Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τούλιο Ουμπέρτο Περέιρα Κόστα (πορτογαλικά: Túlio Humberto Pereira Costa, γεννήθηκε 2 Ιουνίου 1969), γνωστός ως Τούλιο ή Τούλιο «Μαραβίλια», είναι Βραζιλιάνος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Έπαιξε σε πολλές μεγάλες βραζιλιάνικες ομάδες και αρκετές χαμηλότερης κατηγορίας στη χώρα του και στο εξωτερικό, σε μία καριέρα άνω των τριών δεκαετιών και δεκάδων μετακινήσεων.
.JPG) 2009 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 2 Ιουνίου 1969 | ||
| Τόπος γέννησης | Γκοϊάνια, Βραζιλία | ||
| Ύψος | 1,75 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Νούμερο φανέλας | 7 | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1988–1992 | Γκοϊάς | 124 | (80) |
| 1992–1994 | ΦΚ Σιόν | 41 | (17) |
| 1994–1996 | Μποταφόγκο | 136 | (104) |
| 1997 | Κορίνθιανς | 30 | (13) |
| 1997 | Βιτόρια | 24 | (9) |
| 1998 | Μποταφόγκο | 31 | (14) |
| 1999 | Φλουμινένσε ΦΚ | 22 | (7) |
| 1999 | Κρουζέιρο | 6 | (4) |
| 1999–2001 | Βίλα Νόβα | 21 | (23) |
| 2000 | Σάο Καετάνο | 23 | (19) |
| 2000 | Μποταφόγκο | 14 | (4) |
| 2001–2002 | Σάντα Κρουζ | 5 | (1) |
| 2002 | Ούιπεστ ΦΚ | 10 | (5) |
| 2002–2003 | Μπραζιλιένσε | 25 | (19) |
| 2003 | Γκοϊανιένσε | 4 | (6) |
| 2003 | Τούπι ΜΓ | 2 | (0) |
| 2004 | Χόρχε Γουίλστερμαν | 5 | (5) |
| 2004 | Αναπολίνα | 9 | (1) |
| 2005 | Βόλτα Ρεντόντα | 16 | (12) |
| 2005 | Ζουβεντούδε | 12 | (2) |
| 2005 | Αλ Σαμπάμπ Αλ Αραμπί | 0 | (0) |
| 2006 | Βόλτα Ρεντόντα | 11 | (7) |
| 2006 | Νασιονάλ ΦΚ | 10 | (4) |
| 2006 | Κανεντένσε | 5 | (9) |
| 2006 | Ιταουσούενσε | 4 | (7) |
| 2007 | Κανεντένσε | 12 | (16) |
| 2007–2008 | Βίλα Νόβα | 60 | (65) |
| 2009 | Ιτουμπιάρα ΣΚ | 22 | (13) |
| 2009 | Γκοϊάνια ΣΚ | 10 | (5) |
| 2009–2011 | Ασοσ. Μποταφόγκο ΦΚ | 25 | (16) |
| 2010 | Ποτιγκουάρ Σερ. | 11 | (6) |
| 2011 | Κανεντένσε | 2 | (2) |
| 2011 | Μπονσουσέσο | 2 | (0) |
| 2012 | ΚΣΕ | 3 | (3) |
| 2012 | Ταναμπί ΕΚ | 2 | (0) |
| 2013 | Βιλαβελένσε ΦΚ | 0 | (0) |
| 2014 | Αράτσα ΣΚ | 1 | (1) |
| 2018 | Ατλέτικο Καριόκα | 2 | (1) |
| 2018–2019 | ΚΑ Τομποάο ντα Σέρα | 4 | (1) |
| Σύνολο | 742 | (500) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1990–1995 | Βραζιλία | 14 | (10) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Τούλιο έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στις 12 Μαρτίου του 1988 στον αγώνα της Γκοϊάς Εσπόρτε Κλούμπε που κέρδισε με 4–0 τη Σερές. Ένα χρόνο αργότερα, το 1989 κέρδισε τον πρώτο του τίτλο, το πρωτάθλημα Γκόιας, με τον ίδιο στα 20 να είναι ο κορυφαίος σκόρερ στο Βραζιλιάνικο Πρωτάθλημα του 1989 με 11 γκολ εκείνη τη στιγμή, και έγινε ο νεότερος πρώτος σκόρερ στο Καμπεονάτο Μπραζιλέιρο.[1][2]
Το 1990 κέρδισε ξανά το Πρωτάθλημα Γκοϊάνο. Η καριέρα του Τούλιο άρχισε να διαμορφώνεται μετά τον τελικό του Κυπέλλου Βραζιλίας του 1990, όταν δεν κατάφερε να κερδίσει το τουρνουά χάνοντας τον τελικό από την Φλαμένγκο. Το 1991 ήταν, για τρίτη συνεχόμενη φορά πρωταθλητής Γκοϊάνο και για πρώτη φορά κορυφαίος σκόρερ.[3]
Το 1992 ο Τούλιο έκανε μεγάλο βήμα στην καριέρα του παίρνοντας μεταγραφή στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην ελβετική Σιόν. Με την ομάδα κέρδισε το πρώτο Ελβετικό Πρωτάθλημα στην ιστορία του συλλόγου. Το κρύο κλίμα και η προσαρμογή στον ελβετικό πολιτισμό τον δυσκόλεψαν αλλά παρ' αυτά κατάφερε να σημειώσει 17 γκολ σε 41 αγώνες πρωταθλήματος σε περίπου ενάμιση χρόνο παρουσίας.[4] Φεύγοντας από τη Σιόν, επέστρεψε στη Βραζιλία για να αγωνιστεί με την Μποταφόγκο το 1994, ευρισκόμενη τότε σε περίοδο κρίσης. Στο ντεμπούτο του, σκόραρε 3 γκολ με αντίπαλο την Αμέρικα και έτσι, του δόθηκε ως συμπλήρωμα από τους οπαδούς του ονόματος το Maravilha (εκπληκτικός). Ήταν και πάλι κορυφαίος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Βραζιλίας, αυτή τη φορά για δύο συνεχόμενες φορές: 1994 (19 γκολ) και 1995 (23 γκολ).[5][2] Κέρδισε το Πρωτάθλημα Βραζιλίας το 1995, σε ένα αμφιλεγόμενο τελικό με αντίπαλο τη Σάντος. Στο πρώτο παιχνίδι, η Μποταφόγκο κέρδισε 2–1 και γκολ του Τούλιο ακυρώθηκε. Στο δεύτερο παιχνίδι, η ισοπαλία 1–1 έγινε με τέρμα του Τούλιο.[6] Το ημερολογιακό έτος 1995 ήταν πρώτος σκόρερ στον κόσμο με 60 τέρματα σε επίσημους αγώνες.[7] Με την Μποταφόγκο σημείωσε 55 γκολ πρωταθλήματος σε 73 αγώνες.[8] Ήταν συνολικά τρεις φορές κορυφαίος σκόρερ στο πρωτάθλημα πρώτης ποδοσφαίρου της Βραζιλίας (1989, 1994 και 1995), ένα ρεκόρ που μοιράζεται με τους Ρομάριο, Νταντά «Μαραβίλια» και Φρεντ.[9] Στο διάστημα της ακμής του έγινε διεθνής με την Εθνική Βραζιλίας συμμετέχοντας σε 14 παιχνίδια και σημειώνοντας 10 τέρματα. Αγωνίστηκε στο Κόπα Αμέρικα του 1995 σημειώνοντας τρία γκολ σε πέντε αγώνες.[8] Αξιομνημόνευτο παραμένει το γκολ της ισοφάρισης με αντίπαλο την κάτοχο του τίτλου Αργεντινή που επέτρεψε στη Βραζιλία να προχωρήσει στον ημιτελικό.[10] Στον τελικό απέναντι στην Ουρουγουάη έχασε το πέναλτι που εκτέλεσε στη διαδικασία μετά τον ισόπαλο αγώνα και την παράταση.[11]
Μεταγράφηκε το 1997 στην Κορίνθιανς.[12] Ήταν πρωταθλητής του Σάο Πάολο το 1997 και ο Τούλιο ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, παρά το γεγονός ότι παρέμεινε το μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος στον πάγκο. Είχε ξεκινήσει καλά το πρωτάθλημα, ως βασικός στα περισσότερα παιχνίδια, αλλά τραυματίστηκε και δεν έπαιξε όπως στο παρελθόν, χάνοντας το επίπεδο παιχνιδιού που είχε αναπτύξει.[3]
Ακολούθησε περίοδος που χαρακτηρίστηκε από συνεχή αλλαγή ομάδων και κορυφαίου και χαμηλού επιπέδου, στις οποίες δεν έμεινε περισσότερο από διάστημα μηνών παρά το γεγονός ότι γνώρισε επιτυχίες με ορισμένες από αυτές στις χαμηλότερες κατηγορίες.[12] Καλή χρονιά ήταν το 2000 όταν πήγε στη Σάο Καετάνο, παίρνοντας αυτή τη μέτρια και άγνωστη ομάδα για να ανέβει στην πρώτη κατηγορία του Καμπεονάτο Παουλίστα. Έμεινε έξι μήνες σε αυτή, ήταν πρωταθλητής και πρώτος σκόρερ στη δεύτερη κατηγορία με 18 γκολ. Το 2002 μεταγράφηκε στην Ευρώπη και πάλι και συγκεκριμένα στην Ούιπεστ της Βουδαπέστης χωρίς και εκεί να μείνει για πολύ, ενώ μεταγράφηκε ακόμα στη Βολιβία (2004) και στο Κατάρ (2005), στη δεύτερη περίπτωση χωρίς να αγωνιστεί καθόλου.[12] Το 2007 ήταν πρώτος σκόρερ της τρίτης κατηγορίας με 27 τέρματα σε 29 αγώνες με τη φανέλα της Βίλα Νόβα και συνολικά 50, πρώτος σε όλη τη χώρα σε ηλικία 38 ετών.[13] Σε αυτά τα χρόνια έγινε ο μόνος παίκτης ποδοσφαίρου της Βραζιλίας που ήταν κορυφαίος σκόρερ σε τρεις κατηγορίες του εθνικού πρωταθλήματος - ήταν πρώτος σκόρερ στη δεύτερη κατηγορία (2008) και στη τρίτη κατηγορία (2002 και 2007) συγκεντρώνοντας έτσι 6 τίτλους πρώτου σκόρερ εθνικών πρωταθλημάτων στην καριέρα του.[1][14]
Συνεχίζοντας να αγωνίζεται σε ομάδες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας στην πατρίδα του, στις 8 Φεβρουαρίου του 2014, φορώντας τη φανέλα της Αράτσα, σημείωσε το χιλιοστό γκολ στην καριέρα του με πέναλτι, σύμφωνα με τους δικούς του υπολογισμούς. Το γκολ σημειώθηκε στη δεύτερη κατηγορία του Πρωταθλήματος Μινέιρο.[15] Ο αριθμός αυτός δεν έχει αναγνωριστεί από καμία στατιστική υπηρεσία καθώς δεν έχουν καταγραφεί ή παρουσιαστεί επαρκή στοιχεία και έχουν συμπεριληφθεί εκτός των φιλικών αγώνων, αγώνες προπόνησης και γκολ ενός χρόνου στην ομάδα νέων της Γκοϊάς. Μετά τον αγώνα αποχώρησε από την ενεργό δράση σε ηλικία 45 ετών. Το 2018 επανήλθε στην ενεργό δράση στην τέταρτη κατηγορία του πρωταθλήματος συμμετέχοντας σε δύο αγώνες και την επόμενη σεζόν έκλεισε οριστικά την καριέρα του σε ηλικία 50 ετών, σε ομάδα της τρίτης κατηγορίας του Βραζιλιάνικου πρωταθλήματος συμμετέχοντας σε τέσσερις αγώνες και σημειώνοντας ένα γκολ.[16][17]
Είναι έβδομος σκόρερ στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος Βραζιλίας με 129 τέρματα σε 241 αγώνες,[18] ενώ συμπεριλαμβανομένων των γκολ στα πολιτειακά πρωταθλήματα πρώτης κατηγορίας το σύνολο είναι 337 και βρίσκεται στην όγδοη θέση.[19] Σύμφωνα με την RSSSF είναι στους καλύτερους σκόρερ όλων των εποχών σε επίσημους αγώνες με 585 γκολ. Με 497 τέρματα είναι στην 11η θέση των σκόρερ εθνικών πρωταθλημάτων όλων των εποχών.[20]
Γκόιας
Μποταφόγκο
Κορίνθιανς
Κρουζέιρο
Βίλα Νόβα
Σάο Καετάνο
Ούιπεστ
Μπραζιλιένσε
Χόρχε Γουίλστερμαν
Βόλτα Ρεντόντα
Ιταουτσού
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
