Σικελικός Εσπερινός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Σικελικός Εσπερινός (ή, ορθότερα, από κατά λέξη μετάφραση, Σικελικοί Εσπερινοί, ιταλ. Vespri Siciliani) ήταν η ονομασία της επανάστασης των Σικελών το 1282 ενάντια στο καθεστώς του Καρόλου του Ανδεγαυού, Γάλλου ευγενούς βασιλέα, ο οποίος με παπική συναίνεση είχε καταλάβει το Βασίλειο της Σικελίας 1268 και εμφανιζόταν ως ο επίδοξος κατακτητής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος σε συνεργασία με τον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας πιστεύεται, ότι αναμείχθηκαν στη λαϊκή εξέγερση και τελικά η Σικελία πέρασε στον έλεγχο της Αραγονίας, ενώ σημαντική ήταν και η προδιάθεση των Σικελών να εκδιώξουν τους κυβερνήτες τους.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Σικελικός Εσπερινός Vespri Siciliani | |||
---|---|---|---|
Πόλεμος του Εσπερινού | |||
Φραντσέσκο Χάγιεζ (Francesco Hayez): Από την σειρά «Σικελικός Εσπερινός», σκηνή 3η | |||
Χρονολογία | 30 Μαρτίου 1282 | ||
Τόπος | Σικελία | ||
Έκβαση | Εκδίωξη του γαλλικού οίκου των Ανζού | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Η εξέγερση ονομάστηκε έτσι επειδή ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Εσπερινού της Δευτέρας του Πάσχα, στις 30 Μαρτίου 1282.[1] Ήταν η απαρχή του Πολέμου του Εσπερινού που κράτησε για 20 χρόνια, μέχρι δηλαδή το 1302.