Αυστριακή σχεδιάστρια και μοντέλο From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Εμίλιε Λουίζε Φλέγκε (30 Αυγούστου 1874 - 26 Μαΐου 1952) ήταν Αυστριακή σχεδιάστρια μόδας και επιχειρηματίας. Ήταν η σύντροφος του ζωγράφου Γκούσταφ Κλιμτ.
| Εμίλιε Λουίζε Φλέγκε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Emilie Flöge (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 30 Αυγούστου 1874[1][2][3] Βιέννη[3] |
| Θάνατος | 26 Μαΐου 1952[1][2][3] Βιέννη[3] |
| Τόπος ταφής | Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σχεδιάστρια μόδας[5] μοντέλο συλλέκτρια τέχνης[6] |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Γκούσταφ Κλιμτ |
| Γονείς | Hermann Flöge |
| Αδέλφια | Helene Flöge[7] Pauline Flöge |
| Συγγενείς | Ernst Klimt (κουνιάδος) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Φλέγκε ήταν το τέταρτο παιδί του μάστορα τορναδόρου και κατασκευαστή των σωλήνων Μεερσάουμ, Χέρμαν Φλέγκε (1837–1897). Η Εμίλιε είχε δύο αδελφές, την Πολίν και την Χελένε και έναν αδελφό, τον Χέρμαν.[8]
Η πρώτη της δουλειά ήταν ως μοδίστρα, αλλά αργότερα έγινε σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής. Το 1894, η Πολίν, η μεγαλύτερη αδερφή της, άνοιξε σχολείο μοδιστρική[9] και η Emilie εργάστηκε εκεί. Το 1899 οι δύο αδελφές κέρδισνα έναν διαγωνισμό ραπτικής και τους ανατέθηκε για να κάνουν ένα φόρεμα Μπατίστ για μία έκθεση.
Σε συνεργασία με την αδερφή της Χελένε, μετά το 1904 η Φλέγκε καθιερώθηκε ως επιτυχημένη επιχειρηματίας και ιδιοκτήτρια του σαλονιού υψηλής ραπτικής, γνωστή ως Σβέστερν Φλέγκε (Αδελφές Φλέγκε) σε έναν μεγάλο βιεννέζικο δρόμο, την Μαρίαχίλφα Στράσε.[9] Σε αυτό το σαλόνι, το οποίο είχε σχεδιαστεί στο Γιούγκεντστιλ από τον αρχιτέκτονα Γιόζεφ Χόφμαν, παρουσίασε ρούχα σχεδιαστών στο ύφος του Βιενέζικου Εργαστηρίου. Η Φλέγκγε σχεδίαζε ρούχα κατά παραγγελία, ιδιαίτερα χαλαρά φορέματα με μοτίβα σε στυλ μεταρρύθμισης (ένα κίνημα που ονομάζεται επίσης βικτωριανή μεταρρύθμιση ενδυμάτων).[10] Αυτό το στιλ προωθήθηκε από το φεμινιστικό κίνημα στη Βιέννη και χαρακτηρίστηκε από ψηλό μπούστο, χαλαρή σιλουέτα και φουσκωτά μανίκια. Θεωρήθηκε ότι αυτός ο τύπος φορέματος ήταν καλύτερος για την υγεία των γυναικών και επέτρεπε ένα μεγαλύτερο εύρος κίνησης. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της στο Λονδίνο και το Παρίσι, εξοικειώθηκε με τις τελευταίες τάσεις της μόδας από την Κοκό Σανέλ και τον Κριστιάν Ντιόρ, ωστόσο, μετά την Προσάρτηση από το γερμανικό Τρίτο Ράιχ το 1938, η Φλέγκε έχασε τους πιο σημαντικούς πελάτες της και έπρεπε να κλείσει το σαλόνι της, το οποίο είχε γίνετε ο κορυφαίος χώρος μόδας για τη βιεννέζικη κοινωνία.[11] Μετά το 1938 εργάστηκε από τον τελευταίο όροφο του σπιτιού της στην Ούνγκαργκασε 39.[9]
Η Εμίλιε Φλέγκε ήταν μέλος των βιενέζικων μποέμ και Φαν ντε Σιέκλ (Το Τέλος του Αιώνα) κύκλων. Ήταν η σύντροφος του ζωγράφου Γκούσταφ Κλιμτ.[12][13] Το 1891, η Χελένε, η μεγαλύτερη αδερφή της Εμίλιε, παντρεύτηκε τον Ερνστ Κλιμτ, τον αδελφό του Γκούσταβ Κλιμτ. Όταν ο Έρνστ πέθανε τον Δεκέμβριο του 1892, ο Γκούσταβ έγινε κηδεμόνας της Χελένε. Εκείνη την εποχή η Εμίλιε ήταν δεκαοχτώ χρονών και ο Γκούσταβ έγινε συχνός επισκέπτης στο σπίτι των γονιών της, περνώντας τα καλοκαίρια με την οικογένεια Φλέγκε στη λίμνη Άτερζεε.[8] Πολλές φωτογραφίες απεικονίζουν τον Κλιμτ με την Εμίλιε και την οικογένειά της.[14][15]
Μετά το 1891, ο Κλίμτ την παρουσίασε σε πολλά από τα έργα του. Οι ειδικοί [16] πιστεύουν ότι το έργο του Το Φιλί (1907-08) δείχνει τον καλλιτέχνη και την Εμίλιε Φλέγκε ως εραστές.
Ο Κλιμτ μπορεί να έχει σχεδιάσει κάποια ρούχα για το σαλόνι των Φλέγκε με το στυλ μεταρρύθμισης, αλλά αυτό συχνά απορρίπτεται υπέρ της ιδέας ότι οι αδελφές Φλέγκε σχεδίαζαν τα φορέματα μόνα τους.[17] Η πελατεία για αυτό που ήταν εκείνη την εποχή μία επαναστατική μόδα ήταν πολύ μικρή για να προσφέρει τα προς το ζην, κέρδιζε, όμως, χρήματα μέσω των συμβατικών στυλ. Ο Κλιμτ ζωγράφιζε πολλές γυναίκες από τα ανώτερα κλιμάκια της βιεννέζικης κοινωνίας και έτσι κατάφερε να εισαγάγει την Εμίλιε Φλέγκε σε μία ευημερούσα πελατειακή βάση.[9] Ο Κλίμτ πέθανε από εγκεφαλικό στις 11 Ιανουαρίου 1918. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα τελευταία του λόγια ήταν: "Η Εμίλιε πρέπει να έρθει." [18] Κληρονόμησε τη μισή από την περιουσία του Κλίμτ, ενώ η άλλη μισή πήγε στην οικογένεια του ζωγράφου.[8]
Στις τελευταίες μέρες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το σπίτι της στο Ούνγκαργκασε έπιασε φωτιά, καταστρέφοντας όχι μόνο τη συλλογή ενδυμάτων της, αλλά και πολύτιμα αντικείμενα από την περιουσία του Γκούσταφ Κλιμτ.[9]
Η Φλέγκε πέθανε σε ηλικία 77 ετών στη Βιέννη στις 26 Μαΐου 1952 και θάφτηκε στον οικογενειακό τάφο του Φλέγκε-Ντόνερ στο Ευαγγελικό Νεκροταφείο στη Βιέννη-Σίμερινγκ στις 30 Μαΐου 1952.[19] Οι αρχές του νεκροταφείου το χαρακτήρισαν ως τάφο διασημοτήτων και αποκατέστησαν την ταφόπλακα για την 150η επέτειο του Γκούσταφ Κλιμτ. Ο τάφος περιλαμβάνεται τώρα στον ιστότοπό τους.[9]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
