Ο Μεγάλος Δικτάτωρ (πρωτότυπος τίτλος: The Great Dictator) είναι αμερικανική πολιτική κωμική ταινία του 1940, σε σκηνοθεσία, σενάριο και παραγωγή Τσάρλι Τσάπλιν. Πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο Τσάπλιν. Αν και οι περισσότερες ταινίες του ήταν βουβές, και ενώ στο Χόλιγουντ είχε ξεπεραστεί αυτό, αυτή η ταινία ήταν η πρώτη του ομιλούσα. Η ταινία του Τσάπλιν, κάνει κριτική στα ολοκληρωτικά καθεστώτα του ναζισμού και του φασισμού, σατιρίζοντας, κατά κάποιον τρόπο,τόσο τον Αδόλφο Χίτλερ, όσο και τον Μπενίτο Μουσολίνι.[12]
Γρήγορες Πληροφορίες Ο Μεγάλος Δικτάτωρ The Great Dictator, Σκηνοθεσία ...
Ο Μεγάλος Δικτάτωρ The Great Dictator |
---|
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας. |
Σκηνοθεσία | Τσάρλι Τσάπλιν[1][2][3] |
---|
Παραγωγή | Τσάρλι Τσάπλιν |
---|
Σενάριο | Τσάρλι Τσάπλιν |
---|
Πρωταγωνιστές | Τσάρλι Τσάπλιν[1][2][3], Πολέτ Γκοντάρ[1][3][4], Jack Oakie[1][2][3], Reginald Gardiner[1][2][4], Χένρι Ντάνιελ[1][3][4], Μπίλι Γκίλμπερτ[1][4][5], Έμμα Νταν[1][4][5], Τσέστερ Κόνκλιν[1][4][5], Μορίς Μόσκοβιτς[1][4], Μπέρναρντ Γκόρσι[1][4], Έστερ Μάικελσον[1][4], Τζίνο Κοράντο[4], Γκρέις Χέιλ[1][4], Χανκ Μαν[1][4][5], Τζο Μπορντό[4][5], Τζον Ντέιβιντσον[4], Πολ Βάιγκελ[1][4], Γουίλερ Ντράιντεν[4], Κάρτερ Ντεχέβεν[4], Έντι Γκρίμπον[5], Έντι Νταν[5], Τσαρλς Ίργουιν[5], Ζίγκφριντ Άρνο[5], Χανς Κόνραϊτ[5], Ρίτσαρντ Αλεξάντερ[5], Leo White[5], Ντον Μπρόντι[5], Πατ Φλάχερτι[5], Charles Sullivan[5], Σίριλ Ρινγκ[5], William Irving[5], Μπερτ Μουρχάους[5], Φρεντ Όλντριχ[5], Τζορτζ Λιν[5], Τάινι Σάνφορντ[5] και Ρούντολφ Άντερς |
---|
Μουσική | Τσάρλι Τσάπλιν και Μέρεντιθ Γουίλσον |
---|
Φωτογραφία | Ρόλαντ Τόθερο[6] και Καρλ Στρους[6] |
---|
Εταιρεία παραγωγής | Charles Chaplin Film Corporation, United Artists και Charlie Chaplin Studios |
---|
Διανομή | United Artists, Netflix και HBO Max |
---|
Πρώτη προβολή | 15 Οκτωβρίου 1940 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[7][8], 19 Νοεμβρίου 1945 (Σουηδία)[9], 26 Αυγούστου 1958 (Γερμανία)[10] και 22 Οκτωβρίου 1960 (Ιαπωνία)[11] |
---|
Διάρκεια | 125 λεπτά |
---|
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
---|
Γλώσσα | Αγγλικά |
---|
Σχετικά πολυμέσα |
δεδομένα (π • σ • ε
) |
Κλείσιμο
Η ταινία αυτή του Τσάπλιν, έγινε η πιο εμπορικώς επιτυχημένη του.[13] Οι κριτικοί την έχουν σε μεγάλη υπόληψη, και τη θεωρούν άκρως σημαντική για την τέχνη της σάτιρας. Ο Μεγάλος Δικτάτωρ, υπήρξε υποψήφιος για πέντε Όσκαρ: Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου, Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου και Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής. Στην Αυτοβιογραφία του ο Τσάρλι Τσάπλιν, το 1964, είπε, πως αν γνώριζε τις άθλιες καταστάσεις που επικρατούσαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ίσως να μην είχε κάνει ποτέ την εν λόγω ταινία.[14]
Το 1997 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[15]