Η σκληρότητα υλικού είναι το μέτρο της αντίστασης που προβάλλει σε προσπάθεια διείσδυσης, παραμόρφωσης ή εκδοράς από ξένο σώμα. Η σκληρομέτρηση υλικού γίνεται με δοκιμή σκληρότητας, και αποδίδεται σε μονάδες της κλίμακας Μος.[1][2][3]
Η σκληρότητα είναι ιδιότητα της ύλης που εξαρτάται από τις άλλες: συνάφεια, συνοχή, ελατότητα, την ολκιμότητα, την ελαστικότητα, την πλαστικότητα, την επιφανειακή τάση, τη συμπιεστότητα, το ιξώδες και την αντοχή σε εφελκυσμό και θλίψη.
Ορισμένα υλικά (π. χ. μέταλλα) είναι σκληρότερα από άλλα, όπως πλαστικά, ξύλο.Κοινά παραδείγματα σκληρών υλικών είναι τα κεραμικά, το σκυρόδεμα, ορισμένα μέταλλα, και υπερσκληρά υλικά που αντιπαραβάλλονται στα υπερμαλακά υλικά.
Σκληρομέτρηση
Οι μετρήσεις σκληρότητας διακρίνονται σε: σκληρότητα διείσδυσης, σκληρότητα εκδοράς και δυναμική σκληρότητα. [1]
Η μέτρηση περιλαμβάνει έναν εισβολέα από πολύ σκληρό χάλυβα ή από διαμάντι, κατάλληλης γεωμετρικής μορφής, που πιέζεται υπό κάθετο και σταθερό φορτίο για καθορισμένο χρονικό διάστημα στο υπό εξέταση δείγμα υλικού. Μετά, μετρώνται οι διαστάσεις του αποτυπώματος και η σκληρότητα σε Μος υπολογίζεται με έναν μαθηματικό τύπο. Ο αριθμός που προκύπτει είναι ανάλογος της σκληρότητας του υλικού.[1]
Οι τρεις μέθοδοι προσδιορισμού της σκληρότητας: η μέθοδος Brinell, η μέθοδος Vickers, και η μέθοδος Rockwell, διαφέρουν ως προς την γεωμετρική μορφή του εισβολέα της δοκιμής και τον μαθηματικό τύπο που αποδίδει τη σκληρότητα σε Μος.[1]
Βιβλιογραφία
Περαιτέρω ανάγνωση
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
