Ο Ανσουμάνε Μανέ (Ansumane Mané) ήταν στρατιωτικός από τη Γουινέα-Μπισσάου, ο οποίος ηγήθηκε στρατιωτικής εξέγερσης, ανατρέποντας την κυβέρνηση του Νίνο Βιέιρα και προκαλώντας τον μικρό σε διάρκεια αλλά αιματηρό εμφύλιο πόλεμο.
| Ανσουμάνε Μανέ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1940 Αποικία και Προτεκτοράτο της Γκάμπια |
| Θάνατος | 30 Νοεμβρίου 2000 Μπιόμπο |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γουινέα-Μπισσάου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός πολιτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ταξίαρχος |
| Πόλεμοι/μάχες | Bissau-Guinean Civil War |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | President of Guinea-Bissau (7 Μαΐου 1999 – 14 Μαΐου 1999)[1] |
Πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε γύρω στα 1940 και πολέμησε στον πόλεμο της ανεξαρτησίας εναντίον των Πορτογάλων, στο πλευρό του Νίνο Βιέιρα. Επίσης, υποστήριξε τον τελευταίο, όταν κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα το 1980. Στις αρχές του 1998 παύτηκε από Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, καθώς κατηγορήθηκε για λαθρεμπόριο όπλων στο Καζαμάνς, προς βοήθεια των αυτονομιστών ανταρτών της Σενεγάλης.[2] Σε επιστολή του που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 1998, ο Μανέ με τη σειρά του κατηγόρησε τον Υπουργό Άμυνας, Σαμπά Λαμίνε Μανέ, για το ίδιο θέμα, ενώ ταυτόχρονα κατηγόρησε το Βιέιρα ότι σχεδίαζε πραξικόπημα.[3]
Στρατιωτική εξέγερση
Τελικά ο Μανέ απολύθηκε από τον Βιέιρα και αντικαταστάθηκε από τον Ουμπέρτο Γκόμες, στις 6 Ιουνίου του 1998. Την επομένη ημέρα ηγήθηκε στρατιωτικής εξέγερσης ενάντια στον Βιέιρα[4] που επέφερε εμφύλιο πόλεμο. Τον Νοέμβριο του 1998[5]υπογράφηκε συμφωνία, με βάση την οποία θα διεξάγονταν εκλογές και σχηματίστηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Αρχηγός Κράτους
Στις 7 Μαΐου του 1999 ο Βιέιρα ανατράπηκε καθώς αναζωπυρώθηκαν οι εμφύλιες συγκρούσεις[6]. Προσωρινός Αρχηγός Κράτους έγινε ο Μανέ με τον επίσημο τίτλο Πρόεδρος της Ανώτατης Διοίκησης της Στρατιωτικής Χούντας. Στο αξίωμα αυτό παρέμεινε ως τις 14 Μαΐου, οπότε προσωρινός πρόεδρος ανέλαβε ο Πρόεδρος της Βουλής, Μαλάμ Μπακάι Σανιά. Η χούντα έμεινε στην εξουσία ως τη διενέργεια εκλογών, τον Νοέμβριο του 1999 και τον Ιανουάριο του 2000.
Θάνατος
Η χούντα υποστήριξε στις προεδρικές εκλογές τον υποψήφιο του PAIGC, Μαλάμ Μπακάι Σανιά, ωστόσο πρόεδρος εξελέγη στο δεύτερο γύρο ο Κούμπα Ιαλά του Κόμματος Κοινωνικής Ανανέωσης. Παρά το γεγονός ότι η χούντα έπαψε να κυβερνά μετά την άνοδο του Ιαλά στην προεδρία, ο Μανέ παρέμεινε ισχυρός. Μάλιστα απέτρεψε τον Ιαλά να επισκεφθεί επίσημα τη Σενεγάλη και τον συνόδευσε σε επίσημη επίσκεψη στη Νιγηρία. Τον Νοέμβριο του 2000 αντιτάχθηκε σε κρίσεις στο στράτευμα και αυτοανακηρύχθηκε Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, ανακαλώντας τις κρίσεις που είχε κάνει ο Ιαλά. Στη συνέχεια έθεσε σε κατ' οίκον περιορισμό τον Αρχηγό του Στρατού, Βερίσιμο Κορέια Σεάμπρα και διόρισε το στρατηγό Μπουότα Ναν Μπάτσα στο αξίωμα. Τον Νοέμβριο του 2000 ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ των συνάμεων που ήταν πιστές στο Μανέ και σε εκείνους που υποστήριζαν το Σεάμπρα.[7] Η κυβέρνηση ανακοίνωσε στη συνέχεια ότι ο Μανέ κατέφυγε στην Κινχαμέλ, στα δυτικά της χώρας. Σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών με άνδρες του κυβερνητικού στρατού στην επαρχία Μπιόμπο, στις 30 Νοεμβρίου του 2000, μαζί με 2 άλλα άτομα. Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες τριών πτωμάτων, ωστόσο τα Δυτικά ΜΜΕ δεν επιβεβαίωσαν ότι (κάποιο από εκείνα) ήταν του Μανέ.[8] Το αντιπολιτευόμενο κόμμα PAIGC επικρότησε την απόφαση του Μανέ να αντιταχθεί στις κρίσεις στο στράτευμα που είχε κάνει ο Ιαλά.[9]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
