From Wikipedia, the free encyclopedia
Στο Τουρκμενιστάν εκλέγεται ο πρόεδρος και η Εθνοσυνέλευση. Η θητεία αμφότερων είναι πενταετής. Οι εκλογές έχουν επικριθεί για τον τρόπο διεξαγωγής τους.
Στις πρώτες προεδρικές εκλογές, που διεξήχθησαν στην Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία της Τουρκμενίας στις 27 Οκτωβρίου 1990, κέρδισε ο μοναδικός υποψήφιος, Σαπαρμουράτ Νιγιαζόφ, με ποσοστό 98,3%.[1] Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν της τάξης του 96,7%[2].
Ο Νιγιαζόφ επανεξελέγη στις εκλογές που έγιναν στις 21 Ιουνίου 1992, με ποσοστό 99,5% με συμμετοχή της τάξης του 99,8%.[3]
Μετά το θάνατο του Νιγιαζόφ, έγιναν εκλογές για νέο πρόεδρο στις 11 Φεβρουαρίου 2007. Ο Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ εξελέγη με ποσοστό 89,2% των ψήφων και ανέλαβε αμέσως καθήκοντα.[4]
Υποψήφιοι | Ψήφοι | % |
---|---|---|
Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ | 2.357.120 | 89,23 |
Αμανιάς Αταζίκοφ | 85.016 | 3,23 |
Ισανγκουλί Νουριέφ | 62.830 | 2,38 |
Μουχαμετναζάρ Γκουρμπάνοφ | 62.672 | 2,37 |
Οραζμιράτ Γκαραγιάγεφ | 40.821 | 1,55 |
Ασιρνιάζ Πομάνοφ | 34.733 | 1,31 |
Σύνολο (συμμετοχή 95 %) | ||
Πηγή: https://web.archive.org/web/20040602092413/http://www.turkmenistan.gov.tm/politika/pol%26ofic.htm |
Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 12 Φεβρουαρίου 2012, εξελέγη ξανά πρόεδρος ο Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ με ποσοστό 97,1%.[5]
Πρόεδρος, 12 Φεβρουαρίου 2012
Υποψήφιοι | Ψήφοι | % |
---|---|---|
Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ | 97,14 | |
Αναγκελντί Οραζμπερντίγεβιτς Γιασμιράντοφ | 1,07 | |
Ρετζέπ Μπαζάροφ | 0,28 | |
Σαπαρμιράτ Μπατίροφ | 0,19 | |
Κακαγκελντί Αμπντουλάγεφ | 0,16 | |
Γκουρμπανμαμέτ Μολανιγιαζόφ | 0,08 | |
Εσεντουρτί Γκάιποφ | 0,06 | |
Γιαρμουχάμετ Οραζγκουλιέφ | 1,02 | |
Σύνολο (συμμετοχή 96,70%) | 2.888.887 | 100,00 |
Πηγή: turkmenistan.gov.tm Αρχειοθετήθηκε 2015-07-16 στο Wayback Machine. |
Οι εκλογές που διεξήχθησαν στις 15 Δεκεμβρίου 2013 ήταν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές στην ιστορία της χώρας. Ωστόσο και τα δύο κόμματα που έλαβαν μέρος διακήρυξαν την αφοσίωσή τους στον πρόεδρο Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ.[6] Συνολικά πήραν μέρος 283 υποψήφιοι. Το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα για πρώτη φορά από την εποχή της ανεξαρτησίας έχασε την πλειοψηφία εδρών στη Συνέλευση με 47 επί συνόλου 125 εδρών.
Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες |
---|---|---|---|
Δημοκρατικό Κόμμα | 47 | ||
Οργάνωση των Ενώσεων Συνδικάτων του Τουρκμενιστάν | 33 | ||
Κόμμα των Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών | 14 | ||
Ένωση Γυναικών του Τουρκμενιστάν | 16 | ||
Οργάνωση Νεολαίας του Μαγκτιμγκουλί | 8 | ||
Ομάδες Πολιτών | 7 | ||
Άκυρα/λευκά | – | – | |
Σύνολο | 2.797.637 | 100 | 125 |
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 91,33 | – | |
Πηγή: Κυβέρνηση του Τουρκμενιστάν Αρχειοθετήθηκε 2020-06-06 στο Wayback Machine. |
Εκλογές για Ανώτατο Σοβιέτ διεξήχθησαν το 1937, το 1947, το 1951, το 1955, το 1959, το 1963, το 1967, το 1971, το 1975, το 1980, το 1984 και το 1990.
Στις 11 Δεκεμβρίου 1994 και οι 50 έδρες κερδήθηκαν από το Δημοκρατικό Κόμμα στις βουλευτικές εκλογές. Η συμμετοχή ήταν 99,8%.[2] Το ίδιο έγινε και με τις βουλευτικές εκλογές στις 12 Δεκεμβρίου 1999.[7] Η συμμετοχή ήταν 99,6%.[2] Στις εκλογές που έγιναν στις 19 Δεκεμβρίου 2004 το Δημοκρατικό Κόμμα σημείωσε υψηλό ποσοστό.
Στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Συμβουλίου του Λαού (Halk Maslahaty), που διεξήχθησαν στις 9 Δεκεμβρίου του 2007 όλοι οι υποψήφιοι που εξελέγησαν (2.507) ήταν από το κυβερνών κόμμα.[8]
Με βάση το νέο Σύνταγμα, διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές στις 14 Δεκεμβρίου του 2008, με δεύτερο γύρο στις 28 Δεκεμβρίου του 2008 και επαναληπτικές εκλογές για μία έδρα στις 8 Φεβρουαρίου του 2009. Ο αριθμός των βουλευτών στην Εθνοσυνέλευση αυξήθηκε σε 125 από 50 (ενώ η Λαϊκή Συνέλευση καταργήθηκε). Οι νέες συνταγματικές διατάξεις τέθηκαν σε ισχύ στις 26 Σεπτεμβρίου του 2008.[9] Ήταν οι πρώτες εκλογές στις οποίες θεωρητικά μπορούσαν να λάβουν μέρος και κόμματα εκτός από το Δημοκρατικό Κόμμα της Τουρκμενίας. Ωστόσο, δεν έχουν συσταθεί νόμιμα κόμματα της Αντιπολίτευσης και η ευκαιρία να κερδίσει η Αντιπολίτευση έδρες στο Κοινοβούλιο ελαχιστοποιείται από το γεγονός ότι οι εκλογές έγιναν σε μονοεδρικές περιφέρειες. Εκ τω υποψηφίων, γύρω στο 90% από τους 288 συνολικά για τις 125 έδρες ήταν μέλη του DPT και το 10% ήταν από άλλες ομάδες , προσκείμενες σε αυτό.[10][11] Πολλά μέλη της Αντιπολίτευσης παραμένουν στην εξορία.[12] Επιπλέον, έγιναν παρατυπίες κατά την εγγραφή υποψηφίων της αντιπολίτευσης, των οποίων τα διαβατήρια κατασχέθηκαν.[13] Η οργάνωση Human Rights Watch έκανε λόγο για κάποια πρόοδο, ωστόσο τόνισε ότι οι συνθήκες δεν ήταν εξασφαλισμένες ώστε να είναι οι εκλογές ελεύθερες και δίκαιες.
Τις εκλογές επέβλεψε εννεαμελής ομάδα του ΟΑΣΕ και μικρές ομάδες από την Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών και από τα Ηνωμένα Έθνη. Η συμμετοχή έφτασε περίπου το 88%.[14]
Η λίστα με τους 123 νικητές ανακοινώθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 2008, χωρίς όμως να ανακοινωθεί και η κομματική προέλευση των νικητών.[15] Οι εκλογές ήταν οι πρώτες στις οποίες ψήφισαν και Τουρκομάνοι του εξωτερικού. Σε 27 διπλωματικές αποστολές στήθηκαν κάλπες, μεταξύ των οποίων στη Βιέννη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στο Βερολίνο.[16]
Το πρώτο δημοψήφισμα που έγινε στο Τουρκμενιστάν ήταν στις 17 Μαρτίου 1991. Στις 26 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς το 94,06% υπερψήφισε την ανεξαρτησία της χώρας. Τέλος, στις 15 Ιανουαρίου 1994 ο πρόεδρος Νιγιαζόφ απέκτησε ισόβια εξουσία και η θητεία του παρατάθηκε. Το 99,9% υπερψήφισε την πρόταση για Σύνταγμα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.