Boeing B-29 Superfortress
αμερικανικό βαρύ βομβαρδιστικού του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου / From Wikipedia, the free encyclopedia
To Boeing B-29 Superfortress ήταν βαρύ τετρακινητήριο ελικοφόρο βομβαρδιστικό που σχεδιάστηκε από την Boeing και χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του Πολέμου της Κορέας. Ονομάστηκε σε ευθεία αναφορά στον προκάτοχό του, το B-17 Flying Fortress. Το Superfortress σχεδιάστηκε για στρατηγικές βομβιστικές επιθέσεις μεγάλου υψομέτρου, αλλά αξιοποιήθηκε επίσης με μεγάλη επιτυχία σε νυχτερινές επιθέσεις χαμηλού υψομέτρου με εμπρηστικές βόμβες, καθώς και για την πόντιση ναρκών για τον αποκλεισμό της Ιαπωνίας. Τα B-29 έριξαν επίσης τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, καθιστώντας τα μοναδικά αεροσκάφη που χρησιμοποίησαν ποτέ πυρηνικά όπλα στη μάχη.
Boeing B-29 Superfortress | |
---|---|
B-29 της USAAF εν πτήση | |
Τύπος | βαρύ/στρατηγικό βομβαρδιστικό |
Κατασκευαστής | Boeing |
Χώρα προέλευσης | ΗΠΑ |
Παρθενική πτήση | 21 Σεπτεμβρίου 1942[1] |
Πρώτη παρουσίαση | 8 Μαΐου 1944 |
Αποσύρθηκε | 21 Ιουνίου 1960 |
Κύριος χειριστής | USAAF/Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ |
Άλλοι χειριστές | RAF |
Παραγωγή | 1943–1946[2] |
Μονάδες που παρήχθησαν | 3970 |
Κόστος προγράμματος | Κόστος πρωτοτύπων: $3,392,396.60.[3] |
Κόστος μονάδας | US$639,188[4] |
Παραλλαγές | Boeing KB-29 Superfortress Tupolev Tu-4 |
Εξελίχθηκε σε | XB-39 Superfortress Boeing XB-44 Superfortress Boeing B-50 Superfortress Boeing 377 Stratocruiser |
Ένα από τα μεγαλύτερα αεροσκάφη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το B-29 είχε υπερσύγχρονη τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης καμπίνας υπό πίεση, διπλούς τροχούς προσγείωσης σε διαμόρφωση τρικύκλου και αναλογικό σύστημα ελέγχου πυρός ελεγχόμενο από υπολογιστή που επέτρεψε σε έναν πυροβολητή και έναν ελεγκτή πυρός να κατευθύνουν τέσσερις απομακρυσμένους πυργίσκους πολυβόλων. Το κόστος σχεδιασμού και παραγωγής 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων (ισοδυναμεί με 43 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα) - που υπερβαίνει κατά πολύ το κόστους 1,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων σχέδιο Μανχάταν - έκανε το πρόγραμμα B-29 το πιο ακριβό πρόγραμμα του πολέμου.[5][6]
Ο προηγμένος σχεδιασμός του B-29 του επέτρεψε να παραμείνει σε λειτουργία σε διάφορους ρόλους κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. Ο τύπος αποσύρθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μετά την κατασκευή 3.970 αεροπλάνων. Μερικά Β-29 χρησιμοποιήθηκαν ως ιπτάμενοι τηλεοπτικοί πομποί από την εταιρεία Stratovision. Η RAF πέταξε το B-29 ως Washington μέχρι το 1954.
Το B-29 ήταν ο πρόγονος μιας σειράς βομβαρδιστικών, μεταφορικών, δεξαμενόπλοιων, αεροσκαφών και εκπαιδευτικών της Boeing. Το επανασχεδιασμένο B-50 Superfortress έγινε το πρώτο αεροσκάφος που πετάει τον γύρο του κόσμου χωρίς διακοπή, κατά τη διάρκεια μιας πτήσης 94 ωρών το 1949. Το αεροσκάφος Boeing C-97 Stratofreighter, που πέταξε για πρώτη φορά το 1944, ακολουθήθηκε το 1947 από το εμπορικό μοντέλο του αεροσκάφους, το Boeing Model 377 Stratocruiser. Αυτή η μετατροπή βομβαρδιστικού σε πολιτικό αεροσκάφος ήταν παρόμοια με την εξέλιξη του B-17 σε Model 307. Το 1948, η Boeing παρουσίασε το δεξαμενόπλοιο KB-29, ακολουθούμενο το 1950 από το παράγωγο Model 377 KC-97. Μια σειρά από παραλλαγές μεγάλου φορτίου του Stratocruiser είναι το Guppy / Mini Guppy / Super Guppy, το οποίο παραμένει σε υπηρεσία με τη NASA και άλλους φορείς.
Η Σοβιετική Ένωση παρήγαγε 847 Tupolev Tu-4, ένα μη αδειοδοτημένο αντίγραφο του αεροσκάφους.
Πάνω από είκοσι B-29 σώζονται ως σταθερά εκθέματα, αλλά μόνο δύο, το Fifi και το Doc, εξακολουθούν να πετούν.[7]