From Wikipedia, the free encyclopedia
Το σύνδρομο Μαρφάν (Marfan) είναι σπάνια πολυσυστημική γενετική διαταραχή που επηρεάζει τον συνδετικό ιστό.[5][6][7] Τα άτομα με την πάθηση τείνουν να είναι ψηλά και αδύνατα, με μακριά χέρια, πόδια, δάχτυλα χεριών και ποδιών.[7] Έχουν επίσης συνήθως υπερβολικά εύκαμπτες αρθρώσεις και σκολίωση.[7] Οι πιο σοβαρές επιπλοκές αφορούν την καρδιά και την αορτή, με αυξημένο κίνδυνο πρόπτωσης μιτροειδούς βαλβίδας και αορτικού ανευρύσματος.[7][8] Οι πνεύμονες, τα μάτια, τα οστά και η μεμβράνη του νωτιαίου μυελού επηρεάζονται επίσης συχνά.[7] Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων του συνδρόμου ποικίλλει.[7]
Σύνδρομο Μαρφάν | |
---|---|
Εκτοπία φακού στο σύνδρομο Μαρφάν | |
Ειδικότητα | ιατρική γενετική |
Συμπτώματα | dolichostenomelia[1], Βλαισοπλατυποδία[1], Πρόπτωση μιτροειδούς βαλβίδας[2], σκολίωση[3], pectus excavatum[3], pectus carinatum[3], αορτικό ανευρυσμα[3], διαχωρισμός αορτής[3] και ectopia lentis[4] |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | Q87.4 |
ICD-9 | 759.82 |
OMIM | 154700 |
DiseasesDB | 7845 |
MedlinePlus | 000418 |
eMedicine | ped/1372 orthoped/414 |
MeSH | D008382 |
GeneReviews | Marfan Syndrome |
Το σύνδρομο Μαρφάν προκαλείται από μια μετάλλαξη στο FBN1, ένα από τα γονίδια που παράγει την ινιδίνη, η οποία οδηγεί σε ανώμαλο συνδετικό ιστό.[7] Είναι μια αυτοσωμική επικρατούσα διαταραχή.[7] Περίπου στο 75% των περιπτώσεων, η πάθηση κληρονομείται από έναν γονέα με την πάθηση, ενώ το 25% των περιπτώσεων είναι μια νέα μετάλλαξη.[7] Η διάγνωση βασίζεται συχνά στα κριτήρια της Γάνδης.[9][10]
Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για το σύνδρομο Μαρφάν.[7] Πολλοί από αυτούς με τη διαταραχή έχουν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής με την κατάλληλη θεραπεία.[7] Η διαχείριση συχνά περιλαμβάνει τη χρήση β-αναστολέων όπως η προπρανολόλη ή η ατενολόλη ή, εάν δεν είναι ανεκτοί, αναστολείς διαύλων ασβεστίου ή αναστολείς ΜΕΑ.[10][11] Μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της αορτής ή την αντικατάσταση καρδιακής βαλβίδας.[11] Η αποφυγή της έντονης άσκησης συνιστάται για όσους πάσχουν από την πάθηση.[10]
Περίπου 1 στα 5.000 έως 1 στα 10.000 άτομα έχουν σύνδρομο Μαρφάν.[10][12] Τα ποσοστά της πάθησης είναι παρόμοια σε διάφορες περιοχές του κόσμου.[12] Πήρε το όνομά του από τον Γάλλο παιδίατρο Αντουάν Μαρφάν, ο οποίος το περιέγραψε για πρώτη φορά το 1896.[13][14]
Περισσότερα από 30 σημεία και συμπτώματα συνδέονται ποικίλα με το σύνδρομο Μαρφάν. Τα πιο εμφανή από αυτά επηρεάζουν το σκελετικό, το καρδιαγγειακό και το οφθαλμικό σύστημα, αλλά μπορεί να επηρεαστεί όλος ο ινώδης συνδετικός ιστός σε όλο το σώμα.
Τα περισσότερα από τα ευδιάκριτα σημάδια σχετίζονται με το σκελετικό σύστημα. Πολλά άτομα με σύνδρομο Μαρφάν ψηλώνουν περισσότερο από τον μέσο όρο και μερικά έχουν δυσανάλογα μακριά, λεπτά άκρα με λεπτούς, αδύναμους καρπούς και μακριά δάχτυλα των χεριών και των ποδιών (αραχνοδακτυλία).
Το σημείο Στάινμπεργκ, γνωστό και ως σημείο του αντίχειρα, είναι μία από τις δοκιμασίες της κλινικής εξέτασης για τη νόσο Μαρφάν στα χέρια. Είναι μια κλινική εξέταση κατά την οποία η άκρη του αντίχειρα είναι ορατή πέρα από το μικρό δάχτυλο όταν κλείνεται στο σφιγμένο χέρι.[15]
Εκτός από επηρεασμένο ύψος και αναλογίες άκρων, τα άτομα με σύνδρομο Μαρφάν μπορεί να έχουν μη φυσιολογική πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης σκολίωση, θωρακική λόρδωση, μη φυσιολογική εσοχή (σκαφοειδές) ή προεξοχή (τροπιδοειδές) του στέρνου, μη φυσιολογική ευκαμψία της άρθρωσης, υψηλή υπερώα με συνωστισμένα δόντια και προεξοχή των άνω δοντιών, βλαισοπλατυποδία, σφυροδάχτυλα, σκυμμένοι ώμοι και ανεξήγητες ραγάδες στο δέρμα. Μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο στις αρθρώσεις, στα οστά και στους μύες. Μερικά άτομα με Μαρφάν έχουν διαταραχές ομιλίας που οφείλονται σε συμπτωματική υψηλή υπερώα και μικρές γνάθους. Μπορεί να εμφανιστεί πρώιμη οστεοαρθρίτιδα. Άλλα σημεία περιλαμβάνουν περιορισμένο εύρος κίνησης στα ισχία επειδή η κεφαλή του μηριαίου προεξέχει στις ασυνήθιστα βαθιές υποδοχές του ισχίου.[16][17]
Στο σύνδρομο Μαρφάν, η υγεία του ματιού μπορεί να επηρεαστεί με πολλούς τρόπους, αλλά η κύρια αλλαγή είναι η μερική παρεκτόπηση του φακού, όπου ο φακός μετατοπίζεται από την κανονική του θέση.[17] Αυτό συμβαίνει λόγω της αδυναμίας των ακτινωτών ζωνών, των κλωστών συνδετικού ιστού που κρατούν τον φακό στη θέση του μέσα στο μάτι. Οι μεταλλάξεις που ευθύνονται για το σύνδρομο Μαρφάν εξασθενούν τις ζώνες και προκαλούν τη διάτασή τους. Οι κατώτερες ζώνες τεντώνονται συχνότερα με αποτέλεσμα ο φακός να μετατοπίζεται προς τα πάνω και προς τα έξω, αλλά μπορεί να μετατοπιστεί και προς άλλες κατευθύνσεις. Η μυωπία και η θολή όραση είναι κοινές λόγω ελαττωμάτων του συνδετικού ιστού στο μάτι.[18] Μπορεί επίσης να προκύψει υπερμετρωπία, ιδιαίτερα εάν ο φακός είναι πολύ υπεξαρθρωμένος. Υπεξάρθρημα (μερική εξάρθρωση) του φακού μπορεί να ανιχνευθεί κλινικά σε περίπου 60% των ατόμων με σύνδρομο Μαρφάν με τη χρήση σχισμοειδούς λυχνίας.[18]
Άλλα σημεία και συμπτώματα που επηρεάζουν το μάτι περιλαμβάνουν αυξημένο μήκος κατά μήκος ενός άξονα, μυωπία, επιπεδότητα κερατοειδούς, στραβισμός, εξωτροπία και εσωτροπία.[17] Τα άτομα με Μαρφάν διατρέχουν επίσης υψηλό κίνδυνο για πρώιμο γλαύκωμα και πρώιμο καταρράκτη.[18]
Τα πιο σοβαρά σημεία και συμπτώματα που σχετίζονται με το σύνδρομο Μαρφάν περιλαμβάνουν το καρδιαγγειακό σύστημα : αδικαιολόγητη κόπωση, δύσπνοια, αίσθημα παλμών της καρδιάς, ταχυπαλμία ή πόνο στο στήθος που ακτινοβολεί στην πλάτη, στον ώμο ή στο χέρι. Τα κρύα χέρια και τα πόδια μπορούν επίσης να συνδεθούν με το σύνδρομο Μαρφάν λόγω ανεπαρκούς κυκλοφορίας. Ένα καρδιακό φύσημα, μη φυσιολογική ένδειξη στο ΗΚΓ ή συμπτώματα στηθάγχης μπορεί να υποδηλώνουν περαιτέρω διερεύνηση. Εικόνα παλινδρόμησης από πρόπτωση της μιτροειδούς ή της αορτικής βαλβίδας (οι οποίες ελέγχουν τη ροή του αίματος μέσω της καρδιάς) προκύπτουν από την κυστική έσω εκφύλιση των βαλβίδων, η οποία συνήθως σχετίζεται με το σύνδρομο Μαρφάν. Ωστόσο, το κύριο σημάδι που θα οδηγούσε έναν γιατρό να εξετάσει για υποκείμενη πάθηση είναι διευρυμένη αορτή ή ένα αορτικό ανεύρυσμα. Μερικές φορές, δεν είναι εμφανές κάποιο καρδιακό πρόβλημα έως ότου η αποδυνάμωση του συνδετικού ιστού (κυστική έσω εκφύλιση) στην ανιούσα αορτή προκαλέσει ανεύρυσμα αορτής ή διαχωρισμό αορτής, μια επείγουσα χειρουργική κατάσταση. Ο διαχωρισμός της αορτής είναι τις περισσότερες φορές θανατηφόρος και εμφανίζεται με πόνο που ακτινοβολεί στην πλάτη.
Επειδή οι υποκείμενες ανωμαλίες του συνδετικού ιστού προκαλούν σύνδρομο Μαρφάν, η συχνότητα διάσπασης της προσθετικής μιτροειδούς βαλβίδας είναι αυξημένη.[19]
Τα άτομα με σύνδρομο Μαρφάν μπορεί να επηρεαστούν από διάφορα προβλήματα που σχετίζονται με τους πνεύμονες. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο το 37% του δείγματος ασθενών που μελετήθηκε (μέση ηλικία 32±14 έτη, Μ 45%) είχε φυσιολογική πνευμονική λειτουργία.[20] Ο αυτόματος πνευμοθώρακας είναι συχνός.[21] Στον αυτόματο μονόπλευρο πνευμοθώρακα, ο αέρας διαφεύγει από έναν πνεύμονα και καταλαμβάνει τον υπεζωκοτικό χώρο μεταξύ του θωρακικού τοιχώματος και ενός πνεύμονα. Ο πνεύμονας συμπιέζεται μερικώς ή καταρρέει. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο, δύσπνοια, κυάνωση και, εάν δεν αντιμετωπιστεί, θάνατο. Άλλες πιθανές πνευμονικές εκδηλώσεις του συνδρόμου Μαρφάν περιλαμβάνουν την υπνική άπνοια[22] και την ιδιοπαθή αποφρακτική πνευμονοπάθεια.[23] Έχουν περιγραφεί παθολογικές αλλαγές στους πνεύμονες όπως κυστικές αλλαγές, εμφύσημα, πνευμονία, βρογχεκτασίες, φυσαλίδες αέρα, ίνωση της κορυφής και συγγενείς δυσπλασίες όπως υποπλασία του μέσου λοβού.[24]
Η εκτασία σκληράς μήνιγγας, η αποδυνάμωση του συνδετικού ιστού της σκληρής μεμβράνης που περιβάλλει τον νωτιαίο μυελό, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της ποιότητας ζωής. Μπορεί να υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να προκαλεί κάποιο αξιόλογο σύμπτωμα. Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι πόνος στη μέση, πόνος στα πόδια, πόνος στην κοιλιά, άλλα νευρολογικά συμπτώματα στα κάτω άκρα ή πονοκέφαλοι – συμπτώματα που συνήθως μειώνονται όταν ξαπλώνετε σε επίπεδη θέση. Στην ακτινογραφία, ωστόσο, η εκτασία της σκληράς μήνιγγας δεν είναι συχνά ορατή στα αρχικά στάδια. Επιδείνωση των συμπτωμάτων μπορεί να δικαιολογεί τη μαγνητική τομογραφία του κάτω μέρους της σπονδυλικής στήλης. Η εκτασία της σκληρής μήνιγγας που έχει προχωρήσει σε αυτό το στάδιο εμφανίζεται στη μαγνητική τομογραφία ως διευρυμένος θύλακας που φθείρεται στους οσφυϊκούς σπονδύλους.[25] Άλλα ζητήματα της σπονδυλικής στήλης που σχετίζονται με το σύνδρομο Μαρφάν περιλαμβάνουν την εκφυλιστική δισκοπάθεια, κύστεις της σπονδυλικής στήλης και τη δυσλειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος.
Κάθε γονέας με την πάθηση έχει 50% κίνδυνο να μεταδώσει τη γενετική διαταραχή σε οποιοδήποτε παιδί λόγω της αυτοσωματικής επικρατούσας φύσης του. Τα περισσότερα άτομα με σύνδρομο Μαρφάν έχουν ένα άλλο προσβεβλημένο μέλος της οικογένειας. Περίπου το 75% των περιπτώσεων είναι κληρονομικές.[7] Από την άλλη πλευρά, περίπου το 15-30% όλων των περιπτώσεων οφείλονται σε de novo γενετικές μεταλλάξεις.[26] Τέτοιες αυθόρμητες μεταλλάξεις συμβαίνουν σε περίπου μία στις 20.000 γεννήσεις. Το σύνδρομο Μαρφάν είναι επίσης ένα παράδειγμα κυρίαρχης αρνητικής μετάλλαξης και απλοανεπάρκειας.[27][28]
Το σύνδρομο Μαρφάν προκαλείται από μεταλλάξεις στο γονίδιο FBN1 στο χρωμόσωμα 15,[29] που κωδικοποιεί τη φιμπριλλίνη 1, τμήμα γλυκοπρωτεΐνης της εξωκυτταρικής μήτρας. Η φιμπριλλίνη-1 είναι απαραίτητη για τον σωστό σχηματισμό της εξωκυτταρικής μήτρας, συμπεριλαμβανομένης της βιογένεσης και της διατήρησης των ελαστικών ινών. Η εξωκυτταρική μήτρα είναι κρίσιμη τόσο για τη δομική ακεραιότητα του συνδετικού ιστού, αλλά χρησιμεύει επίσης ως δεξαμενή για αυξητικούς παράγοντες.[26] Οι ελαστικές ίνες βρίσκονται σε όλο το σώμα, αλλά είναι ιδιαίτερα άφθονες στην αορτή, τους συνδέσμους και τις ακτινωτές ζώνες του ματιού. Κατά συνέπεια, αυτές οι περιοχές είναι από τις περισσότερο πληγείσες.
Έχει δημιουργηθεί ένα διαγονιδιακό ποντίκι που φέρει ένα μόνο αντίγραφο μιας μεταλλαγμένης φιμπριλλίνης-1, μια μετάλλαξη παρόμοια με αυτή που βρίσκεται στο ανθρώπινο γονίδιο που είναι γνωστό ότι προκαλεί το σύνδρομο Μαρφάν. Αυτό το στέλεχος ποντικού εμφανίζει πολλά από τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης νόσου και υπόσχεται να παρέχει πληροφορίες για την παθογένεια της νόσου. Η μείωση του επιπέδου της φυσιολογικής φιμπριλλίνης 1 προκαλεί μια ασθένεια που σχετίζεται με το Μαρφάν στα ποντίκια.[30]
Ο μετασχηματιστικός αυξητικός παράγοντας βήτα (TGF-β) παίζει σημαντικό ρόλο στο σύνδρομο Μαρφάν. Η φιμπριλλίνη-1 δεσμεύει άμεσα μια λανθάνουσα μορφή του TGF-β, διατηρώντας τον απομονωμένο και ανίκανο να ασκήσει τη βιολογική του δράση. Το απλούστερο μοντέλο προτείνει ότι τα μειωμένα επίπεδα της ινιδίνης-1 επιτρέπουν στα επίπεδα του TGF-β να αυξηθούν λόγω ανεπαρκούς δέσμευσης. Αν και το πώς τα αυξημένα επίπεδα TGF-β ευθύνονται για τη συγκεκριμένη παθολογία που παρατηρείται με τη νόσο δεν έχει αποδειχθεί, είναι γνωστό ότι εμφανίζεται φλεγμονώδης αντίδραση που απελευθερώνει πρωτεάσες που αποικοδομούν αργά τις ελαστικές ίνες και άλλα συστατικά της εξωκυτταρικής μήτρας. Η σημασία της οδού TGF-β επιβεβαιώθηκε με την ανακάλυψη του παρόμοιου συνδρόμου Λουίς-Ντιτς που αφορά το γονίδιο TGFβR2 στο χρωμόσωμα 3, μια πρωτεΐνη υποδοχέα του TGF-β.[31] Το σύνδρομο Μαρφάν συγχέεται συχνά με το σύνδρομο Λουίς-Ντιτς, λόγω της σημαντικής κλινικής επικάλυψης των δύο παθολογιών.[32]
Το σύνδρομομαρφανοειδές-προγηροειδές-λιποδυστροφίας (MPL), που αναφέρεται επίσης ως σύνδρομο λιποδυστροφίας Μαρφάν (MFLS), είναι μια παραλλαγή του συνδρόμου Μαρφάν στην οποία τα συμπτώματα του Μαρφάν συνοδεύονται από χαρακτηριστικά που συνήθως συνδέονται με το νεογνικό σύνδρομο προγηρίας (επίσης αναφέρεται ως σύνδρομο Βίντεμαν-Ραουτενστράουχ). στην οποία μειώνονται τα επίπεδα του λευκού λιπώδους ιστού.[33] Όσον αφορά το 2010, συσσωρεύονται στοιχεία ότι το MPL προκαλείται από μεταλλάξεις κοντά στο 3'-άκρο του γονιδίου FBN1.[34][35] Έχει αποδειχθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν επίσης έλλειψη ασπροσίνης, μια γλυκορυθμιστική πρωτεϊνική ορμόνη η οποία είναι το C-τελικό προϊόν διάσπασης της προφιμπριλλίνης. Τα επίπεδα ασπροσίνης που παρατηρήθηκαν σε αυτά τα άτομα ήταν χαμηλότερα από τα αναμενόμενα για έναν ετερόζυγο γονότυπο, σύμφωνα με μια κυρίαρχη αρνητική επίδραση.[36]
Τα διαγνωστικά κριτήρια του συνδρόμου Μαρφάν συμφωνήθηκαν διεθνώς το 1996.[37] Ωστόσο, το σύνδρομο Μαρφάν είναι συχνά δύσκολο να διαγνωστεί στα παιδιά, καθώς συνήθως δεν παρουσιάζουν συμπτώματα μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία.[38] Η διάγνωση βασίζεται στο οικογενειακό ιστορικό και σε έναν συνδυασμό κύριων και δευτερευόντων δεικτών της διαταραχής, σπάνιες στο γενικό πληθυσμό, που εμφανίζονται σε ένα άτομο – για παράδειγμα: τέσσερα σκελετικά σημάδια με ένα ή περισσότερα σημάδια σε άλλο σύστημα του σώματος, όπως οφθαλμικά και καρδιαγγειακά σε ένα άτομο. Οι ακόλουθες καταστάσεις μπορεί να προκύψουν από το Μαρφάν, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστούν σε άτομα χωρίς καμία γνωστή υποκείμενη διαταραχή.
Το 2010, η νοσολογία της Γάνδης αναθεωρήθηκε και νέα διαγνωστικά κριτήρια αντικατέστησαν την προηγούμενη συμφωνία που είχε γίνει το 1996. Τα επτά νέα κριτήρια μπορούν να οδηγήσουν σε διάγνωση:[54][55]
Ελλείψει οικογενειακού ιστορικού συνδρόμου Μαρφάν:
Παρουσία οικογενειακού ιστορικού συνδρόμου Μαρφάν (όπως ορίζεται παραπάνω):
Το σημείο του καρπού (σημάδι Γουόκερ-Μέρντοχ) εξετάζεται ζητώντας από το άτομο να περικυκλώσει με τον αντίχειρα και τα δάχτυλα του ενός χεριού τον άλλο καρπό. Ένα θετικό σημείο του καρπού είναι αυτό όπου το μικρό δάχτυλο και ο αντίχειρας επικαλύπτονται και προκαλείται από έναν συνδυασμό λεπτών καρπών και μακριών δακτύλων.[56]
Πολλές άλλες διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν τον ίδιο τύπο σωματικών χαρακτηριστικών με το σύνδρομο Μαρφάν.[57] Ο γενετικός έλεγχος και η αξιολόγηση άλλων σημείων και συμπτωμάτων μπορεί να βοηθήσει στη διαφοροποίησή τους. Οι παρακάτω είναι μερικές από τις διαταραχές που μπορεί να εκδηλωθούν ως «μαρφανοειδείς»:
Δεν υπάρχει θεραπεία για το σύνδρομο Μαρφάν, αλλά το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες και είναι πλέον παρόμοιο με αυτή του μέσου ανθρώπου.[59]
Συνιστώνται τακτικοί έλεγχοι για την παρακολούθηση της υγείας των καρδιακών βαλβίδων και της αορτής. Το σύνδρομο Μαρφάν αντιμετωπίζεται με την αντιμετώπιση κάθε προβλήματος όπως προκύπτει και, ειδικότερα, με προληπτική φαρμακευτική αγωγή ακόμη και για μικρά παιδιά για την επιβράδυνση της εξέλιξης της διαστολής της αορτής. Ο στόχος αυτής της θεραπευτικής στρατηγικής είναι να επιβραδύνει την εξέλιξη της διαστολής της αορτής και να αποτρέψει οποιαδήποτε βλάβη στις καρδιακές βαλβίδες εξαλείφοντας τις καρδιακές αρρυθμίες, ελαχιστοποιώντας τον καρδιακό ρυθμό και μειώνοντας την αρτηριακή πίεση του ατόμου.
Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία έκανε τις ακόλουθες συστάσεις για άτομα με σύνδρομο Μαρφάν χωρίς ή ήπια διαστολή της αορτής:[60]
Διαχείριση συχνά περιλαμβάνει τη χρήση β-αναστολέων όπως είναι η προπρανολόλη ή εάν δεν είναι ανεκτή αναστολείς των διαύλων ασβεστίου ή αναστολείς ΜΕΑ.[10][11] Οι βήτα αποκλειστές χρησιμοποιούνται για τη μείωση της καταπόνησης που ασκείται στην αορτή και για τη μείωση της διαστολής της αορτής.[18]
Εάν η διαστολή της αορτής εξελιχθεί σε ανεύρυσμα σημαντικής διαμέτρου, προκαλέσει διαχωρισμό ή ρήξη ή οδηγήσει σε ανεπάρκεια της αορτής ή άλλης βαλβίδας, τότε γίνεται χειρουργική επέμβαση (πιθανόν ένα σύνθετο μόσχευμα αορτικής βαλβίδας ή αντικατάσταση αορτικής ρίζας που προστατεύει τη βαλβίδα) απαραίτητη. Αν και η χειρουργική επέμβαση μοσχεύματος αορτής (ή οποιαδήποτε αγγειοχειρουργική) είναι μια σοβαρή επιχείρηση, είναι γενικά επιτυχής εάν εκτελείται σε επιλεκτική βάση.[61] Η χειρουργική επέμβαση στο πλαίσιο οξείας ανατομής ή ρήξης αορτής είναι σημαντικά πιο προβληματική. Η εκλεκτική χειρουργική επέμβαση αορτικής βαλβίδας/μοσχεύματος συνήθως εξετάζεται όταν η διάμετρος της αορτικής ρίζας φτάνει τα 50 χιλιοστά, αλλά κάθε περίπτωση πρέπει να αξιολογείται ειδικά από εξειδικευμένο καρδιολόγο. Οι νέες χειρουργικές τεχνικές που προστατεύουν τις βαλβίδες γίνονται όλο και πιο κοινές.[62] Καθώς τα άτομα με σύνδρομο Μαρφάν ζουν περισσότερο, άλλες αγγειακές επισκευές γίνονται πιο συχνές, π.χ. επισκευές ανευρυσμάτων κατιούσας θωρακικής αορτής και ανευρύσματα αγγείων εκτός της αορτής.
Οι σκελετικές και οφθαλμικές εκδηλώσεις του συνδρόμου Μαρφάν μπορεί επίσης να είναι σοβαρές, αν και όχι απειλητικές για τη ζωή. Αυτά τα συμπτώματα συνήθως αντιμετωπίζονται με κατάλληλο τρόπο για την πάθηση, όπως με φάρμακα για τον πόνο ή μυοχαλαρωτικά. Επειδή το σύνδρομο Μαρφάν μπορεί να προκαλέσει ασυμπτωματικές ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη που εξετάζεται σε ένα άτομο με Μαρφάν θα πρέπει να ακολουθεί λεπτομερή απεικόνιση και προσεκτικό χειρουργικό σχεδιασμό, ανεξάρτητα από την ένδειξη για χειρουργική επέμβαση. Οι οφθαλμικές επιπλοκές του συνδρόμο Μαρφάν μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν με χειρουργική επέμβαση. Ο έκτοπος φακός μπορεί να αντιμετωπιστεί, καθώς τεχνητοί φακοί μπορούν να εμφυτευτούν χειρουργικά. Επιπλέον, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αντιμετωπίσει το γλαύκωμα και τον καταρράκτη.[18]
Ως εναλλακτική προσέγγιση, χρησιμοποιούνται επίσης ειδικά κατασκευασμένα στηρίγματα για την αορτική ρίζα.[63] Όσον αφορά το 2020 αυτή η εγχείρηση έχει πραγματοποιηθεί σε περισσότερα από 300 άτομα με την πρώτη να λαμβάνει χώρα το 2004.[64][65]
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ακόμη και απουσία καρδιαγγειακής ανωμαλίας πριν από τη σύλληψη, οι γυναίκες με σύνδρομο Μαρφάν διατρέχουν σημαντικό κίνδυνο διαχωρισμού αορτής, ο οποίος είναι συχνά θανατηφόρος ακόμη και όταν αντιμετωπίζεται γρήγορα. Οι γυναίκες με σύνδρομο Μαρφάν, λοιπόν, θα πρέπει να υποβάλλονται σε ενδελεχή αξιολόγηση πριν από τη σύλληψη και ηχοκαρδιογραφία θα πρέπει να γίνεται κάθε έξι έως 10 εβδομάδες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, για να εκτιμηθεί η διάμετρος της αορτικής ρίζας. Για τις περισσότερες γυναίκες, είναι δυνατός ο ασφαλής φυσιολογικός τοκετός.[66]
Ο προγεννητικός έλεγχος μπορεί να πραγματοποιηθεί σε γυναίκες με σύνδρομο Μαρφάν για να διαπιστωθεί εάν η πάθηση έχει κληρονομηθεί στο παιδί τους.[38] Στις 10 έως 12 εβδομάδες της εγκυμοσύνης, η εξέταση ενός τμήματος ιστού του πλακούντα μέσω μιας εξέτασης που ονομάζεται λήψη χοριακών λαχνών μπορεί να πραγματοποιηθεί για να γίνει διάγνωση.[38] Ένα άλλο προγεννητικό τεστ μπορεί να πραγματοποιηθεί που ονομάζεται αμνιοπαρακέντηση στις 16 έως 18 εβδομάδες της εγκυμοσύνης.[38]
Το σύνδρομο Μαρφάν εκφράζεται κυρίαρχα. Αυτό σημαίνει ότι ένα παιδί με έναν γονέα φορέα του γονιδίου έχει 50% πιθανότητα να εμφανίσει το σύνδρομο. Το 1996, διεξήχθη η πρώτη προεμφυτευτική γενετική διάγνωση (PGT) για το Μαρφάν.[67] Στην ουσία σημαίνει διεξαγωγή γενετικού τεστ σε εμβρυϊκά κύτταρα εξωσωματικής γονιμοποίησης πρώιμου σταδίου και απόρριψη αυτών των εμβρύων που επηρεάζονται από τη μετάλλαξη Μαρφάν.
Πριν τις σύγχρονες καρδιαγγειακές χειρουργικές τεχνικές και φάρμακα όπως η λοσαρτάνη και η μετοπρολόλη, η πρόγνωση των ατόμων με σύνδρομο Μαρφάν δεν ήταν καλή: μια σειρά μη θεραπεύσιμων καρδιαγγειακών προβλημάτων ήταν κοινή. Η διάρκεια ζωής μειωνόταν τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο και πολλοί πέθαναν στην εφηβεία και στα είκοσί τους λόγω καρδιαγγειακών προβλημάτων. Σήμερα, τα καρδιαγγειακά συμπτώματα του συνδρόμου Μαρφάν εξακολουθούν να είναι τα πιο σημαντικά ζητήματα στη διάγνωση και τη διαχείριση της νόσου, αλλά η επαρκής προφυλακτική παρακολούθηση και η προφυλακτική θεραπεία προσφέρουν κάτι που πλησιάζει τη φυσιολογική διάρκεια ζωής και ανακαλύπτονται περισσότερες εκδηλώσεις της νόσου καθώς περισσότεροι ασθενείς ζουν περισσότερο.[68] Οι γυναίκες με σύνδρομο Μαρφάν ζουν περισσότερο από τους άνδρες.[17]
Το σύνδρομο Μαρφάν επηρεάζει εξίσου άνδρες και γυναίκες,[69] και η μετάλλαξη δεν παρουσιάζει εθνοτικές ή γεωγραφικές προκαταλήψεις.[12] Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι περίπου 1 στα 5.000 έως 10.000 άτομα έχουν σύνδρομο Μαρφάν.[10]
Το σύνδρομο Μαρφάν πήρε το όνομά του από τον Αντουάν Μαρφάν,[13] τον Γάλλο παιδίατρο που περιέγραψε για πρώτη φορά την πάθηση το 1896 αφού παρατήρησε εντυπωσιακά χαρακτηριστικά σε ένα πεντάχρονο κορίτσι.[14] Το γονίδιο που συνδέεται με την ασθένεια αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά από τον Φρανσέσκο Ραμίρες στο Ιατρικό Κέντρο Όρους Σινά στη Νέα Υόρκη το 1991.
Διάσημοι άνθρωποι που είχαν σύνδρομο Μαρφάν περιλαμβάνουν:
Επιπλέον, τα ακόλουθα ιστορικά πρόσωπα και διασημότητες εμφανίζονται συχνά σε λίστες με άτομα με σύνδρομο Μαρφάν, αλλά από περίπτωση σε περίπτωση, τα στοιχεία βασίζονται σε εικασίες, είναι αμφισβητήσιμα ή έχουν διαψευθεί.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.