From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πωλ Τανερύ (Paul Tannery, 20 Δεκεμβρίου 1843 – 27 Νοεμβρίου 1904) ήταν Γάλλος μαθηματικός και ιστορικός των μαθηματικών. Ο Πωλ ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του μαθηματικού Ζυλ Τανερύ, στου οποίου τις Notions Mathématiques συνεισέφερε ένα ιστορικό κεφάλαιο. Παρά το ότι η βιοποριστική εργασία του ήταν στη βιομηχανία του καπνού, αφιέρωσε τα απογεύματά του και τη ζωή του στη μελέτη των μαθηματικών και της αναπτύξεώς τους.
Πωλ Τανερύ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Paul Tannery (Γαλλικά) |
Γέννηση | 20 Δεκεμβρίου 1843[1][2][3] Μαντ-λα-Ζολί |
Θάνατος | 27 Νοεμβρίου 1904[1][2][3] Παντέν |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
Σπουδές | Πολυτεχνική Σχολή |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιστορικός των μαθηματικών μεταφραστής ιστορικός ελληνιστής ιστορικός της φιλοσοφίας μηχανικός μαθηματικός |
Εργοδότης | Κολλέγιο της Γαλλίας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Marie Paul Tannery |
Αδέλφια | Jules Tannery |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής[5] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τανερύ γεννήθηκε στο Μαντ-λα-Ζολί, πόλη κοντά στο Παρίσι, σε μια θρησκευόμενη Ρωμαιοκαθολική οικογένεια. Πήγε σε ιδιωτικό σχολείο στην πόλη αυτή και κατόπιν στο λύκειο στη Λε Μαν και στην Καέν. Εισάχθηκε στην περίφημη École Polytechnique, στης οποίας τις εισαγωγικές εξετάσεις αρίστευσε. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα μαθηματικών, φυσικών επιστημών και κλασικών σπουδών, όλα σχετικά με το μελλοντικό έργο του. Στη συνέχεια εγγράφηκε στην École d'Applications des Tabacs ως μαθητευόμενος μηχανικός. Ως τέτοιος εργάσθηκε δύο χρόνια στο κρατικό εργοστάσιο καπνού στη Λιλ. Το 1867 μετακόμισε στο Παρίσι και τρία χρόνια αργότερα υπηρέτησε ως λοχαγός του πυροβολικού στον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο. Οι βιογραφίες του τον περιγράφουν ως φλογερό πατριώτη.
Στην École Polytechnique ο Τανερύ είχε ενδιαφερθεί για τον Ογκίστ Κοντ και τη θετικιστική φιλοσοφία του. Μετά τον πόλεμο, το ενδιαφέρον του για τα μαθηματικά συνεχίσθηκε και οι ιδέες του Κοντ θα επηρέαζαν την προσέγγισή του στη μελέτη της ιστορίας της επιστήμης. Εξαιτίας της σταδιοδρομίας του στην καπνοβιομηχανία, ο Τανερύ έζησε κατά καιρούς σε αρκετά διαφορετικά μέρη της Γαλλίας: στο Περιγκόρ από το 1872, στο Μπορντώ από το 1874, στη Χάβρη από το 1877 και στο Παρίσι από το 1883. Το Μπορντώ είχε κάποια διανοητική ατμόσφαιρα, αλλά ο Τανερύ ζήτησε μετάθεση για τη Χάβρη, ώστε να είναι κοντά στους γονείς του, που ζούσαν στην Καέν. Ωστόσο, αμέσως μετά ζήτησε να μετατεθεί στο Παρίσι, όπου θα ήταν δυνατό να ευδοκιμήσουν οι ερευνητικές και ακαδημαϊκές επιδιώξεις του.
Στο Παρίσι ο Τανερύ ανέλαβε τα πρώτα δύο μείζονα έργα που επιμελήθηκε: Το 1883 άρχισε να επιμελείται μια έκδοση των χειρογράφων του Διοφάντου, ενώ το 1885, μαζί με τον βιβλιοθηκάριο Σαρλ Ανρύ άρχισαν να επιμελούνται μια έκδοση ενός έργου του Φερμά. Αυτή η εργασία απαιτούσε την πρόσβαση στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, οπότε ο Τανερύ περιόρισε την προσπάθειά του το 1886, όταν μετατέθηκε στο Τονένς. Ακόμα και χωρίς πρόσβαση στη Βιβλιοθήκη, ο Τανερύ συνέχισε να ασχολείται εντατικά με την ιστορία των μαθηματικών, καθώς εξέδωσε δύο βιβλία από άρθρα που είχε δημοσιεύσει στη Revue philosophique de la France et de l'étranger και στο Δελτίο των μαθηματικών επιστημών (Bulletin de sciences mathematiques).
Το 1888 επέστρεψε στο Μπορντώ, όπου μελέτησε την αρχαία ελληνική αστρονομία και διεύθυνε το καπνεργοστάσιο. Δύο χρόνια αργότερα ωστόσο, είχε μετακομίσει και πάλι στο Παρίσι, στην περιοχή του οποίου θα παρέμενε πλέον όλη την υπόλοιπη ζωή του. Παρά το βαρύ φορτίο έργου της βιοποριστικής ενασχολήσεώς του, συνέχισε να είναι παραγωγικός στο πεδίο της ιστορίας της επιστήμης. Οι εκδόσεις του του Διοφάντου και του Φερμά ολοκληρώθηκαν και κυκλοφόρησαν, όπως και περισσότερα από 250 άρθρα. Από το 1890 και μετά, ο Τανερύ εστίασε στο άλλο μεγάλο έργο του: μια νέα έκδοση των έργων και της αλληλογραφίας του Καρτέσιου, για την οποία συνεργάσθηκε με τον Σαρλ Αντάμ, έναν ιστορικό της νεότερης φιλοσοφίας.
Το 1903 το Κολλέγιο της Γαλλίας άρχισε να αναζητά έναν καθηγητή της ιστορίας των θετικών επιστημών. Ο Τανερύ θεωρείτο ως ο σχεδόν βέβαιος μελλοντικός κάτοχος της θέσεως, είχε μάλιστα αρχίσει να γράφει την εναρκτήρια διάλεξή του. Αντί όμως για εκείνον, επιλέχθηκε ο Γκριγκόρι Βιρουμπόφ, Ρώσος θετικιστής φιλόσοφος χωρίς σπουδές στην ιστορία της επιστήμης, ο οποίος επικεντρωνόταν στους πιο σύγχρονους μαθηματικούς αντί των αρχαίων και αναγεννησιακών «ειδώλων» του Τανερύ. Ο Βιρουμπόφ ήταν επίσης Μασόνος, ενώ ο Τανερύ παρέμενε πιστός Χριστιανός.
Ο Τανερύ πέθανε λίγο καιρό μετά, σε ηλικία 60 ετών, στη συνοικία Παντέν των Παρισίων. Η σύζυγός του Μαρί έζησε μέχρι το 1945 και έτσι πρόλαβε να εκδώσει πολλά από τα έργα του μετά τον θάνατό του, βοηθώντας στην επιβίωση των συνεισφορών του.
Ο Τανερύ ήταν προσκεκλημένος Ομιλητής στο Γ΄ Διεθνές Συνέδριο Μαθηματικών (ICM) του 1904 στη Χαϊδελβέργη.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.