Τελευταία εποχή παγετώνων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Τελευταία εποχή [των] παγετώνων ή τελευταία παγετωνική περίοδος (αγγλικά: Last Glacial Period / LGP, last ice age), κοινώς γνωστή και απλώς ως «εποχή των παγετώνων»[1] είναι το χρονικό διάστημα στην ιστορία της Γης που άρχισε πριν από 115.000 έτη περίπου και έληξε πριν από 11.600 έτη περίπου. Από πλευράς γεωλογικού χρόνου, καλύπτει το τελευταίο μέρος της Πλειστόκαινης υποπεριόδου. Η εποχή αυτή των παγετώνων αποτελεί μέρος μιας μεγάλης διαδοχής από παγετωνικές και μεσοπαγετώδεις περιόδους, που είναι γνωστή ως Παγέτωση (glaciation) του Τεταρτογενούς και άρχισε πριν από 2.588.000 έτη, ενώ συνεχίζεται ακόμα.[2] Η τοποθέτηση της ενάρξεως της ίδιας της Τεταρτογενούς περιόδου στα 2,58 εκατομμύρια έτη πριν από σήμερα (Mya) βασίζεται ακριβώς στον σχηματισμό του αρκτικού παγοκαλύμματος. Η προηγούμενη, προτελευταία εποχή παγετώνων, γνωστή και ως «Ζααλιανή», έληξε πριν από περίπου 128.000 έτη.
Κατά τη διάρκεια της Τελευταίας εποχής παγετώνων έλαβαν χώρα εναλλασσόμενα «επεισόδια» επεκτάσεως και υποχωρήσεως των πάγων. Το Τελευταίο Παγετωνικό Μέγιστο (Last glacial maximum) σημειώθηκε πριν από 22.000 έτη περίπου. Το γενικό πλαίσιο της παγκόσμιας ψύξεως και επεκτάσεως των πάγων ήταν παρόμοιο σε όλη τη Γη, αλλά τοπικές διαφορές δυσχεραίνουν τη σύγκριση των λεπτομερειών από ήπειρο σε ήπειρο. Το τέλος της εποχής συνοδεύθηκε από μια σύντομη «ουρά» προσωρινής ψυχράνσεως του κλίματος, τη λεγόμενη «Νεότερη Δρυάδα», που άρχισε πριν από 12.800 έτη περίπου και έληξε πριν από 11.550 έτη, σηματοδοτώντας την έναρξη της Ολόκαινης γεωλογικής υποπεριόδου ή εποχής, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Από πλευράς επιδράσεως στο ανθρώπινο γένος, η Τελευταία εποχή παγετώνων συμπίπτει γενικώς με την νεότερη Παλαιολιθική και την πρώιμη Μεσολιθική περίοδο. H έναρξή της βρήκε το είδος Homo sapiens περιορισμένο σε μικρά γεωγραφικά πλάτη. Τόσο αρχαιολογικά όσο και γενετικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι οι αρχικοί πληθυσμοί των ανθρώπων της Παλαιολιθικής επεβίωσαν κατά τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων ζώντας σε αραιές δασικές εκτάσεις και διάσπαρτοι σε βιοπαραγωγικές περιοχές, αποφεύγοντας τα πυκνά δάση.[3]