From Wikipedia, the free encyclopedia
Machine Head είναι ο τίτλος του έκτου άλμπουμ του χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple. Ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του 1971 στο Μοντρέ της Ελβετίας και κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του επόμενου έτους. Θεωρείται ορόσημο της μουσικής χέβι μέταλ και το πιο επιτυχημένο άλμπουμ του συγκροτήματος, αφού ανέβηκε στο # 1 των τσαρτς σε πολλές χώρες. Έφτασε στην κορυφή στην Αγγλία και παρέμεινε εκεί για είκοσι εβδομάδες στο Top-40. Στις Ηνωμένες Πολιτείες έφτασε στο # 7 και παρέμεινε για εκατόν δέκα οκτώ εβδομάδες στο Billboard Top-200, ενώ περιείχε και το τραγούδι-ορόσημο των Deep Purple και της χέβι μέταλ μουσικής, το "Smoke on the Water".[1]
| Machine Head | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Στούντιο άλμπουμ από Deep Purple | ||||
| Κυκλοφορία | Απρίλιος 1972 | |||
| Ηχογράφηση | 6-21 Δεκεμβρίου 1971 στο Μοντρέ της Ελβετίας | |||
| Μουσικό είδος | Hard Rock, Heavy Metal | |||
| Διάρκεια | 37:25 | |||
| Παραγωγή | Deep Purple | |||
| Δισκογραφική | EMI (Ευρώπη) Warner Bros. (Αμερική) | |||
| Δισκογραφικό χρονολόγιο (Deep Purple) | ||||
| ||||
Τον Σεπτέμβριο του 1971, οι Deep Purple κυκλοφόρησαν τον δεύτερο στούντιο δίσκο τους με τον τραγουδιστή Ίαν Γκίλαν και τον μπασίστα Ρότζερ Γκλόβερ με τίτλο "Fireball", ο οποίος έφθασε στο #1 των βρετανικών charts και σημείωσε μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη και την Αυστραλία, ενώ ήταν ο πρώτος δίσκος το συγκροτήματος μετά από σχεδόν τρία χρόνια που βρέθηκε στις λίστες του αμερικάνικου Billboard Τop-100 (# 32).[1] Ακολούθησε μία περιοδεία με συναυλίες στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Μεγάλη Βρετανία και μετά είχε προγραμματιστεί περιοδεία η οποία θα διαρκούσε πάνω από ένα μήνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά από δύο συναυλίες όμως, η πρώτη εκ των οποίων, στις 22 Οκτωβρίου στη Νέα Υόρκη μαζί με τους Fleetwood Mac, ο Ίαν Γκίλαν αρρώστησε, με αποτέλεσμα στην τρίτη συναυλία, στο Σικάγο να κάνει τα φωνητικά ο μπασίστας Ρότζερ Γκλόβερ χωρίς επιτυχία, κάτι που οδήγησε στην αναβολή της υπόλοιπης περιοδείας.[2]
Η "ΕΜΙ", που ήταν η εταιρεία που είχε τα δικαιώματα του συγκροτήματος ζήτησε από τα μέλη του να ηχογραφήσουν νέα κομμάτια για μία γρήγορη συνέχεια στην επιτυχία του "Fireball". Αποφασίστηκε να πάρουν το φορητό στούντιο ηχογραφήσεων των Rolling Stones και να μεταβούν στην Ελβετία και πιο συγκεκριμένα, στην περιοχή Μοντρέ, στις αρχές Δεκεμβρίου του 1971.[3]
Στις 6 Δεκεμβρίου, το συγκρότημα έφθασε στην ελβετική πόλη. Η διαμονή τους θα γινόταν σε ένα τοπικό ξενοδοχείο-καζίνο, του οποίου ο ιδιοκτήτης λεγόταν Claude Nobs και είχε δεχτεί να τους φιλοξενήσει και να ηχογραφήσουν τον επόμενο τους δίσκο εκεί.[4] Οι ηχογραφήσεις θα διαρκούσαν ως τις 21 Δεκεμβρίου και αν όλα πήγαιναν καλά, ο επόμενος δίσκος θα κυκλοφορούσε γρηγορότερα σε σχέση με την αργοπορημένη κυκλοφορία του "Fireball".
Την πρώτη ημέρα, ο Frank Zappa και το συγκρότημα του, οι Mothers of Invention έδιναν μία συναυλία στο καζίνο και το συγκρότημα πήγε να τους παρακολουθήσει. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, ένας φανατικός οπαδός του Frank Zappa εισέβαλε στο χώρο και με ένα όπλο για φωτοβολίδες, έριξε στην οροφή της αίθουσας, η οποία ήταν φτιαγμένη από ξύλινο υλικό και έπιασε φωτιά. Το κοινό έφυγε χωρίς να υπάρξει πρόβλημα αλλά ο χώρος των προγραμματισμένων ηχογραφήσεων είχε καταστραφεί.[5] Το πρώτο βράδυ, έμειναν στο ξενοδοχείο «The Pavillion», το οποίο όμως, βρισκόταν πολύ κοντά στην πόλη και καθώς οι ηχογραφήσεις γινόταν συνήθως το βράδυ, οι ενοχλημένοι κάτοικοι κάλεσαν την αστυνομία. Οι βοηθοί κρατούσαν τις πόρτες καθώς οι αστυνόμικοι προσπαθούσαν να μπουν και ενώ οι Deep Purple προσπαθούσαν να τελειώσουν το πρώτο τους κομμάτι. Η αρχική αυτή εκτέλεση ονομάστηκε «Title #1» και το συγκρότημα αναγκάστηκε να ψάξει για κάποιο άλλο χώρο, που θα διέθετε και χώρο για το φορητό στούντιο, αλλά και θα μπορούσαν να ηχογραφούν μετά τα μεσάνυχτα, πράγμα που ήταν πολύ δύσκολο.[6]
Αφού έψαξαν στο «Montreaux Palace Hotel» χωρίς επιτυχία, αποφάσισαν να ψάξουν σε άλλες περιοχές εκτός του Μοντρέ. Τελικά, πήγαν στο θερινό ξενοδοχείο «Grand Hotel», στο οποίο διανυκτέρευσαν και αφού έκαναν κάποιες τροποποιήσεις στο χώρο, άρχισαν τις ρυθμίσεις των οργάνων, οι οποίες ολοκληρώθηκαν το πρώτο απόγευμα. Όταν ο Ρότζερ Γκλόβερ ξύπνησε το επόμενο πρωινό και είδε τον καπνό να έχει καλύψει τη λίμνη, τα πρώτα λόγια που είπε ήταν "Smoke on the Water". Όταν το είπε στον Ίαν Γκίλαν, δεν το δέχτηκε.[7] Τελικά ο τίτλος παρέμεινε και αφού βγήκαν οι στίχοι που περιέγραφαν την περιπέτεια που έζησε το συγκρότημα, το τραγούδι έγινε ένας από τους ήχους ορόσημο για τη ροκ μουσική! Φυσικά, κάθε ημέρα που περνούσε η πίεση μεγάλωνε λόγω του ότι ήθελαν να προλάβουν να τελειώσουν το δίσκο πριν τη νέα χρονιά, αλλά αυτό βοηθούσε ακόμη περισσότερο τα μέλη του συγκροτήματος για να δημιουργήσουν κάποια από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν ηχογραφήσει ποτέ.[8]
.jpg)
Εκτός του "Smoke on the Water", τα υπόλοιπα κομμάτια που δημιουργήθηκαν ήταν: το "Highway Star" ένα από τα αγαπημένα κομμάτια των οπαδών του συγκροτήματος, το οποίο ξεχωρίζει για τα εκπληκτικά σόλο του Τζον Λορντ και του Ρίτσι Μπλάκμορ. Το σόλο του δεύτερου ήταν το μόνο που έπαιξε σε όλη του την καριέρα και το είχε προετοιμάσει πριν καν δημιουργηθεί το κομμάτι. Το "Highway Star" γράφτηκε ενώ το συγκρότημα βρισκόταν καθ' οδόν για την εμφάνιση τους στο "Guildhall" του Πόρτσμουθ, στις 13 Σεπτεμβρίου 1971.[9]
Το τραγούδι "Maybe I’m A Leo", χαρακτηριστικό για τον ρυθμικό μπλουζ ήχο του, το διασκεύαζαν οι Van Halen στις αρχές της καριέρας τους,[10] ενώ οι στίχοι του Ίαν Γκίλαν μιλούν για ένα σημάδι που είχε στο σώμα του, εκ γενετής.[11] Το "Pictures of Home" ξεκινάει με μία εισαγωγή του Ίαν Πέις και αναφέρεται στη νοσταλγία που νιώθει κανείς όταν λείπει από το σπίτι του, ενώ συνοδευόταν από ένα σόλο του Ρότζερ Γκλόβερ, μεταξύ άλλων, αφού όλοι οι οργανίστες του συγκροτήματος αφήνουν το αποτύπωμα τους στο εν λόγω κομμάτι. Στην ουσία οι στίχοι του κομματιού αυτού περιέγραφαν το τοπίο στο οποίο έγιναν οι ηχογραφήσεις.[12] Το "Never Before", ήταν το κομμάτι που άρεσε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στο συγκρότημα κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων αυτών και γι’ αυτό αποφάσισαν να είναι αυτό το επόμενο σινγκλ. Ξεκινάει με μία εισαγωγή του Τζον Λορντ, με το ηλεκτρικό πιάνο και με το Hammond organ μαζί. Το "Lazy" ξεκινούσε με τον Τζον Λορντ να παίζει ένα δραματικό σόλο και εξελισσόταν σε ένα από τα πιο μπλουζ κομμάτια της δισκογραφίας του συγκροτήματος κατά τη διάρκεια του οποίου αυτοσχεδίαζαν στις ζωντανές τους εμφανίσεις.[13] Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου ήταν το "Space Truckin' ", με τους στίχους να αναφέρονται στην άποψη που είχε ο κόσμος τη δεκαετία του ’50 για το ταξίδι στο διάστημα.[14]
Ένα άλλο τραγούδι που ηχογραφήθηκε και έμεινε εκτός δίσκου, τη μπαλάντα "When a Blind Man Cries", ήταν το b-side του σινγκλ του "Never Before".[15] Το συγκεκριμένο κομμάτι δεν το συμπεριλάμβαναν στις ζωντανές τους εμφανίσεις λόγω της αντιπάθειας του Ρίτσι Μπλάκμορ για τις μπαλάντες και η μόνη συναυλία του συγκροτήματος κατά την οποία έπαιξαν το "When a Blind Man Cries" ήταν στις 6 Απριλίου 1972 στο Κεμπέκ του Καναδά, όταν ο Μπλάκμορ ήταν άρρωστος και είχε αντικατασταθεί από τον Ράντι Καλιφόρνια.[16]
Μετά την οριστική αποχώρηση του Μπλάκμορ από τους Deep Purple το 1993, το συγκεκριμένο κομμάτι εμφανίστηκε πολλές φορές στο set list του συγκροτήματος.
Ο δίσκος γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία, ανεβαίνοντας στο # 1 των βρετανικών τσαρτ μία εβδομάδα μετά την αρχική κυκλοφορία του όπου παρέμεινε για δύο εβδομάδες, πριν επιστρέψει στην κορυφή για άλλη μία εβδομάδα, τον Μάιο του 1972. Το "Machine Head" γνώρισε μεγάλη επιτυχία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ανέβηκε στο Top-30 το 1972, αλλά μετά την επιτυχία του σινγκλ "Smoke on the Water" στις αρχές του 1973, το άλμπουμ έφθασε στο Top-10 του Billboard, στους καταλόγους του οποίου παρέμεινε για παραπάνω δύο χρόνια.[17]
Επίσης, το "Machine Head" σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στη Γερμανία, τη Φινλανδία, τη Δανία, τη Γαλλία, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Αυστρία και τη Γιουγκοσλαβία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει βραβευθεί ως διπλά πλατινένιος δίσκος, ενώ χρυσό έχει γίνει το σινγκλ του "Smoke on the Water". Επίσης, του έχει απονεμηθεί ο χρυσός δίσκος στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Αργεντινή, την Ιαπωνία και στη Γαλλία, όπου είναι δύο φορές χρυσός.[1]
1. Highway Star (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 6:05
2. Maybe I’m A Leo (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 4:51
3. Pictures of Home (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 5:03
4. Never Before (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 3:56
5. Smoke on the Water (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 5:40
6. Lazy (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 7:19
7. Space Truckin' (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 4:31
|
Machine Head (άλμπουμ) Επίσημη κυκλοφορία: Απρίλιος 1972
|
Never Before (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: 21 Μαρτίου 1972
Highway Star (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: Ιούλιος 1972
|
Smoke on the Water (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: Ιανουάριος 1973
|
Machine Head (άλμπουμ)
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): 2 φορές πλατινένιος
Ηνωμένο Βασίλειο (BPI Certification): Χρυσός
Γαλλία (SNEP Certification): 2 φορές χρυσός
Ιταλία (FIMI Certification): Χρυσός
Αργεντινή (CAPIF Certification): Πλατινένιος
Ιαπωνία (RIAJ Certification): Χρυσός
Smoke on the Water (σινγκλ)
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): Χρυσός
Το Machine Head ηχογραφήθηκε από τη δεύτερη σειρά μελών του συγκροτήματος. Η εν λόγω σειρά έμεινε στην ιστορία ως η πιο επιτυχημένη και χαρακτηριστική των Deep Purple. Τα μέλη της ήταν τα εξής:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
