διακριτικό μπαστούνι που χρησιμοποιείται στο περπάτημα από τους τυφλούς From Wikipedia, the free encyclopedia
Το μπαστούνι τυφλών ή λευκό μπαστούνι είναι συσκευή που χρησιμοποιείται από πολλούς ανθρώπους που είναι τυφλοί ή έχουν προβλήματα όρασης. Ένα μπαστούνι τυφλών επιτρέπει κυρίως στον χρήστη του να σαρώσει το περιβάλλον του για εμπόδια ή σημάδια προσανατολισμού, αλλά είναι επίσης χρήσιμο για τους θεατές να αναγνωρίσουν τον χρήστη ως τυφλό ή με προβλήματα όρασης και να λάβουν την κατάλληλη φροντίδα. Αυτό το τελευταίο είναι ο λόγος για το λευκό χρώμα του μπαστουνιού, το οποίο σε πολλές δικαιοδοσίες είναι υποχρεωτικό.
Τα μπαστούνια κινητικότητας κατασκευάζονται συχνά από αργίλιο, πλαστικό ενισχυμένο με ίνες άνθρακα ή άλλο πλαστικό ενισχυμένο με ίνες και μπορούν να συνοδεύονται από μεγάλη ποικιλία άκρων ανάλογα με τις προτιμήσεις του χρήστη.
Οι τυφλοί χρησιμοποιούν τα μπαστούνια ως εργαλεία κινητικότητας για αιώνες.[4]
Το 1921, ο Τζέιμς Μπιγκς, ένας φωτογράφος από το Μπρίστολ που τυφλώθηκε μετά από ένα ατύχημα και που ένιωθε άβολα με την κίνηση γύρω από το σπίτι του, έβαψε το μπαστούνι του λευκό για να είναι πιο ευδιάκριτο.[5]
Το 1931 στη Γαλλία, ο Γκιγί ντ΄Ερμπενόν ξεκίνησε ένα εθνικό κίνημα λευκών μπαστουνιών για τυφλούς. Στις 7 Φεβρουαρίου 1931, ο Γκιγί ντ΄Ερμπενόν έδωσε συμβολικά τα δύο πρώτα λευκά μπαστούνια σε τυφλούς, παρουσία αρκετών Γάλλων υπουργών. 5.000 ακόμη λευκά μπαστούνια στάλθηκαν αργότερα σε τυφλούς Γάλλους βετεράνους από του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και σε τυφλούς πολίτες.[6]
Το πρώτο ειδικό διάταγμα για το λευκό μπαστούνι ψηφίστηκε το Δεκέμβριο του 1930 στην Πιόρια του Ιλινόι, παρέχοντας προστασία στους τυφλούς πεζούς και το δικαίωμα διέλευσης ενώ κουβαλούσαν ένα λευκό μπαστούνι.[7]
Το μακρύ μπαστούνι βελτιώθηκε από τον ειδικό αποκατάστασης βετεράνων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Ρίτσαρντ Ε. Χούβερ, στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Βάλεϊ Φορτζ.[8] Το 1944, πήρε το λευκό μπαστούνι του Lions Club (αρχικά κατασκευασμένο από ξύλο) και γύριζε μέσα στο νοσοκομείο με δεμένα τα μάτια για μια εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ανέπτυξε αυτό που είναι τώρα η καθιερωμένη μέθοδος εκπαίδευσης «μακριού μπστουνιού» ή η μέθοδος Χούβερ. Τώρα αποκαλείται «Πατέρας της τεχνικής ελαφρού μακριού μπαστουνιού». Η βασική τεχνική είναι το κούνημα του μπαστουνιού από το κέντρο του σώματος μπρος-πίσω πριν από τα πόδια. Το μπαστούνι πρέπει να σαρώνει πριν κουνηθεί το πίσω πόδι καθώς το άτομο περπατάει. Πριν διδάξει άλλους αποκαταστάτες, ή «προσανατολιστές», τη νέα του τεχνική, είχε κάνει ειδική παραγγελία για ελαφριά μακριά λευκά μπαστούνια για τους βετεράνους των ευρωπαϊκών μετώπων.
Η τεχνική του μακριού μπαστουνιού του Χούβερ τελειοποιήθηκε στο Νοσοκομείο Έντουαρντ Χάινς, το οποίο άνοιξε το πρώτο Κέντρο Αποκατάστασης Τυφλών του Τμήματος Υποθέσεων Βετεράνων το 1948 και στελεχώθηκε από πρώην εκπαιδευτές του Στρατιωτικού Νοσοκομείου Στρατού Βάλει Φορτζ.[9]
Στις 6 Οκτωβρίου 1964, ένα κοινό ψήφισμα του Κογκρέσου, με αρ. HR 753, υπογράφηκε σε νόμο που εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να ανακηρύξει την 15η Οκτωβρίου κάθε έτους ως «Ημέρα Ασφάλειας του Λευκού Μπαστούνι». Ο Πρόεδρος Λύντον Τζόνσον ήταν ο πρώτος που έκανε αυτή τη διακήρυξη.[10]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.