Μουδέχαρ αρχιτεκτονική της Αραγονίας
αρχιτεκτονικό στιλ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αρχιτεκτονική Μουδέχαρ της Αραγονίας είναι μια αισθητική τάση του στιλ Μουδεχάρ, που απαντάται στην Αραγονία και έχει αναγνωριστεί σε ορισμένα αντιπροσωπευτικά κτήρια ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Ο όρος Μουδέχαρ στιλ πιστώνεται στον José Amador de los Ríos το 1859[1].
Αρχιτεκτονική Μουδέχαρ της Αραγονίας | |
---|---|
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
Χώρα μέλος | Ισπανία |
Τύπος | Πολιτιστικός |
Κριτήρια | iv |
Ταυτότητα | |
Περιοχή | Αραγονία |
Ιστορικό εγγραφής | |
Εγγραφή | 1986 (10η συνεδρίαση) |
Το αραγονικό Μουδέχαρ εκτείνεται από τον 12ο έως τον 17ο αιώνα και περιλαμβάνει πάνω από εκατό αρχιτεκτονικά μνημεία που βρίσκονται κυρίως στις κοιλάδες του Έβρο, του Γιαλόν και του Χιλόκα. Στην περιοχή διαβιούσε μεγάλος πληθυσμός μουσουλμανικής προέλευσης, αν και πολλοί από αυτούς ήταν κατ' όνομα χριστιανοί ή εκχριστιανισμένοι δια της βίας. Οι Μουδέχαρ ή Μορίσκο διατήρησαν τα εργαστήρια και τις βιοτεχνικές τους παραδόσεις και σπάνια χρησιμοποιούσαν την πέτρα ως οικοδομικό υλικό. Από αυτή την άποψη είναι σημείο συνάντησης της τέχνης του ισλαμικού και χριστιανικού κόσμου[2].
Οι πρώτες εκδηλώσεις του συγκεκριμένου αρχιτεκτονικού στιλ προέρχονται αφενός από την ανακτορική αρχιτεκτονική που συνδέεται με την μοναρχία, με την οποία τροποποιήθηκε και επεκτάθηκε το ανάκτορο Αλχαφερία, διατηρώντας την ισλαμική διακοσμητική παράδοση και αφετέρου από την παράδοση της ρωμαΐζουσας αρχιτεκτονικής (romanesque) στην κατασκευή της τοιχοποιίας, η οποία εμφανίζει συχνά διακοσμητικά στοιχεία ισπανικής προέλευσης. Παραδείγματα του τελευταίου τύπου αρχιτεκτονικής Μουδέχαρ μπορεί να δει κανείς στις εκκλησίες της Δαρόκα, οι οποίες ξεκίνησαν από πέτρα και τελείωσαν τον 13ο αιώνα με τούβλινα πάνελ Μουδέχαρ.