Μπερνάρ-Ζερμαίν ντε Λασεπέντ

Μπερνάρ-Ζερμαίν ντε Λασεπέντ
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Bernard Germain de Lacépède (Γαλλικά) και Bernard-Germain de Lacépède (Γαλλικά)
Γέννηση	26 Δεκεμβρίου 1756; στο Αζέν, Λοτ-ε-Γκαρόν; Βασίλειο της Γαλλίας
Θάνατος	6 Οκτωβρίου 1825 (68 ετών); στο Επινέ-συρ-Σεν, Σεν-Σαιν-Ντενί; Γαλλία
Αιτία θανάτου	Ευλογιά
Υπηκοότητα	Γαλλία
Γνωστός για	Συνέχεια του Histoire Naturelle του Μπυφόν (Buffon)
Βραβεύσεις	Grand-Croix του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής (1805)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	Ιχθυολογία
Αξίωμα	μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1791, 1792), Μεγάλος Ιππότης Της Λεγεώνας της Τιμής, Μέλος της Βουλής των Ομοτίμων της Γαλλίας, μέλος της Γερουσίας των συντηρητικών, Λόρδος της Γαλλίας, πρόεδρος (1797, 1798) και πρόεδρος (1 Ιανουαρίου 1811, 31 Ιανουαρίου 1811)
Ιδιότητα	πολιτικός, ζωολόγος, συνθέτης, φυσιοδίφης, ιχθυολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας, ορνιθολόγος και ερπετολόγος
Υπογραφή
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μπερνάρ Ζερμαίν Ετιέν ντε Λαβίλ-συρ-Ιλόν, κόμης ντε Λασεπέντ (Bernard Germain Étienne de Laville-sur-Illon, comte de Lacépède, 26 Δεκεμβρίου 1756 – 6 Οκτωβρίου 1825) ήταν Γάλλος ζωολόγος και πολιτικός.

Γρήγορες Πληροφορίες Μπερνάρ-Ζερμαίν ντε Λασεπέντ, Όνομα στη μητρική γλώσσα ...

Κλείσιμο

Νεολαία

Γεννημένος στο Αζέν στις 26 Δεκεμβρίου 1756,^[1] η οικογένειά του Μπερνάρ-Ζερμαίν Ετιέν ντε Λαβίλ προέρχεται από μια παλιά αριστοκρατία του Αζέν. Καθώς έχασε πολύ νωρίς τη μητέρα του, το 1757,^[2] είναι ο πατέρας του, Jean-Joseph Médard, κόμης ντε Λαβίλ, που ανέλαβε ο ίδιος την εκπαίδευση του. Κληρονόμησε το όνομα του Λασεπέντ από έναν θείο που του κληροδότησε την περιουσία του με την προϋπόθεση ότι θα διατηρήσει το επώνυμό του.

Μουσικός

Έχοντας ένα χαρακτήρα ελάχιστα κοινωνικό, αφιέρωσε τον εαυτό του πρώτα απ 'όλα στη μελέτη της Φιλοσοφίας και της Μουσικής. Αφιέρωσε τον ελεύθερο χρόνο του στη μουσική, στην οποία, εκτός από το να γίνει καλός καλλιτέχνης στο πιάνο και στο όργανο, απέκτησε σημαντική γνώση της σύνθεσης. Δύο από τις όπερες του (που δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ, συμπεριλαμβανομένης μιας Omphale), έλαβαν την υψηλή έγκριση του Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ (Christoph Willibald Gluck, 1714-1787), με τον οποίο διατηρούσε μια αλληλογραφία. Πήγε στο Παρίσι στις δεκαεννέα το 1777 και δημοσίευσε το 1785 το Poétique de la Musique, μια διατριβή στην οποία υπερασπιζόταν τον "σημαίνον" χαρακτήρα της φωνητικής μουσικής, και αγνοώντας εντελώς την καθαρή οργανική μουσική.^[3]

Φυσιοδίφης

Εν τω μεταξύ, ο Λασεπέντ έγραψε δύο πραγματείες, Essai sur l’électricité naturelle et artificielle (1781) και Physique générale et particulière (1784), που κέρδισαν τη φιλία του Ζωρζ Λουί Λεκλέρκ, κόμης του Μπυφόν (1707-1788). Ο Μπυφόν τον ενθάρρυνε να σπουδάσει τη Φυσική Ιστορία και τον διόρισε στο Jardin du Roi (Κήπος του Βασιλιά) το 1785. Του πρότεινε επίσης να συνεχιστεί το σπουδαίο έργο του, το Histoire Naturelle (Φυσική Ιστορία). Αυτή η συνέχεια δημοσιεύτηκε με τους τίτλους: Histoire naturelle des quadrupèdes ovipares et des serpents. Tome premier (1788) και Tome second (1789). Ήταν το πρώτο μεγάλο έργο για τα αμφίβια και τα ερπετά που απευθυνόταν για το ευρύ κοινό.

Κατά τη Γαλλική Επανάσταση

Μετά τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, ο Λασεπέντ έγινε Εκπρόσωπος του λαού (Βουλευτής) στην Εθνική Νομοθετική Συνέλευση (1791-1792). Θα είναι Αντιπρόεδρος της στις 17 Νοεμβρίου 1791, και μετά Πρόεδρος της από τις 28 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου 1791.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου της Τρομοκρατίας του 1793 έφυγε από το Παρίσι, καθώς η ζωή του κινδύνευε από την αποδοκιμασία του για τις σφαγές. Κατέφυγε στην επαρχία, στην πόλη Leuville-sur-Orge. Όταν το Jardin du Roi αναδιοργανώθηκε ως Jardin des Plantes (Κήπος των Φυτών) και Muséum National d'Histoire Naturelle (Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας) το 1793, ο Λασεπέντ διορίστηκε στην θέση που διατέθηκε για τη μελέτη των ερπετών και των ψαριών. Δημοσίευσε τον πρώτο τόμο του Histoire naturelle des poissons (Φυσική ιστορία των ψαριών) το 1798. Έγραψε το Histoire des cétacés (Ιστορία των κητωδών) το 1804.

Το 1795, ο Λασεπέντ έγινε γενικός γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών (Ινστιτούτο της Γαλλίας). Έγινε δεκτός στην Ακαδημία της Ρουέν στις 3 Αυγούστου 1803. Έγινε επίσης Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας το 1806 και ξένο μέλος της Σουηδικής Βασιλικής Ακαδημίας των Επιστημών το 1812.

Πολίτικη καριέρα

Από την περίοδο αυτή μέχρι το θάνατό του, το μέρος που πήρε στην πολιτική τον εμπόδισε να κάνει άλλη σημαντική συμβολή στην επιστήμη. Μέτα τα καθήκοντα του στην Εθνική Νομοθετική Συνέλευση, το 1799 ο Λασεπέντ έγινε γερουσιαστής, το 1801: πρόεδρος της Γερουσίας (ένας ρόλος που εκπλήρωσε και το 1807-08 και το 1811-13), το 1803: μεγάλος καγκελάριος του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής, το 1804: υπουργός Επικρατείας και κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης των βουρβόνων το 1814 δημιουργήθηκε Ομότιμος της Γαλλίας (Pair de France).

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου τμήματος της ζωής του, έγραψε το Histoire générale physique et civile de l'Europe, που δημοσιεύθηκε μεταθανάτια σε 18 τόμους, το 1826.

Πέθανε στο Επινέ-συρ-Σεν (Épinay-sur-Seine), στην ηλικία των 68 ετών.

Το όνομά του δόθηκε:

στον «κόλπο Λασεπέντ» (Lacepede Bay) στη Νότια Αυστραλία
στα «νησιά Λασεπέντ» (Lacepede Islands), ανοικτά της βόρειας ακτής της Δυτικής Αυστραλίας.

στον «οδό Λασεπέντ» (rue Lacépède) στο Παρίσι, κοντά στον Κήπο των Φυτών (Jardin des Plantes).
σε ένα είδος γκέκο ενδημικό για τον Μαυρίκιο, Phelsuma cepediana.

Essai sur l'électricité naturelle et artificielle (1781)
Physique générale et particulière (1782-1784)
Théorie des comètes, pour servir au système de l'électricité universelle (1784).
La poétique de la musique (1785).
Histoire naturelle des quadrupèdes ovipares et des serpens (1788-1789).
Vues sur l'enseignement public (1790).
Histoire naturelle des poissons (1798-1803).
Tableau des divisions, sous-divisions, ordres et genres des mammifères (1798).
La Ménagerie du Muséum national d'histoire naturelle (1801).
Histoire naturelle des cétacés (1804).
Ellival et Caroline (1816).
Charles d'Ellival et Alphonsine de Florentino (1817).
Vue générale des progrès de plusieurs branches des sciences naturelles, depuis la mort de Buffon… (1818).

Histoire générale, physique et civile de l'Europe, depuis les dernières années du Ve siècle jusque vers le milieu du XVIIIe (1826).
Histoire naturelle de l'homme, précédée de son éloge historique par M. le Baron G. Cuvier (1827).
"Œuvres du comte de Lacépède, comprenant l'histoire naturelle des quadrupèdes ovipares, des serpents, des poissons et des cétacés" (Paris, Pillot, 1830 à 1833, 12 volumes avec 400 gravures sur acier).

[1]
Πιστοποιητικό Βαπτίσματος (27 Δεκεμβρίου 1756) για τον Bernard-Germain-Étienne de Laville - Νομαρχιακά αρχεία του Λοτ-ε-Γκαρόν στο διαδίκτυο (Agen/Saint-Hilaire/BM 1743-1759 ; σελ. 251-252/295).
[2]
Πιστοποιητικό ταφής (29 Αυγούστου 1757) για την Marie de Lafont, σύζυγος του Jean Joseph Medard de Laville - Νομαρχιακά αρχεία του Λοτ-ε-Γκαρόν στο διαδίκτυο (Agen/Saint-Hilaire/S 1747-1781 ; σελ. 89/300).
[3]
Jean Mongrédien, La musique en France des Lumières au Romantisme, Harmoniques/Flammarion 1986, σ. 255.

[1] [1]
Πιστοποιητικό Βαπτίσματος (27 Δεκεμβρίου 1756) για τον Bernard-Germain-Étienne de Laville - Νομαρχιακά αρχεία του Λοτ-ε-Γκαρόν στο διαδίκτυο (Agen/Saint-Hilaire/BM 1743-1759 ; σελ. 251-252/295).

[2] [2]
Πιστοποιητικό ταφής (29 Αυγούστου 1757) για την Marie de Lafont, σύζυγος του Jean Joseph Medard de Laville - Νομαρχιακά αρχεία του Λοτ-ε-Γκαρόν στο διαδίκτυο (Agen/Saint-Hilaire/S 1747-1781 ; σελ. 89/300).

[3] [3]
Jean Mongrédien, La musique en France des Lumières au Romantisme, Harmoniques/Flammarion 1986, σ. 255.

[1]

[2]

[3]