From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χένρυ Φήλντινγκ (Henry Fielding, 22 Απριλίου 1707 - 8 Οκτωβρίου 1754) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας και θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του αγγλικού μυθιστορήματος.[6]
Χένρυ Φήλντινγκ | |
---|---|
Όνομα | Χένρυ Φήλντινγκ |
Γέννηση | 22 Απριλίου 1707[1] Sharpham, Somerset, Αγγλία[1] |
Θάνατος | 8 Οκτωβρίου 1754 (47 ετών)[1] Λισσαβόνα, Πορτογαλία[1] |
Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας[2][3][4], δημοσιογράφος[3], νομικός[3], δικαστής, μυθιστοριογράφος[5], θεατρικός συγγραφέας, ποιητής-νομικός, magistrate[2] και ειρηνοδίκης |
Γλώσσα | αγγλικά |
Εθνικότητα | Άγγλος |
Αξιοσημείωτα έργα | Η ιστορία του Τομ Τζόουνς, ενός έκθετου κ.α. |
Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
δεδομένα ( ) |
Γεννήθηκε στο Σάρπαμ του Σόμερσετ, από αριστοκρατική αλλά όχι εύπορη οικογένεια. Ήταν ο μεγαλύτερος από τα αδέρφια του: ο πατέρας του, Έντμουντ Φήλντινγκ, ήταν στρατιωτικός και παντρεύτηκε τη Σάρα Γκουλντ με την οποία απέκτησε επτά παιδιά (Χένρυ, Κάθριν, Ούρσουλα, Σάρα, Ανν, Μπίατρις, Έντμουντ)[7]. Μετά το θάνατο της πρώτης συζύγου του (1718) έκανε δεύτερο γάμο με την Ανν Μπλάντσαρντ και απέκτησαν τρία παιδιά μεταξύ των οποίων και τον Τζον Φήλντινγκ, μετέπειτα διάσημο δικαστή. Η αδελφή του Χένρυ, Σάρα Φήλντινγκ, ήταν γνωστή συγγραφέας.[8]
Σπούδασε στο Ήτον, έκανε κοσμική ζωή για λίγο κι ανέβασε ένα θεατρικό του έργο στο Ντρούρυ Λέιν. Για ενάμιση χρόνο μελέτησε τους κλασσικούς στο πανεπιστήμιο του Λέιντεν της Ολλανδίας. Όταν επέστρεψε στο Λονδίνο άρχισε να γράφει θεατρικά έργα προς βιοπορισμόν, σατιρίζοντας την πολιτική κατάσταση της εποχής. Αλλά το Διάταγμα περί Αδειοδότησης (Licencing Act) του 1737, που επέβαλε την προληπτική λογοκρισία, έβαλε τέλος στην δραματουργική του σταδιοδρομία.
Το 1734 είχε παντρευτεί και το 1737, μετά το διάταγμα, άρχισε να σπουδάζει νομικά, ενώ εξέδιδε την τρις-εβδομαδιαία εφημερίδα The Champion που την έγραφε σχεδόν μόνος του. Το 1740 πήρε την άδεια δικηγορίας.
Η σατιρική φλέβα του βρήκε διέξοδο στο μυθιστόρημα. Άρχισε παρωδώντας την Πάμελα του Σάμιουελ Ρίτσαρντσον (Σάμελα και Ιστορία του κ. Άντριους) και συνέχισε διευρύνοντας τους στόχους του (Μέγας Αλέξανδρος, Καίσαρ κ.α.) στην Ζωή του Τζόναθαν Ουάιλντ.
Το 1744 η γυναίκα του πέθανε και το 1747 ο Φήλντινγκ παντρεύτηκε την καμαριέρα της, αγνοώντας την κατάπληξη της λονδρέζικης κοινωνίας.
Το 1748, σε ανταμοιβή της δημοσιογραφικής του στάσης έναντι της εξέγερσης των Καθολικών Ιακωβιτών, διορίστηκε ειρηνοδίκης στο Λονδίνο. Δεν υπήρχε μισθός, οι διάδικοι πλήρωναν (δηλ. δωροδοκούσαν) τον δικαστή. Παρά το ότι ο Φήλντινγκ ήταν καλύτερος από τους προκατόχους του, χαρακτήριζε τις απολαβές του αυτές ως «τα βρωμερότερα χρήματα επί της γης». Πάντως προσέφερε έργο, καθώς κι ο ετεροθαλής αδελφός του που τον διαδέχθηκε ως ειρηνοδίκης, γιατί οργάνωσαν αστυνομική δύναμη που διέλυσε συμμορίες ληστών και επέβαλε την τάξη.[9]
Το 1749 δημοσίευσε το πιο διάσημο έργο του, τον Τομ Τζόουνς, μια πανοραμική εικόνα της αγγλικής μεσαίας τάξης της υπαίθρου, δοσμένη με πολύ χιούμορ και εκφραστική δύναμη, σε μορφή μυθιστορήματος ενηλικίωσης και πικαρέσκου.
Τελευταίο του έργο ήταν η Αμέλια, ένα βιβλίο χωρίς το χιούμορ των προηγουμένων του. Ήταν ένας φόρος τιμής στην πρώτη του γυναίκα, Σάρλοτ, που είχε όπως φαίνεται όλες τις αρετές της ηρωίδας.
Ο Φήλντινγκ έβαλε τις βάσεις του αγγλικού ρεαλιστικού μυθιστορήματος και η επίδρασή του στους μετέπειτα μυθιστοριογράφους ήταν καθοριστική.[10]
Θεατρικά
Μυθιστορήματα
Παντρεύτηκε τη Σάρλοτ Κράντοκ το 1734[11]. Απέκτησαν 5 παιδιά, εκ των οποίων η μοναχοκόρη τους, Ενριέττα, πέθανε σε ηλικία 23 ετών έχοντας ήδη "εκπέσει" μετά το γάμο της με τον στρατιωτικό μηχανικό Τζέημς Γκέιμπριελ Μόντρεσορ. Η Σάρλοτ πέθανε το 1744.
Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τη Μαίρυ Ντάνιελ, πρώην καμαριέρα της πρώτης συζύγου του, το 1747, ενώ εκείνη ήταν ήδη έγκυος[12]. Απέκτησαν πέντε παιδιά, τρία κορίτσια που πέθαναν νωρίς και δύο γιους, τον Ουίλλιαμ και τον Άλλεν[13].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.