Αγγλοϊρλανδική συνθήκη (1921)

Η Aγγλοϊρλανδική συνθήκη (αγγλικά: Anglo-Irish Treaty‎‎, ιρλανδικά: Conradh Angla-Éireannach‎‎), ήταν συνθήκη μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, μετά τον Ιρλανδικό Πόλεμο Ανεξαρτησίας. Η συμφωνία υπογράφηκε στο Λονδίνο στις 6 Δεκεμβρίου 1921 από εκπροσώπους της βρετανικής κυβέρνησης (μεταξύ των οποίων ήταν ο Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, ο οποίος ήταν επικεφαλής των Βρετανών αντιπροσώπων) και εκπρόσωπους της Ιρλανδικής Δημοκρατίας, όπως οι Mάικλ Κόλινς και Άρθουρ Γκρίφιθ. Αν και η συνθήκη επικυρώθηκε στενά, οδήγησε στον Ιρλανδικό εμφύλιο πόλεμο.^{[1] [1]} Προέβλεπε την ίδρυση του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους ως αυτοδιοικούμενη κυριαρχία από τη Βρετανική Αυτοκρατορία», θέση «ίδια με αυτή της Κυριαρχίας του Καναδά». Παρείχε επίσης στη Βόρεια Ιρλανδία, η οποία είχε ιδρυθεί από την κυβέρνηση της Ιρλανδίας με τον Νόμο του 1920, να εξαιρεθεί από το ελεύθερο κράτος της Ιρλανδίας.

Παραπομπές

1. «Official Correspondence relating to the Peace Negotiations, part 1: Preliminary Correspondence». CELT. University College, Cork. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Anglo-Irish Treaty στο Wikimedia Commons