Αργυράσπιδες

Οι Αργυράσπιδες αποτελούσαν μία μοίρα του Μακεδονικού στρατού του Αλεξάνδρου Γ¨ του Μεγάλου, που καλούνταν έτσι, διότι έφεραν αργυρές ασπίδες. Ήταν εκλεκτοί άνδρες, που τους διοικούσε ο Νικάνωρ, γιος του Παρμενίωνα, και διατηρήθηκαν σε μεγάλη τιμή από τον Αλέξανδρο. Ήταν Υπασπιστές, που άλλαξαν το όνομά τους σε Αργυράσπιδες, όταν ήταν στην Ινδία υπό τον Αλέξανδρο Γ΄. Έπειτα από το τέλος του Αλεξάνδρου Γ΄ (το 323 π.Χ.) ακολούθησαν τον Ευμένη. Ήταν βετεράνοι και, αν και οι περισσότεροι ήταν πάνω από 60, ήταν φοβεροί και αξιοσέβαστοι, λόγω της επιδεξιότητάς τους και της εμπειρίας τους.

Οι Αργυράσπιδες προερχόταν από τους Υπασπιστές.

Στη μάχη της Γαβιηνής το 316 π.Χ. εγκαταστάθηκαν με τον Αντίγονο Α΄ τον Μονόφθαλμο, όταν αυτός κατάφερε να καταλάβει τις άμαξες με τις αποσκευές τους. Αυτές είχαν τις οικογένειές τους και τη λεία 40 ετών. Ένας από τους διοικητές τους, ο Τεύταμος, διαπραγματεύτηκε με τον Αντίγονο για να κερδίσει την επιστροφή των πραγμάτων τους, αλλά ως αντάλλαγμα παρέδωσαν τον στρατηγό τους Ευμένη σε αυτόν.

Ο Αντίγονος σύντομα διέσπασε το σώμα, καθώς το βρήκε πολύ ταραχώδες για να το διαχειριστεί και εκτέλεσε έναν άλλον διοικητή τους, τον Αντιγένη. Κατά τη διάρκεια των Πολέμων των Διαδόχων ο Αντίγονος είχε αναπτύξει έντονο μίσος για τη μοίρα αυτή των βετεράνων, λόγω του ότι κόντεψαν να σκοτωθούν σε μία ανταρσία που προκλήθηκε από αυτούς και επίσης είχαν συντριβεί στη μάχη πολλές φορές από τους Διαδόχους. Τους έστειλε στον Σιβύρτιο, τον Μακεδόνα σατράπη της Αραχωσίας, με εντολή να τους στέλνει σε μικρές ομάδες 2-3 ατόμων σε επικίνδυνες αποστολές, ώστε ο αριθμός τους να μειωθεί σύντομα. Ωστόσο άλλοι ίσως να είχαν αποσυρθεί σε Μακεδονικές εγκαταστάσεις στην Ασία.

Οι Σελευκίδες της Συρίας χρησιμοποίησαν ένα σώμα φάλαγγας πεζικού με το ίδιο όνομα. Στη μάχη της Ράφιας (Γάζας) το 217 π.Χ. η δύναμη των 10.000 Αργυράσπιδων ανδρών έλαβε θέση απέναντι στη φάλαγγα των Πτολεμαίων. Ήταν άνδρες επιλεγμένοι από όλο το βασίλειο και εξοπλισμένοι με τον Μακεδονικό τρόπο. Η θέση τους δίπλα στον βασιλιά στη μάχη της Μαγνησίας το 190 π.Χ. δηλώνει, ότι ήταν η πρώτη μονάδα φρουράς πεζικού στον στρατό των Σελευκιδών. Στην παρέλαση της Δάφνης που έγινε για τον Αντίοχο Δ΄ Επιφανή το 166 π.Χ., οι Αργυράσπιδες ήταν μία δύναμη 5.000 ανδρών. Ωστόσο το σώμα των ανδρών, που περιγράφεται από τον Πολύβιο ότι είχε εξοπλιστεί και ντυθεί με τον Ρωμαϊκό τρόπο, αριθμούσε 5.000 και ο Μπαρ-Κόχβα προτείνει ότι αυτοί οι άνδρες, που περιγράφονται πρώτοι σε θέση, ίσως είναι μία διαίρεση των Αργυράσπιδων, ώστε το σύνολό τους να είναι πάλι δύναμη 10.000 ανδρών. Ο Λίβιος αναφέρει ένα σώμα ιππικού, που λεγόταν αργυράσπιδες, ως ένα βασιλικό σύνταγμα στον στρατό του Αντιόχου Γ΄ του Μεγάλου στη Μαγνησία.

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αλέξανδρος Σεβήρος, ανάμεσα σε άλλους τρόπους που μιμήθηκε τον Αλέξανδρο τον Μεγάλο, είχε στον στρατό του μοίρα ανδρών, που καλούνταν αργυράσπιδες και χρυσάσπιδες.

Πηγές

• Smith, William, ed. (1870). "Argyraspides". Dictionary of Greek and Roman Antiquities. Boston: C. Little, and J. Brown.