Άγγλος μαθηματικός και γεωγράφος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ρόμπερτ Χιουζ (Robert Hues, 1553 - 24 Μαΐου 1632) ήταν Άγγλος μαθηματικός και γεωγράφος. Φοίτησε στο St Mary Hall στην Οξφόρδη, από όπου αποφοίτησε το 1578. Ο Χιουζ άρχισε να ενδιαφέρεται για τη γεωγραφία και τα μαθηματικά, και σπούδασε πλοήγηση σε ένα σχολείο που δημιουργήθηκε από τον Σερ Ουόλτερ Ράλεϊ (Walter Raleigh). Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Νέα Γη, έκανε τις παρατηρήσεις που τον έκαναν να αμφιβάλει για τις αποδεκτές αξίες που δημοσιεύτηκαν για τη μαγνητική απόκλιση.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: παραπομπές Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Ρόμπερτ Χιουζ | |
---|---|
Γέννηση | 1553[1][2][3] Χέρτφορντσιρ |
Θάνατος | 24 Μαΐου 1632[3][4] Οξφόρδη |
Υπηκοότητα | Βασίλειο της Αγγλίας και Ηνωμένο Βασίλειο |
Σπουδές | Κολλέγιο Μπρεϊζνόουζ της Οξφόρδης και St Mary Hall |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ιδιότητα | μαθηματικός και γεωγράφος |
δεδομένα ( ) |
Μεταξύ 1586 και 1588, ο Χιουζ ταξίδεψε με τον Τόμας Κάβεντις (Thomas Cavendish) κάνοντας ένα γύρο του πλανήτη, πραγματοποιώντας αστρονομικές παρατηρήσεις και λαμβάνοντας τα γεωγραφικά πλάτη των τόπων που επισκέφθηκε. Ξεκινώντας από τον Αύγουστο του 1591, ο Χιουζ και Κάβεντις ξεκίνησαν και πάλι για ένα άλλο περίπλου του πλανήτη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Χιουζ έκανε αστρονομικές παρατηρήσεις στο Νότιο Ατλαντικό, και συνέχισε τις παρατηρήσεις του για τη διακύμανση της πυξίδας σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη και τον Ισημερινό. Ο Κάβεντις πέθανε στο ταξίδι το 1592 και ο Χιουζ επέστρεψε στην Αγγλία το επόμενο έτος.
Το 1594, ο Χιουζ δημοσίευσε τις ανακαλύψεις του στο λατινικό έργο Tractatus de GLOBIS et eorum usu (Διατριβή στις Σφαίρες και τη χρήση τους), το οποίο γράφτηκε για να εξηγήσει τη χρήση των υδρόγειων και ουράνιων σφαιρών, που έγιναν και δημοσιεύθηκαν από τον Έμερι Μολινέ (Emery Molyneux) στα τέλη του 1592 ή στις αρχές του 1593, και να ενθαρρύνει τους Άγγλους ναυτικούς να χρησιμοποιούν πρακτική αστρονομική πλοήγηση. Η δουλειά του Χιουζ μεταφράστηκε σε τουλάχιστον ακόμα 12 γλώσσες, στα ολλανδικά, αγγλικά, γαλλικά και τα λατινικά.
Ο Χιουζ συνέχισε να έχει δοσοληψίες με τον Ράλεϊ στη δεκαετία 1590, και αργότερα έγινε υπηρέτης του Τόμας Γκρέι (Thomas Grey), 15ου Βαρώνου Γκρέι του Γουίλτον (Wilton). Ενώ ο Γκρέι φυλακίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου για τη συμμετοχή στο «Bye Plot» (συνωμοσία του 1603 των Ρωμαιοκαθολικών ιερέων και των πουριτανών για την απαγωγή του νέου βασιλιά Ιακώβου του Α΄), ο Χιουζ έμεινε μαζί του. Μετά τον θάνατο του Γκρέι το 1614, ο Χιουζ παραστάθηκε στον Χένρι Πέρσι (Henry Percy), τον 9ο κόμη της Νορθάμπερλαντ (Northumberland), όταν ήταν φυλακισμένος στον Πύργο. Κάποια πηγή υποστηρίζει ότι ο Χιουζ, ο Τόμας Χάριοτ (Thomas Harriot) και ο Γουόλτερ Γουόρνερ (Walter Warner) ήταν γνωστοί ως «Τρεις Μάγοι", αν και αυτό αμφισβητείται. Ο Χιουζ δίδαξε τον Άλγκερνον Πέρσι (Algernon Percy) (που επρόκειτο να γίνει ο 10ος κόμης του Νορθάμπερλαντ) στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και στη συνέχεια (1622-1623) τον νεότερο αδελφό του Άλγκερνον, Χένρι. Αργότερα, ο Χιουζ έζησε στην Οξφόρδη, όπου διετέλεσε υπότροφος του Πανεπιστημίου, και συζήτησε τα μαθηματικά και συναφή θέματα με ομοϊδεάτες φίλους. Πέθανε στις 24 Μαΐου, 1632 στην πόλη και θάφτηκε στον Καθεδρικό ναό του Χριστού.
Ο Ρόμπερτ Χιουζ γεννήθηκε το 1553 στο Λιτλ Χίρφορντ (Little Hereford) του Χίρφορντσαϊρ (Herefordshire) της Αγγλίας.
Το 1571, σε ηλικία 18 ετών, εισήλθε στο Μπρέιζνοουζ Κόλετζ (Brasenose College), Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης[5][6]. Ο Άγγλος αντικέρ Άντονι α Γουντ (Anthony à Wood) (1632-1695) έγραψε ότι όταν ο Χιουζ έφτασε στην Οξφόρδη ήταν «μόνο ένας φτωχός λόγιος ή υπηρέτης ... συνέχισε για κάποιο διάστημα ένας πολύ νηφάλιος και σοβαρός υπάλληλος ... αλλά όντας λογικό από την απώλεια χρόνου που υπέστη εκεί από τη συνεχή παρακολούθηση, ο ίδιος μεταφέρθηκε στην αίθουσα Αγία Μαρία». Ο Χιουζ αποφοίτησε με πτυχίο στις τέχνες (Bachelor of Arts) (BA)[7] στις 12 Ιουλίου 1578, έχοντας δείξει σημαντική δεξιότητα στην ελληνική γλώσσα. Έδωσε αργότερα συμβουλές στον δραματουργό και ποιητή Τζωρτζ Τσάπμαν (George Chapman) για την αγγλική μετάφραση του Ομήρου[8] το 1616, και ο Τζωρτζ Τσάπμαν αναφέρεται σε αυτόν ως " πολυμαθής και πολύτιμος φίλος ". Σύμφωνα με το Λεξικό της Οξφόρδης της Εθνικής Βιογραφίας, υπάρχουν αβάσιμες αποδείξεις ότι μετά την ολοκλήρωση του πτυχίου του, ο Χιουζ κρατήθηκε στον Πύργο του Λονδίνου, αν και δεν υπάρχει λόγος για αυτό, στη συνέχεια πήγε στο εξωτερικό, μετά την απελευθέρωσή του. Είναι πιθανό να ταξίδεψε στην ηπειρωτική Ευρώπη[9]
Ο Χιουζ ήταν φίλος του γεωγράφου Ρίτσαρντ Χάκλουιτ (Richard Hakluyt), ο οποίος ήταν τότε αντιβασιλέας πλοίαρχος της «Χριστιανικής Εκκλησίας». Στη δεκαετία του 1580, ο Χάκλουιτ (Hakluyt) τον σύστησε στον Ουόλτερ Ράλεϊ και στους εξερευνητές και τους πλοηγούς τους οποίους ο Ράλεϊ ήξερε. Επιπλέον, είναι πιθανό ότι παρακολούθησε διαλέξεις του Τόμας Άλεν (Thomas Allen) στα μαθηματικά για να γνωρίσει τους αστρονόμους και μαθηματικούς Τόμας Χάριοτ (Thomas Harriot) και Γουόλτερ Γουόρνερ. Οι τέσσερις άνδρες είχαν αργότερα σχέσεις με τον Χένρι Πέρσι, τον 9ο κόμη του Νορθάμπερλαντ (Northumberland)[10], ο οποίος ήταν γνωστός ως ο "Γουίζαρντ Ερλ" ("Wizard Earl") για το ενδιαφέρον του στην επιστήμη, τα αλχημικά πειράματα και τη βιβλιοθήκη του.
Ο Χιουζ άρχισε να ενδιαφέρεται για τα μαθηματικά και τη γεωγραφία - αχρονολόγητη πηγή δηλώνει ότι (ο Χιουζ) αμφισβήτησε αποδεκτές αξίες της μαγνητικής απόκλισης της πυξίδας μετά από παρατηρήσεις που έκανε ανοιχτά της ακτής της Νέας Γης. Ο Χιουζ πήγε εκεί είτε για ένα ταξίδι για ψάρεμα, ή πήρε μέρος σ' ένα ταξίδι το 1585 για την Βιρτζίνια, το οποίο είχε κανονιστεί από τον Ράλει και είχε ως επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Γκρένβιλ (Richard Grenville), και σε αυτό πέρασαν από τη Νέα Γη στο γυρισμό για την Αγγλία. Ο Χιουζ ίσως να γνωρίστηκε τότε με τον ναύτη Τόμας Κάβεντις (Thomas Cavendish), καθώς και οι δύο τους είχαν διδαχθεί από τον Χάριοτ (Harriot) στη σχολή πλοήγησης του Ράλεϊ. Ένα ανώνυμο χειρόγραφο του 17ου αιώνα αναφέρει ότι ο Χιουζ γύρισε τον κόσμο με τον Κάβεντις μεταξύ του 1586 και του 1588 "εσκεμμένα για να μάθει τις πραγματικές συντεταγμένες των θέσεων"[12]. Μπορεί να ήταν αυτός που έγραψε ένα σύντομο απολογισμό του ταξιδιού ο οποίος δημοσιεύθηκε από τον Χάκλουιτ στη δουλειά του του 1589 με τίτλο Οι κυριότερες πλοηγήσεις, ταξίδια και ανακαλύψεις του Αγγλικού έθνους [13]. Τη χρονιά που δημοσιεύθηκε το βιβλίο ο Χιουζ ήταν με τον Έντουαρντ Ράιτ (Edward Wright) στην αποστολή λεηλάτησης του Κόμη του Κάμπερλαντ, προς τις Αζόρες, για να συλλάβει τις ισπανικές γαλέρες.
Ξεκινώντας τον Αύγουστο του 1591, ο Χιουζ πήρε μέρος σε μία ακόμα προσπάθεια του Κάβεντις να γυρίσει τον κόσμο. Πηγαίνοντας στο Λέστερ (Leicester) συνοδεύονταν από τον εξερευνητή Τζων Ντέιβις (John Davis) στο Ντιζάιρ (Desire). Ο Κάβεντις και ο Ντέιβις συμφώνησαν ότι θα έφευγαν μαζί αφού θα είχαν ανοίξει τον Πορθμό του Μαγγελάνου μεταξύ της Χιλής και του Μεγάλου νησιού της Γης του Πυρός (Isla Grande de Tierra del Fuego), καθώς ο Ντέιβις (Davis) σκόπευε να πλεύσει προς την Αμερική για να ψάξει για να ψάξει για το Βορειοδυτικό Πέρασμα (Northwest Passage). Η αποστολή τελικά ήταν ανεπιτυχής, παρ' όλα αυτά ο Ντέιβις (Davis) ανακάλυψε τα Νησιά Φώκλαντ. Εν τω μεταξύ, καθυστερώντας σε μικρά λιμάνια στα Στενά με μέλη του πληρώματος να πεθαίνουν απ' το κρύο, τις ασθένειες και την πείνα, ο Κάβεντις (Cavendish) γύρισε πίσω προς τα ανατολικά για να επιστρέψει στην Αγγλία. Μαστιζόταν από αντάρτικα μέλη του πληρώματος καθώς και από ντόπιους και Πορτογάλους, που είχαν επιτεθεί στους ναύτες του ψάχνοντας νερό και φαγητό στην ακτή. Μετά από αυξανόμενη κατάθλιψη, ο Κάβεντις πέθανε το 1592 κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό, μάλλον αυτοκτονώντας[14].
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο Χιουζ έκανε "αστρονομικές" παρατηρήσεις για τον Σταυρό του Νότου και για άλλα αστέρια του νοτίου ημισφαιρίου καθώς και του νοτίου Ατλαντικού και επίσης παρατήρησε τη μαγνητική απόκλιση εκεί και στον Ισημερινό. Επέστρεψε στην Αγγλία με τον Ντέιβις (Davis) το 1593[15], και δημοσίευσε τις ανακαλύψεις του στο έργο του Tractatus de globis et eorum usu (Διατριβή στις σφαίρες και τη χρήση τους,1594)[16], το οποίο αφιέρωσε στον Ράλεϊ. Το βιβλίο γράφτηκε για να εξηγήσει τη χρήση των επίγειων και ουράνιων σφαιρών το οποίο δημιουργήθηκε και δημοσιεύτηκε από τον Έμερι Μολινέ (Emery Molyneux) στα τέλη του 1592 με αρχές του 1593[17]. Προφανώς το βιβλίο επίσης προοριζόταν για να ενθαρρύνει τους Άγγλους ναύτες να χρησιμοποιούν την πρακτική επίγεια πλοήγηση, αν και η Λέσλι Κόρμακ (Lesley Cormack) παρατήρησε ότι όντας γραμμένο στα Λατινικά είχε ως στόχο τους ακαδημαϊκούς αναγνώστες της Ηπειρωτικής Ευρώπης. Το 1595 ο Γουίλιαμ Σάντερσον (William Sanderson), ένας έμπορος του Λονδίνου που είχε χρηματοδοτήσει σε μεγάλο βαθμό την κατασκευή των υδρόγειων σφαιρών, παρουσίασε μια μικρή υδρόγειο μαζί με τον Χιουζ "Λατινικό βιβλίο που διδάσκει την χρήση των μεγάλων σφαιρών μου"[18] του Ρόμπερτ Σέσιλ (Robert Cecil), πολιτικού που ήταν και ντετέκτιβ και υπουργός επί της Ελισάβετ της πρώτης και του Τζέιμς (James) του πρώτου. Η δουλεία του Χιουζ στη συνέχεια προχώρησε σε άλλες 12 εκτυπώσεις στα Γερμανικά (1597, 1613 και 1622), τα Αγγλικά (1638 και 1659), τα Γαλλικά (1618), και τα Λατινικά (1611, 1613, 1617, 1627, 1659 και 1663)[19]. Στο βιβλίο του "Η τυχαιότητα ή το μονοπάτι προς την εμπειρία:Απαραίτητο για όλους τους νέους ναυτικούς" (1626) ο Τζον Σμιθ (John Smith), ο οποίος ίδρυσε την πρώτη Αγγλική μόνιμη κατοικία στη Νότια Αμερική στην Τζέιμσταουν (Jamestown) της Βιρτζίνια, κατέταξε το βιβλίο του Χιουζ σε ένα από τα βιβλία τα οποία ένας νέος ναυτικός θα πρέπει να διαβάσει.[20]
Το Tractatus de globis ξεκινάει με ένα γράμμα του Χιουζ αφιερωμένο στον Ράλεϊ που υπενθυμίζει γεωγραφικές ανακαλύψεις που έγιναν από τους Άγγλους κατά τη βασιλεία της Ελισάβετ της 1ης. Ωστόσο, ένιωθε ότι οι συμπατριώτες του θα είχαν ξεπεράσει τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, αν είχαν πλήρη γνώση της αστρονομίας και της γεωμετρίας, η οποία ήταν απαραίτητη για την επιτυχή πλοήγηση.[21][22] Η διατριβή χωριζόταν σε πέντε μέρη. Το πρώτο μέρος περιέγραφε στοιχεία παρόμοια με του Μολινέ τις υδρόγειους και ουράνιες σφαίρες, περιλαμβάνοντας και τους κύκλους και τις γραμμές που ήταν χαραγμένες πάνω τους, ζώνες και κλίματα, και τη χρήση του ξύλινου οριζόντιου κύκλου της σφαίρας και του ορειχάλκινου μεσημβρινού.[23] Το δεύτερο μέρος περιέγραφε πλανήτες,διάττοντες αστέρες και αστερισμούς, καθώς το τρίτο μέρος περιέγραφε τις στεριές και τις θάλασσες οι οποίες βρισκόντουσαν στην υδρόγειο σφαίρα, και συζητιόταν το μήκος της περιφέρειας της γης.[24]Το τέταρτο μέρος, το οποίο ο Χιουζ θεωρούσε το σημαντικότερο κομμάτι της δουλειάς, εξηγούσε πώς οι σφαίρες βοηθούσε τους ναυτικούς να προσδιορίζουν τη θέση του ήλιου, τις συντεταγμένες, την κατεύθυνση και την απόσταση.[25] Το τελευταίο μέρος περιελάμβανε μια διατριβή του Χάριοτ (Harriot) στις διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές. Στο έργο, ο Χιουζ επίσης δημοσίευσε για πρώτη φορά τις έξι θεμελιώδεις προτάσεις πλοήγησης που εμπλέκονταν στην επίλυση αυτού που αργότερα ονομάστηκε ναυτικό τρίγωνο που χρησιμοποιούνταν για την πλοήγηση αεροπλάνου. Η διαφορά γεωγραφικού πλάτους και μήκους είναι οι δύο πλευρές του τριγώνου που σχηματίζουν ορθή γωνία, η διανυόμενη απόσταση είναι η υποτείνουσα, και η γωνία μεταξύ της διαφοράς γεωγραφικού πλάτους και απόστασης είναι η πορεία. Αν δύο απ τα στοιχεία είναι γνωστά, τα άλλα δύο μπορούν να προσδιοριστούν με γραφική παράσταση ή με υπολογισμό χρησιμοποιώντας πίνακες των εφαπτομένων ημιτόνων και συνημιτόνων.[26]
Τη δεκαετία του 1590, ο Χιουζ συνέχισε να έχει δοσοληψίες με τον Ράλεϊ, ήταν ένας από τους εκτελεστές της διαθήκης του Ράλεϊ. Αργότερα έγινε υπηρέτης του Τόμας Γκρέι (Thomas Grey) τον 15ο και τελευταίο Βαρώνο Γκρέι του Γουίλτον (Grey de Wilton, 1575–1614). Για τη συμμετοχή του στο «Bye Plot» μια συνωμοσία από τον Ρωμαιοκαθολικό ιερέα Γουίλιαμ Γουάτσον (William Watson) για να απαγάγει τον Ιάκωβο τον 1ο και να τον αναγκάσει να καταργήσει την αντικαθολική νομοθεσία, ο Γκρέι παραιτήθηκε από τον τίτλο του το 1603. Την επόμενη χρονιά φυλακίστηκε στον πύργο του Λονδίνου. Στον Γκρέι δόθηκε άδεια για να μείνει μαζί του στον πύργο ο Χιουζ. Μεταξύ του 1605 και του 1621, το Νορθούμπερλαντ ήταν επίσης περιορισμένο στον Πύργο, ήταν ύποπτος για συμμετοχή στη Συνωμοσία της Πυρίτιδας του 1605, επειδή ο συγγενής του Τόμας Πέρσι (Thomas Percy) ήταν μεταξύ των συνωμοτών.
Το 1616, μετά το θάνατο του Γκρέι, ο Χιουζ χρίστηκε "σύμβουλος παρά τον Κόμη του Νορθάμπερλαντ για θέματα μάθησης"[27] και του καταβαλλόταν το ετήσιο ποσό των £40 για να στηρίξει την έρευνά του μέχρι το θάνατο του Νορθάμπερλαντ το 1632. Ο Γουντ δήλωσε ότι ο Χάριοτ, ο Χιουζ και ο Γουόρνερ ήταν "οι μόνιμοι σύντροφοι του κόμη και συνήθως τους αποκαλούσαν "οι τρεις μάγοι" του κόμη του Νορθάμπερλαντ. Είχαν ένα τραπέζι με δαπάνες του κόμη και ο ίδιος ο κόμης συνεχώς συνδιαλέγονταν μαζί τους και με τον Σερ Ουόλτερ Ράλεϊ τότε στον Πύργο.[28] Μαζί με τον επιστήμονα Ναθάνιελ Τόπορλευ και τον μαθηματικό Τόμας Άλλεν, αυτοί κρατούνταν ενήμεροι για τις εξελίξεις στην αστρονομία,μαθηματικά,φυσιολογία και φυσικές επιστήμες και συνέβαλλαν σημαντικά σε αυτούς τους τομείς. Σύμφωνα με το γράμμα του συγγραφέα Τζον Τσάμπερλειν, ο κόμης αρνήθηκε την προσφορά συγχώρεσης που του προσφέρθηκε το 1617, προτιμώντας να παραμείνει με τον Χάρριοτ, τον Χιουζ και τον Γουόρνερ. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι αυτοί οι σύντροφοι ήταν οι "τρεις μάγοι" του κόμη, που μελετούσαν μαζί του στον Πύργο του Λονδίνου, έχει θεωρηθεί ως ομοφυλοφιλία από τον συλλέκτη αντικών Τζων Όμπρεϊ αλλά αμφισβητήθηκε λόγω έλλειψης στοιχείων. Ο Χιουζ ήταν δάσκαλος των γιων του κόμη: πρώτα του Άλγκερνον Πέρσι, ο οποίος στη συνέχεια έγινε ο 10ος κόμης του Νορθάμπερλαντ, στην Οξφόρδη οπού εντάχθηκε στο Ναό του Χριστού το 1617, και αργότερα στον νεότερο αδερφό του Άλγκερνον, τον Χένρι, το 1622-1623. Ο Χιουζ έμενε στο Ναό του Χριστού τότε, αλλά μπορεί περιστασιακά να επισκεπτόταν τον Κόμη στο Πέτγουορθ του Δυτικού Σάσεξ, και στο Σιόν Χάουζ (Syon House) στο Λονδίνο μετά την αποφυλάκιση του τελευταίου από τον πύργο το 1622.[29] Ο Χιουζ πολλές φορές συναντούσε τον Γουόλτερ Γουόρνερ στο Λονδίνο, και ήταν γνωστό οτι συζητούσαν για αντανάκλαση των σωμάτων.
Στα νεότερα χρόνια, ο Χιουζ έζησε στην Οξφόρδη, όπου συζητήθηκαν τα μαθηματικά και συναφή θέματα με ομοϊδεάτες φίλους.[30]. Ο Κόρμακ (Cormack) δηλώνει ότι ήταν ένας ερευνητής στο Πανεπιστήμιο. Σύμφωνα με τους όρους της διαθήκης του Τόμας Χάριοτ (Thomas Harriot), ο οποίος πέθανε στις 2 Ιουλίου 1621, ο Χιουζ και ο Γουόρνερ (Warner) ήταν υπό την ευθύνη να βοηθήσουν τον εκτελεστή της διαθήκης του Χάριοτ, Ναθάνιελ Τόπορλευ (Nathaniel Torporley), να προετοιμάσει τις μαθηματικές εργασίες του Χάριοτ για δημοσίευση. Του Χιουζ επίσης του είχε ζητηθεί να τιμολογήσει τα βιβλία του Χάριοτ και άλλα υπάρχοντά του ώστε να πουληθούν στη βιβλιοθήκη Μπόντλιαν.
Ο Χιουζ, ο οποίος δεν παντρεύτηκε, πέθανε στις 24 του Μάη 1632 στην Πέτρινη οικία, στο St Aldate (απέναντι από το Blue Boar στο κέντρο της Οξφόρδης).[31] Αυτό ήταν το σπίτι του Τζον Σμιθ (John Smith), ο γιος ενός μάγειρα στην Εκκλησιά του Χριστού ονόματι Σμιθ (J. Smith). Στη διαθήκη του, ο Χιούζ έκανε πολλά μικρά κληροδοτήματα στους φίλους του, συμπεριλαμβανομένου ποσού των 20 νομισμάτων στη "συγγενή" του Μαίρη Χόλι (Mary Holly) (από την οποία τίποτα δεν είναι γνωστό), και 20 νομίσματα σε κάθε μια από τις τρεις αδελφές του. Θάφτηκε στο Καθεδρικό Ναό του Χριστού, και ένα μνημειακό ορείχαλκο τοποθετήθηκε για αυτόν στο Ναό του Χριστού με την ακόλουθη επιγραφή:
Depositum viri literatissimi, morum ac religionis integerrimi, Roberti Husia, ob eruditionem omnigenem [sic: omnigenam?], Theologicam tum Historicam, tum Scholasticam, Philologicam, Philosophiam, præsertim vero Mathematicam (cujus insigne monumentum in typis reliquit) Primum Thomæ Candishio conjunctissimi, cujus in consortio, explorabundis [sic: explorabundus?] velis ambivit orbem: deinde Domino Baroni Gray; cui solator accessit in arca Londinensi. Quo defuncto, ad studia henrici Comitis Northumbriensis ibidem vocatus est, cujus filio instruendo cum aliquot annorum operam in hac Ecclesia dedisset et Academiae confinium locum valetudinariae senectuti commodum censuisset; in ædibus Johannis Smith, corpore exhaustus, sed animo vividus, expiravit die Maii 24, anno reparatae salutis 1632, aetatis suæ 79.[32]
[Εδώ βρίσκεται ένας ιδιαίτερα μορφωμένος άνθρωπος, της υψηλότερης ηθικής και θρησκευτικής ακεραιότητας, Robert Hues, λόγω της λογιοσύνης του σε όλα τα θέματα, τόσο στη Θεολογία και στην Ιστορία, όσο και στη Ρητορική, στη Φιλολογία και στη Φιλοσοφία, αλλά κυρίως στα Μαθηματικά (εκ των οποίων ένα αξιοσημείωτο [δηλαδή, το βιβλίο του] παραμένει σε έντυπη μορφή). Ήταν πιο στενά συνδεδεμένος με τον Τόμας Κάβεντις (Thomas Cavendish), στου οποίου την εταιρεία εξερεύνησε τον κόσμο με πανί, και στη συνέχεια, με τον Λόρδο Μπάιρον Γκρέι (Baron Gray), για τους οποίο ήρθε ως παρηγοριά στον Πύργο του Λονδίνου. Όταν ο Γκρέι πέθανε, κλήθηκε να διδάξει στην ίδια θέση με τον Χένρι (Henry) (Κόμη του Northumberland), για να διδάξει τον γιο του, αφού είχε εργαστεί για μερικά χρόνια σε αυτήν την Εκκλησία [δηλαδή στο Καθεδρικό Ναό του Χριστού], και αφού είχε αποφασίσει ότι το μέρος δίπλα στο σχολείο [δηλαδή στο Ναό του Χριστού στην Οξφόρδη] ήταν κατάλληλο για την υγεία του, στα γηρατειά του, ο ίδιος άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του John Smith, με εξαντλημένο σώμα, αλλά με ζωντανό πνεύμα, στις 24 Μαΐου, κατά το έτος σωτηρία μας, 1632, στην ηλικία των 79.
Ανάτυπο της Εταιρείας του Χάκλουιτ (Hakluyt) της αγγλικής έκδοσης αυτής καθεαυτής δημοσιεύτηκε ως εξής:
Τα παρακάτω έργα είναι επίσης, ή φαίνεται να είναι, εκδόσεις του Tractatus de globis et eorum usu, αν και δεν αναφέρονται από τον Μάκραμ:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.