Διοίκηση Αχαΐας

H Διοίκηση Αχαΐας υπήρξε παλαιότερη διοικητική διαίρεση του Ελληνικού κράτους.

Διοικητική ιστορία

Το χρονικό διάστημα 1836-1845 ίσχυε στο Βασίλειο της Ελλάδας η διοικητική διαίρεση του 1836, με την οποία καταργήθηκε το νομαρχιακό σύστημα. Απότοκο ήταν ο Νομός Αχαΐας και Ήλιδος να καταργηθεί, ο οποίος κατόπιν χωρίστηκε στις Διοικήσεις Αχαΐας με έδρα την Πάτρα, Κυλληνίας με έδρα τα Καλάβρυτα, και Ηλείας με έδρα τον Πύργο^[1].

Η Διοίκηση Αχαΐας αποτελείτο από τις επαρχίες Παλαιών Πατρών με έδρα την Πάτρα και Αιγίου με έδρα το Αίγιο^[2][3].

Η Επαρχία Παλαιών Πατρών απαρτιζόταν αρχικά από 8 δήμους, τους δήμους: Πατρέων, Φαρρών, Δύμης, Τριταίας, Ερυμανθίας, Παναχαιών, Ερρινεού και Αργυράς^[4]. Το 1837 προστέθηκε και ο βραχύβιος Δήμος Αραξίων (1837-1840), που δημιουργήθηκε από εδάφη του δήμου Δύμης^[5][6]. Το 1840 οι 9 δήμοι της επαρχίας μετασχηματίστηκαν σε 5, τους δήμους: Πατρέων, Ερρινέων, Φαραίων, Τριτεαίων και Δυμαίων^[5].

Η Επαρχία Αιγίου, της Υποδιοικήσεως Αιγιαλείας, απαρτιζόταν αρχικά από 5 δήμους, τους δήμους: Αιγίου, Μεγανήτης, Ελίκης, Βουρών και Αιγείρας^[7]. Το 1840 οι 5 δήμοι της επαρχίας μετασχηματίστηκαν σε 3, τους δήμους: Αιγίου, Αιγείρας και Βουρών^[7].

Με την εφαρμογή της διοικητικής διαίρεσης του 1845, και την κατάργηση του συστήματος των διοικήσεων και υποδιοικήσεων, επανήλθε το νομαρχιακό σύστημα του 1833 με το οποίο επανασυστάθηκε ο Νομός Αχαΐας και Ήλιδος ενώ η Διοίκηση Αχαΐας καταργήθηκε^[8].