Παίονες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Παίονες ήταν αρχαίο ινδοευρωπαϊκό φύλο που κατοικούσε στην ιστορική περιοχή της Παιονίας, βόρεια τής αρχαίας Μακεδονίας, νότια της Δαρδανίας, δυτικά της Θράκης και ανατολικά της Ιλλυρίας στα όρια της σημερινής Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας.[1][2] Αρχικά κατοικούσαν στην άνω κοιλάδα του Αξιού και τη δυτική Ιλλυρία, και επεκτάθηκαν στη Βοττιαία μέχρι τον Στρυμόνα. Τα ομηρικά έπη αναφέρουν τους Παίονες ως κατοίκους αυτής της περιοχής.[3] Κυριότερες πόλεις της ήταν η Αμυδών,[4] οι Στόβοι και η Σίρις. Αργότερα περιορίστηκαν στην Αμφαξίτιδα Παιονία, όπως αναφέρει και ο Στράβων[5] και στην περιοχή της κοιλάδας του Στρυμόνα. Στα χρόνια του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου είχαν περιοριστεί στον μέσο Αξιό και στην κοιλάδα του Στρυμόνα. Το 284 π.Χ. ενσωματώθηκαν στο Μακεδονικό Βασίλειο.[6]
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |