Ο Πύρρος Λάππας (31 Δεκεμβρίου 1899 – 17 Ιουνίου 1981) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
| Πύρρος Λάππας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πύρρος Λάππας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 31 Δεκεμβρίου 1899 Αθήνα |
| Θάνατος | 17 Ιουνίου 1981 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Αντιναύαρχος/Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Πόλεμοι/μάχες | Μικρασιατική εκστρατεία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού |
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Δημητρίου Λάππα. Αδελφή του ήταν η Είρηνη Λάππα, σύζυγος του Σταμάτη Μερκούρη και μητέρα της Μελίνας Μερκούρη. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από την οποία αποφοίτησε το 1920 με τον βαθμό του Σημαιοφόρου. Έλαβε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις της Μικρασιατικής εκστρατείας. Διετέλεσε διοικητής πολλών πολεμικών πλοίων ενώ την περίοδο 1932 - 1936 διετέλεσε διοικητής Μοίρας Τορπιλοβόλων. Κατά τη διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου συμμετείχε σε διάφορες επιχειρήσεις λόγω, όμως, του βομβαρδισμού του αντιτορπιλικού στο οποίο ήταν κυβερνήτης εντός του ναυστάθμου της Σαλαμίνας δεν ακολούθησε τον ελληνικό στόλο στην Αίγυπτο. Αν και κατάφερε να διασώσει το πλοίο πριν βυθιστεί προκειμένου αυτό να μην βρεθεί στα χέρια του γερμανικού στρατού, διέταξε τη ταχεία βύθιση της δεξαμενής μαζί με το πλοίο, που όμως δεν έγινε σε βαθμό ικανοποιητικό, λόγω αβαθών. Το 1942 διέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις. Εν συνεχεία συμμετείχε στις αποβατικές επιχειρήσεις στο Άντζιο της Ιταλίας (Ιανουάριος 1944) και τη Νότια Γαλλία (Αύγουστος 1944).[1]
Το 1949 προήχθη σε Υποναύαρχο και την ίδια περίοδο ανέλαβε Ανώτερος Διοικητής Υποβρυχίων. Εν συνεχεία διετέλεσε Αρχηγός του Στόλου (1949), Γενικός Επιθεωρητής Ναυτικού (1949 - 1950), Διοικητής του Ναύσταθμου στη Σαλαμίνα, Αρχηγός του Στόλου για δεύτερη φορά (1950 - 1952) ενώ την ίδια χρονιά (1952) τοποθετήθηκε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, θέση στην οποία παρέμεινε με΄χρι το 1958.[2][3][4] Αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του Αντιναυάρχου ε.α. στις 13 Σεπτεμβρίου 1958 ενώ τον Φεβρουάριο του 1963 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΝ.[1]
Το 1958 ανακλήθηκε στην ενέργεια και τοποθετήθηκε Αρχηγός του Στρατιωτικού Οίκου του Βασιλιά Παύλου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1960, οπότε και ανακλήθηκε στην εφεδρεία.[1] Παράλληλα ασχολήθηκε με τον αθλητισμό συμμετέχοντας ως μέλος (1954 - 1954, 1969 - 1980) στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, της οποίας διετέλεσε γενικός γραμματέας κατά την περίοδο 1961 - 1968, καθώς και ως μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (1965 - 1980). Το 1962 υπήρξε ο αρχηγός της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο.[5] Είχε διατελέσει επίσης πρόεδρος της Ελληνικής Θαλάσσιας Ένωσης (1958 - 1980).
Απεβίωσε το 1981.
Παραπομπές
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
