Άλλεν Γκίνσμπεργκ
αμερικανός ποιητής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άλλεν Γκίνσμπεργκ (Irwin Allen Ginsberg, 3 Ιουνίου 1926 – 5 Απριλίου 1997) ήταν Αμερικανός ποιητής. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της λογοτεχνικής γενιάς των μπητ,[28] γνωστός κυρίως για τα ποιήματά του Ουρλιαχτό (Howl), Καντίς (Kaddish) και Αμερική (America).
Βιογραφία
Ο Γκίνσμπεργκ γεννήθηκε το 1926 στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ και μεγάλωσε στο Πάτερσον. Ο πατέρας του, Λουίς Γκίνσμπεργκ, ήταν δάσκαλος και ποιητής, φέρνοντας από νωρίς τους δύο γιους του σε επαφή με την ποίηση.[28] Η μητέρα του, Ναόμι Λεβί Γκίνσμπεργκ ήταν επίσης δασκάλα και παράλληλα μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, γεγονός που συνδυάστηκε με συμμετοχή του ίδιου του Γκίνσμπεργκ σε αρκετές πολιτικές συγκεντρώσεις, από νεαρή ηλικία.[29] [30] Το 1935, η Ναόμι Γκίνσμπεργκ εμφάνισε στοιχεία νευρικού κλονισμού και τα επόμενα χρόνια η ψυχική της υγεία παρέμεινε ασταθής συνοδευόμενη από μακροχρόνιες παραμονές της σε ψυχιατρικές κλινικές, με κρίσεις επιληψίας και συμπτώματα παράνοιας.[31] Η προβληματική σχέση του Γκίνσμπεργκ με τη μητέρα του, αποτυπώθηκε χαρακτηριστικά στο ποίημα του Καντίς.[28]
Σε ηλικία μόλις έντεκα ετών, ο Γκίνσμπεργκ επέδειξε πρώιμα δείγματα ευαισθητοποίησής του σε πολιτικά ζητήματα, μαζεύοντας αποκόμματα με ειδήσεις από εφημερίδες της εποχής και δημιουργώντας ένα ιστορικό ημερολόγιο και αργότερα αποστέλλοντας σχετικές επιστολές του στην εφημερίδα New York Times.[32] Παράλληλα έγραφε έστελνε άρθρα και ποιήματα σε τοπικές εφημερίδες του Πάτερσον, όπως οι The Morning Call και Paterson Evening News.[33] Το 1941, στο γυμνάσιο, ήρθε σε επαφή με το έργο του Ουώλτ Ουίτμαν μετά από απαγγελία ποιήματός του από την καθηγήτριά του, Φράνσις Ντούρμπιν, γεγονός που ο ίδιος ο Γκίνσμπεργκ αναφέρει ως μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές των σχολικών του χρόνων.[34]
Το 1943 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και άρχισε νομικές σπουδές με υποτροφία στο κολέγιο του Πανεπιστημίου Κολούμπια.[35] Εκεί γνώρισε τον Λουσιέν Καρ και μέσω αυτού αρκετούς από τους μελλοντικούς συγγραφείς της μπητ γενιάς, όπως τον Τζακ Κέρουακ και τον Γουίλιαμ Μπάροουζ.[36] Η περίοδος αυτή υπήρξε ταραχώδης για τον Γκίνσμπεργκ, περιλαμβάνοντας μια προσωρινή αποβολή του από το πανεπιστήμιο, καθώς και πειραματισμούς του με ψυχοτρόπες ουσίες που συνεχίστηκαν για πολλά χρόνια.[28] Παράλληλα, φαίνεται πως αποφάσισε οριστικά να αφοσιωθεί στην ποίηση. Τον Ιούνιο του 1949 συνελήφθη για συμμετοχή σε κλοπές τις οποίες είχαν διαπράξει φίλοι του. Ως ενναλακτική επιλογή απέναντι στην φυλάκισή του, οι πρώην καθηγητές του Μαρκ βαν Ντόρεν και Λάιονελ Τρίλινγκ, φρόντισαν να εκτίσει την ποινή του στο ψυχιατρικό ινστιτούτο του πανεπιστημίου,[37] όπου παρέμεινε για συνολικά οκτώ μήνες[28] και στο διάστημα αυτό συνδέθηκε φιλικά με το συγγραφέα Καρλ Σόλομον, ο οποίος ακολουθούσε θεραπεία για την κατάθλιψη.[38][39]
Τον Οκτώβριο του 1955, ο Γκίνσμπεργκ απήγγειλε δημόσια ένα μέρος του ποιήματός του Ουρλιαχτό στην Six Gallery του Σαν Φρανσίσκο, ενώ στην εκδήλωση συμμετείχαν ακόμα οι ποιητές Γκάρι Σνάιντερ και Μάικλ Μακλούρ.[40] Ο εκδότης Λώρενς Φερλινγκέττι, ο οποίος παρευρέθηκε στην εκδήλωση, προσφέρθηκε άμεσα να δημοσιεύσει το έργο του, στον εκδοτικό του οίκο City Lights.[41] Το Ουρλιαχτό δημοσιεύτηκε τελικά το 1956 με μία εισαγωγή του Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμς. Πολύ σύντομα απαγορεύτηκε ως άσεμνο, αλλά έπειτα από μια σειρά δικών επετράπη τελικά να συνεχιστεί η κυκλοφορία του.[42]
Τα επόμενα χρόνια, μαζί με τον ποιητή Πίτερ Ορλόφσκι, πραγματοποίησε ταξίδια στο Παρίσι, στην Ταγγέρη, στο Μεξικό, στο Περού, στην Ελλάδα, στην Αφρική και στην Ινδία.[43] Ειδικότερα η παραμονή του στην Ινδία είχε διάρκεια 18 μήνες και συνδυάστηκε με μία ευρύτερη πνευματική και θρησκευτική αναζήτησή του,[44] που κατέληξε στο να ασπαστεί τον βουδισμό.[45] Επέστρεψε στην Αμερική το 1963 συμμετέχοντας στο Συνέδριο Ποίησης του Βανκούβερ μαζί με αρκετούς ακόμα σύγχρονους πειραματικούς ποιητές.[46]
Στην περίοδο του πολέμου του Βιετνάμ συμμετείχε ενεργά στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις,[46] ενώ σε όλη τη διάρκεια των δεκαετιών του 1970 και του 1980 είχε γενικά έντονη πολιτική δράση, με συμμετοχή σε κινήματα υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων,[47] κατά της κατοχής πυρηνικών όπλων ή για την προστασία του περιβάλλοντος.[45]
Αποτέλεσε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων, ιδιότητα με την οποία προσπάθησε να προωθήσει το σύνολο της μπητ λογοτεχνίας,[48] ενώ το 1986 έγινε επίτιμος καθηγητής φιλολογίας στο Κολέγιο του Μπρούκλιν.[49] Το 1993 τιμήθηκε επίσης από τον υπουργό πολιτισμού της Γαλλίας, Τζακ Λανγκ, με το Μετάλλιο Τεχνών και Γραμμάτων Chevalier des Arts et des Lettres (Ιππότης Γραμμάτων και Τεχνών).[50] Πέθανε το 1997 στη Νέα Υόρκη.[28]
Παραπομπές
Βιβλιογραφία
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.