Γερμανός χαράκτης, μικρογράφος και ζωγράφος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μπάρτελ Μπέχαμ (γερμανικά: Barthel Beham, Νυρεμβέργη, 1502 – Μπολόνια (;), 1540) ήταν Γερμανός χαράκτης, μικρογράφος, ζωγράφος και προσωπογράφος, το έργο του οποίου εντάσσεται στο καλλιτεχνικό ρεύμα της Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης.
| Μπάρτελ Μπέχαμ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1502 Νυρεμβέργη, Βαυαρία, Γερμανία |
| Θάνατος | 1540 Μπολόνια, Ιταλία |
| Κατοικία | Νυρεμβέργη, Μόναχο |
| Εθνικότητα | Γερμανός |
| Ιδιότητα | Ζωγράφος και χαράκτης της Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης |
| Αδέλφια | Hans Sebald Beham[1] |
| Γνωστός για | την εισαγωγή καινοτομιών στη γερμανική προσωπογραφία. |
| Κίνημα | Αναγεννησιακή τέχνη στη Γερμανία |
| Είδος τέχνης | προσωπογραφία |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Αναγεννησιακή τέχνη στη Γερμανία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η ημερομηνία γεννήσεως του Μπάρτελ Μπέχαμ είναι γνωστή από ένα μετάλλιο-πορτραίτο του καλλιτέχνη σε ηλικία 29 ετών που φέρει την ημερομηνία 1531.[2] Η πορεία της εκπαίδευσής του δεν διασώζεται σε κάποιο αρχείο, ωστόσο το πρώιμο έργο του αφήνει να εννοηθεί πως επηρεάστηκε από τον Άλμπρεχτ Ντύρερ (1471–1528) και το μεγαλύτερο αδερφό του και μαθητή του τελευταίου, Hans Sebald Beham (1500–1550).[2][3]
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1520 ο Μπέχαμ δραστηριοποιήθηκε κυρίως ως χαράκτης, δημιουργώντας μικροσκοπικά αριστουργήματα εξαίρετης λεπτομέρειας.[3] Επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την αρχαιότητα [2] και σε κάποιο σημείο της καριέρας του ίσως εργάστηκε με τον Μαρκαντόνιο Ραϊμόντι (περ.1480–περ.1534) στη Μπολόνια και τη Ρώμη.[3]
Τον Ιανουάριο του 1525, από κοινού με τους έτερους «άθεους ζωγράφους» Hans Sebald Beham και Georg Pencz (1500–1550), ο Μπάρτελ απελάθηκε από τη Λουθηρανική Νυρεμβέργη όταν δήλωσε δημόσια ότι συμμερίζεται τις ριζοσπαστικές πολιτικές και θρησκευτικές απόψεις των μεταρρυθμιστών Thomas Müntzer (περ.1489–1525) και Andreas Karlstadt (1486–1541).[2][3]
Παρά τις πεποιθήσεις του και το ότι σύντομα έλαβε επίσημη συγχώρεση, ο Μπάρτελ μετοίκησε μόνιμα στο Καθολικό Μόναχο για εργαστεί για τους Δούκες της Βαυαρίας, Γουλιέλμο Δ΄ (1493–1550) και Λουδοβίκο Ι΄ (1495–1545).[2][3][4] Εκεί, χάρη στις ικανότητές του, γνώρισε μεγάλη αναγνώριση, αποκτώντας τη φήμη ενός από τους κυριότερους προσωπογράφους της Γερμανίας,[3] τον οποίο εμπιστεύτηκαν επιφανή πρόσωπα της αριστοκρατίας και πολιτικής ελίτ, καθώς και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Κάρολος Ε' (1500-1558).[2] Οι απεικονίσεις του ήταν ψυχρά αντικειμενικές, με έντονη την αίσθηση της τρίτης διάστασης.[3] Εισήγαγε ένα νέο τύπο προσωπογραφίας στη νότια Γερμανία, η κύρια καινοτομία στον οποίο ήταν η αύξηση του μεγέθους, με το μοντέλο να απεικονίζεται σχεδόν μέχρι το ύψος των γοφών.[2] Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «Πορτραίτο του Καγκελάριου Leonard von Eck» (1527, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη).[2]
Ο Μπέχαμ ήταν επίσης από τους πρώτους που πραγματεύτηκαν θέματα σχετικά με τη ματαιοδοξία (vanitas), συμπεριλαμβανομένων παιδιών που κοιμούνταν δίπλα σε κρανία και γυναίκες που τις αιφνιδίαζε ο Θάνατος.[3] Από το 1529 και μετά το έργο του μαρτυρά επιρροές από τον Φλαμανδικό Μανιερισμό, γεγονός που ορισμένοι ιστορικοί της τέχνης αποδίδουν σε πιθανό ταξίδι στις Κάτω Χώρες.[2] Το 1530 ο καλλιτέχνης ζωγράφισε το «Θρύλο του Τίμιου Σταυρού» για τον Γουλιέλμο Δ΄ (1530, Παλαιά Πινακοθήκη, Μόναχο), ένα έργο που ανήκει σε έναν κύκλο ιστορικών, πολεμικών και μυθικών θεμάτων για το Ανάκτορο του Μονάχου (Münchner Residenz).[2]
Σύμφωνα με τον ιστορικό Γιοάχιμ φον Σάντραρτ )Joachim von Sandrart, 1606–1688), απεβίωσε το 1540 στην Ιταλία ενώ βρισκόταν σε ταξίδι για λογαριασμό του Δούκα Γουλιέλμου.[2][3] Έργο του χρησιμοποιήθηκε στη σύγχρονη εποχή για τη διακόσμηση χαρτονομίσματος των 50 μάρκων.[5]
.jpg)
_MET_DP280850.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
