία Κέιτι Κιούζακ | |
| Father Was a Fullback | Τζεραλντίν | ||
| 1950 | Perfect Strangers | Λένα Φάσιερ | |
| I'll Get By | Λάμπουν τ' αστέρια | δεσποινίς Μέρφι | |
| All About Eve | Όλα για την Εύα | Μπέρντι Κούναν | |
| 1951 | The Mating Season | Ερωτική φωλιά | Έλεν Μακνάτι |
| As Young as You Feel | Ντέλα Χότζες | ||
| The Model and the Marriage Broker | Μέι Σουόσι | ||
| 1952 | With a Song in My Heart | Σ' έχω κλείσει στην καρδιά μου | Κλάνσι |
| 1953 | Titanic | Τιτανικός | Μοντ Γιανγκ |
| Pickup on South Street | Ο πορτοφολάς | Μο Γουίλιαμς | |
| The Farmer Takes a Wife | Λούσι Κασντόλαρ | ||
| 1954 | Rear Window | Σιωπηλός μάρτυς | Στέλλα |
| 1955 | Daddy Long Legs | Σ' ερωτεύτηκα στα όνειρά μου | Αλίσια Πρίτσαρντ |
| Lucy Gallant | Θέλω να μ' αγαπήσεις | Μόλι Μπάσερμαν | |
| 1956 | The Proud and Profane | Και οι ήρωες κλαίνε | Κέιτ Κόνορς |
| 1959 | A Hole in the Head | Μια τρύπα στο κεφάλι | Σόφι Μανέτα |
| Pillow Talk | Τα απόρρητα της κρεβατοκάμαρας | Άλμα | |
| 1961 | The Misfits | Οι αταίριαστοι | Ίζαμπελ Στιρς |
| The Second Time Around | Δυο ντάμες χήρες και ο μπαλαντέρ | Άγκι Γκέιτς | |
| 1962 | Birdman of Alcatraz | Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ | Ελίζαμπεθ Στράουντ |
| How the West Was Won | Η κατάκτηση της Δύσης | Άγκαθα Κλεγκ | |
| 1963 | For Love or Money | Για αγάπη ή για χρήματα | Κλόε Μπράσερ |
| Move Over, Darling | Ο άντρας της είναι δικός μου | Γκρέις Άρντεν | |
| A New Kind of Love | Στους δύο τρίτος δεν χωρεί | Λίνα Οκόνορ | |
| 1965 | Boeing Boeing | Κορίτσια στον αέρα | Μπέρθα |
| 1967 | The Incident | Νέα Υόρκη, ώρα 3 | Μπέρθα Μπέκερμαν |
| 1968 | What's So Bad About Feeling Good? | 17 συνταγές για να γίνεις ευτυχισμένος | κυρία Σουόρτς |
Όπως προαναφέρθηκε, η Ρίτερ μοιράστηκε το 1958 ένα Βραβείο Τόνυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μιούζικαλ για την ερμηνεία στο μιούζικαλ New Girl in Town με τη συμπρωταγωνίστριά της Γκουέν Βέρντον, και επίσης έλαβε ένα βραβείο Primetime Emmy Β' γυναικείου ρόλου σε δραματική σειρά για το Goodyear Television Playhouse το 1956.
Η Ρίτερ έλαβε έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ Β´ Γυναικείου Ρόλου κατά τη διάρκεια της καριέρας της, χωρίς όμως να κερδίσει κανένα. Αυτό τη συνδέει με τις Ντέμπορα Κερ και Έιμι Άνταμς, καθώς οι 3 αυτές ηθοποιοί έχουν τις δεύτερες περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ χωρίς νίκη, πίσω μόνο από τις οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ της Γκλεν Κλόουζ επίσης χωρίς νίκη. Ο Πήτερ Ο' Τουλ έχει επίσης οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ χωρίς νίκη στους άνδρες, με αποτέλεσμα οι Γκλεν Κλόουζ και Πήτερ Ο' Τουλ να ισοβαθμούν κατέχοντας το ρεκόρ για τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ σε κατηγορία υποκριτικής χωρίς νίκη. Μεταξύ όλων αυτών των ηθοποιών (αν και σημειωτέον ότι η πλειοψηφία τους έχει κερδίσει αρκετά άλλα σημαντικά βραβεία, μεταξύ αυτών και Χρυσές Σφαίρες, με εξαίρεση την Θέλμα Ρίτερ, η οποία κέρδισε μόνο 2 λιγότερο γνωστά βραβεία), μόνο οι Κερ και Ο' Τουλ έχουν λάβει από την Ακαδημία ένα Τιμητικό Όσκαρ για το συνολικό έργο της καριέρας τους.
Στις 30 Μαρτίου 1955, η Θέλμα Ρίτερ παρουσίασε την τότε τελετή των Όσκαρ μαζί με τον Μπομπ Χόουπ.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
