Σιγκέρου Μπαν

Ο Σιγκέρου Μπαν (ιαπωνικά: 坂 茂, αγγλικά: Ban Shigeru, γεννημένος στις 5 Αυγούστου 1957)^[11] είναι διακεκριμένος Ιάπωνας αρχιτέκτονας που, μέχρι σήμερα, έχει σχεδιάσει και δημιουργήσει εντυπωσιακές σύμμεικτες κατασκευές ανά την υφήλιο.^[12][13]

Σιγκέρου Μπαν
Ο αρχιτέκτονας Σιγκέρου Μπαν το 2011
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	坂 茂 (Ιαπωνικά)
Γέννηση	05 Αυγούστου 1957 (1957-08-05) (67 ετών) Τόκιο, Ιαπωνία
Εθνικότητα	Ιάπωνας
Χώρα πολιτογράφησης	Ιαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιαπωνικά[1]
Σπουδές	Cooper Union for the Advancement of Science and Art, Νέα Υόρκη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας[2] συντηρητής
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο Τεχνών και Σχεδιασμού του Κιότο
Αξιοσημείωτο έργο	Centre Pompidou-Metz Nomadic Museum Cardboard Cathedral
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Βραβείο Πρίτσκερ (2014) Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής (2004) βραβείο Asahi (2014) βραβείο Ωγκύστ Περρέ (2011)[3] Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[4] Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (19  Μαΐου 2017)[5][6][7] επίτιμος Βασιλικός Σχεδιαστής για τη Βιομηχανία (2018)[8] Crystal Award (2015)[9] Αξιωματούχος του Εθνικού Τάγματος της Αξίας (24  Οκτωβρίου 2011)[10]
Ιστότοπος
www.shigerubanarchitects.com
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η καθολική εκκλησία Takatori, προσωρινή κατασκευή εκκλησίας που ανεγέρθηκε στο Κόμπε, μετά το σεισμό του 1995.

Επιβλητική είσοδος για το περίπτερο της Ιαπωνίας, στην Expo 2000, στο Ανόβερο.

Είναι γνωστός για την καινοτομική αρχιτεκτονική εργασία του με βάση το χαρτί, ιδίως ανακυκλωμένους σωλήνες από χαρτόνι, σε κατασκευές άμεσης ανάγκης που δύνανται να χρησιμοποιηθούν για να στεγάσουν θύματα από αιφνίδιες φυσικές καταστροφές (λ.χ. σεισμούς, πυρκαγιές, τσουνάμι)^[14]. Το 2000, προβλήθηκε ως σημαντικό πρόσωπο στο Αμερικανικό περιοδικό Time, ειδικά για τα έργα καινοτομίας, στον τομέα της αρχιτεκτονικής και του σχεδιασμού.^[15]

Το 2014, ο αρχιτέκτονας Μπαν έλαβε το σημαντικό βραβείο Αρχιτεκτονικής, Pritzker, το πιο γνωστό βραβείο παγκοσμίως στη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Η κριτική επιτροπή ανέφερε για τον Μπαν, το σχεδιαστικό του έργο και την αφοσίωσή του στον εθελοντισμό και τις ανθρωπιστικές του πρωτοβουλίες, αποκαλώντας τον: «αφοσιωμένο δάσκαλο που δεν είναι μόνο πρότυπο για τη νεότερη γενιά, αλλά και έμπνευση»^[16]

Βιογραφικά στοιχεία και σπουδές

Ο Μπαν γεννήθηκε στο Τόκιο της Ιαπωνίας.

Σπούδασε στο Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής της Νότιας Καλιφόρνιας. Αργότερα πήγε στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Cooper Union, όπου σπούδασε υπό τον καθ. John Hejduk και αποφοίτησε το 1984.

Από τον Hejduk, ο Μπαν απέκτησε έντονο ενδιαφέρον για την "ποιητική αρχιτεκτονική", έχει δεχτεί μια διαρκή επιρροή και αυτό μεταφέρθηκε στο έργο του, το οποίο αντικατοπτρίζει τις συνεχείς εξερευνήσεις σε βασικά γεωμετρικά στοιχεία, δομικές λύσεις, και συχνή εντυπωσιακή χρήση του ξύλου.

Είναι παντρεμένος με την Masako Ban.

Επιλεγμένα έργα

Το Μουσείο Τέχνης Aspen Art.

• Furniture House, a series of prefabricated homes built in Japan, China, and the US and Metal Shutter House
• Curtain Wall House (1995), Itabashi, Τόκιο
• Naked House (2000), Σαϊτάμα
• Japanese Pavilion (2000) at Hannover World Exhibition Expo 2000, Ανόβερο
• Nomadic Museum (2005–present), built to house Gregory Colbert's video/photo work "Ashes and Snow"
• Takatori Catholic Church, Κόμπε, Ιαπωνία
• Paper Dome, Nantou, Taiwan
• Picture Window House, Shizuoka, Japan
• Centre Pompidou-Metz museum, Metz, France
• Luxurious villa designs Maison S und Maison H on an exclusive private island: Mandarin Oriental Dellis Cay
• Cardboard Cathedral, Christchurch, New Zealand (2012–2013)
• Aspen Art Museum, USA
• Bamboo Furniture House, Great Wall, China
• Ōita Prefectural Art Museum, Ōita-shi, Japan
• Onagawa Station, Onagawa, Miyagi, Japan
• La Seine Musicale, Cultural complex and concert-halls on the Ile Seguin Boulogne-Billancourt, France
• Villa Vista, Weligama Sri Lanka
• Tainan Art Museum, Tainan, Taiwan

Βραβεία και διακρίσεις

• The JIA Prize, ως ο καλύτερος Νέος Αρχιτέκτων της Χρονιάς, Ιαπωνία (1997)
• Time magazine, Innovator of the Year, ΗΠΑ (2001)
• Prix de l'Académie d'Architecture de France (2004)
• Arnold W. Brunner Memorial Prize στην Αρχιτεκτονική, American Academy of Arts and Letters, ΗΠΑ (2005)^[17]
• Mainichi Design Prize, Ιαπωνία (2012)

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13533634r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
2. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/123537. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
3. www.vitruvius.com.br/jornal/news/read/780.
4. Ανακτήθηκε στις 1  Φεβρουαρίου 2019.
5. Ανακτήθηκε στις 2  Φεβρουαρίου 2019.
6. jp.ambafrance.org/Remise-de-decorations-a-M-Shigeru-Ban-et-M-Akira-Nishibori. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2021.
7. 872630902282747905.
8. www.thersa.org/about/royal-designers-for-industry/current-honorary-royal-designers-for-industry. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9  Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2021.
9. www.weforum.org/agenda/2015/01/meet-the-crystal-award-winners-davos-2015/. Ανακτήθηκε στις 16  Απριλίου 2020.
10. jp.ambafrance.org/Remise-de-l-Ordre-national-du,5059. Ανακτήθηκε στις 6  Ιανουαρίου 2022.
11. Biography Αρχειοθετήθηκε 25 March 2014 στο Wayback Machine., The Hyatt Foundation, retrieved 26 March 2014
12. https://www.pritzkerprize.com/biography-shigeru-ban
13. http://www.shigerubanarchitects.com/works.html
14. https://www.athensvoice.gr/world/378166_sigkeroy-mpan-o-arhitektonas-poy-ftiahnei-spitia-apo-harti-gia-toys-prosfyges-video
15. Luscombe, Belinda (17 July 2000). «Innovators, Time 100: The Next Wave – He Builds With a Really Tough Material: Paper». Time (Time Warner). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 May 2011. https://web.archive.org/web/20110510102719/http://www.time.com/time/innovators/design/profile_ban.html.
16. «Shigeru Ban named 2014 Pritzker Prize Winner». ArchDaily. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014.
17. «American Academy of Arts and Letters - Award Winners». Artsandletters.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2014.