πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μαπούτο (πορτογαλικά: Maputo), γνωστό ως Λοουρένσο Μάρκες (πορτογαλικά: Lourenço Marques) κατά την αποικιακή περίοδο, είναι η πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης. Η πόλη είναι λιμάνι στον Ινδικό Ωκεανό και η οικονομία της επικεντρώνεται γύρω από το λιμάνι. Έχει επίσημο πληθυσμό περίπου 966.837 κατοίκους (1997), άλλα ο πραγματικός πληθυσμός της εκτιμάται πως είναι πολύ μεγαλύτερος εξαιτίας της ύπαρξης φτωχογειτονιών και ανεπίσημων καταυλισμών. Οι κύριες εξαγωγές της είναι ο γαιάνθρακας, το βαμβάκι, η ζάχαρη, ο χρωμίτης, ο αθάνατος, η κόπρα (αποξηραμένοι καρποί κακάο) και η σκληρή ξυλεία. Η πόλη παράγει τσιμέντο, κεραμική, έπιπλα, υποδήματα και καουτσούκ. Υπάρχει επίσης ένα μεγάλο εργοστάσιο καμίνευσης αργιλίου, η Μοζάλ. Η πόλη περιβάλλεται από την Επαρχία Μαπούτο.
| Μαπούτο | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Μαπούτο | ||
 | ||
| Χώρα | Μοζαμβίκη[1] | |
| Διοικητική υπαγωγή | Μοζαμβίκη | |
| Ίδρυση | 1781 | |
| • Μέλος του/της | União das Cidades Capitais Luso-Afro-Américo-Asiáticas | |
| Έκταση | 346,77 km² | |
| Υψόμετρο | 31 μέτρα[2] | |
| Πληθυσμός | 1.133.200 (1 Ιουλίου 2023)[3] | |
| Ταχ. κωδ. | 0101-01[4], 0101-02[4], 0101-03[4], 0101-04[5], 0101-05[5], 0101-06[5], 0101-07[5], 0101-08[5], 0101-09[5], 0101-10[5], 0101-11[5], 0102-01[5], 0102-02[5], 0102-03[5], 0102-04[5], 0102-05[5], 0102-06[5], 0102-07[5], 0102-08[5], 0102-09[5], 0102-10[5], 0102-11[5], 0103-01[5], 0103-02[5], 0103-03[5], 0103-04[5], 0103-05[5], 0103-06[5], 0103-07[5], 0103-08[5], 0104-01[5], 0104-02[5], 0104-03[5], 0104-04[5], 0104-05[5], 0104-06[5], 0104-07[5], 0104-08[5], 0104-09[5], 0104-10[5], 0104-11[5], 0105-01[5], 0105-02[5], 0105-03[5], 0105-04[5], 0105-05[5], 0105-06[5], 0105-07[5], 0105-08[5], 0105-09[5], 0105-10[5], 0105-11[5], 0105-12[5], 0105-13[5], 0105-14[5], 0106-01[5], 0106-02[5], 0106-03[5], 0106-04[5], 0106-05[5], 0107-01[5], 0107-02[5] και 0107-03[5] | |
| Τηλ. κωδ. | 21 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+02:00 | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Μαπούτο βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα της χώρας (νότια του Τροπικού του Αιγόκερω), στη δυτική πλευρά του Κόλπου Μαπούτο, στο στόμιο του ποταμού Τέμπε. Ο κόλπος έχει 95 χιλιόμετρα μήκος και 30 χλμ. εύρος. Ο Ποταμός Μαπούτο χύνεται στη νότια κατάληξη του κόλπου.
Η πόλη ιδρύθηκε το 1876, και πήρε το όνομα του Λοουρένσο Μάρκες (Lourenço Marques), Πορτογάλου εμπόρου που ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που εξερεύνησε την περιοχή το 1544. Η κατασκευή ενός σιδηροδρόμου προς την Πρετόρια της Νότιας Αφρικής το 1895 προκάλεσε αύξηση του πληθυσμού της πόλης. Το 1898, η Λοουρένσο Μάρκες έγινε πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης. Κατά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, μετά τη σύλληψή του από τους Μπόερς, έκανε μια τολμηρή απόδραση στη Λοουρένσο Μάρκες, ξεφεύγοντας από τους φρουρούς. Μετά την ανεξαρτησία της χώρας από την Πορτογαλία, η πόλη έλαβε το όνομα Μαπούτο στις 3 Φεβρουαρίου 1976. Το όνομα Μαπούτο έλκει μάλλον την καταγωγή του από έναν παλιό, άγριο ηγέτη φυλής, τον Μαπούτα, ο οποίος ηγεμόνευε στην περιοχή κάποτε.
Το Διεθνές Αεροδρόμιο Μαπούτο είναι ο βασικός διεθνής αερολιμένας της Μοζαμβίκης.
Η Μαπούτο φιλοξενεί το Πανεπιστήμιο Εντουάρντο Μοντλάνε (Universidade Eduardo Mondlane), το πρώτο πανεπιστήμιο της Μοζαμβίκης, και της πανεπιστημιούπολης του Πανεπιστημίου Παιδαγωγικής, έτερου μείζονος Μοζαμβικιανού πανεπιστημίου. Η πόλη διαθέτει μουσείο Μοζαμβικιανής ιστορίας, στρατιωτικό μουσείο και Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό.
Η Μαπούτο είναι σχεδιασμένη σε τετράγωνες οικοδομικές γειτονιές και ευρείς λεωφόρους, με Πορτογαλικά στοιχεία και τη χαρακτηριστική τους αρχιτεκτονική της δεκαετίας του 1970. Η πόλη δεν καταστράφηκε ούτε από τον αποικιοκρατικό ούτε από τον εμφύλιο πόλεμο καθώς είχε θεωρηθεί σιωπηρά ως ουδέτερο έδαφος. Η ανάκαμψη της πόλης υπήρξε πάντα αργή εξαιτίας της έλλειψης επενδύσεων, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ανεγείρονται νέα κτίρια για την ανερχόμενη μεσαία τάξη αντί για την αναπαλαίωση των ήδη υπαρχόντων.
Η παραλία της Μαπούτο έχει μολυνθεί από την εναπόθεση σκουπιδιών και αποβλήτων στον κόλπο, και έτσι δεν χρησιμοποιείται για διασκέδαση, αν και η ποιότητα του νερού φαίνεται τώρα να βελτιώνεται.
Η Μαπούτο είναι χωνευτήρι διαφόρων πολιτισμών, με μεγάλη νοτιοαφρικανική επίδραση. Κυρίαρχοι είναι ο Μπαντού και ο Πορτογαλικός πολιτισμός, αλλά είναι αισθητές και οι κουλτούρες Αράβων, Κινέζων και Ινδών. Η κουζίνα είναι πολύ λεπτομερής, κυρίως λόγω της Πορτογαλικής και Μουσουλμανικής κληρονομιάς. Σε αφθονία βρίσκονται τα θαλασσινά.
Σπουδαίο πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κέντρο της Μαπούτο είναι το Ασοσσιασάο Νούκλεο ντε Άρτε. Είναι η αρχαιότερη κολλεκτίβα καλλιτεχνών στη Μοζαμβίκη. Έχοντας την έδρα του σε μια παλιά βίλα στο κέντρο της Μαπούτο το Νούκλεο έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μητροπολιτική πολιτιστική ζωή για δεκαετίες. Πάνω από εκατό ζωγράφοι, γλύπτες και κεραμοποιοί είναι μέλη του Νούκλεο, το οποίο φιλοξενεί τακτικά εκθέσεις στους χώρους του και τα τελευταία χρόνια έχει πάρει μέρος ενεργά σε ανταλλαγές καλλιτεχνών από το εξωτερικό. Έπαιξη σημαντικό ρόλο συμφιλίωσης μετά τον Μοζαμβικιανό Εμφύλιο Πόλεμο. Η έκθεση καλλιτεχνικών αντικειμένων όπως ο Θρόνος του Αφρικανού Βασιλιά και το Δέντρο της Ζωής έχουν επιδειχθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Η Μαπούτο είναι επίσης η έδρα του Φεστιβάλ ταινιών ντοκυμαντέρ DOCKANEMA, και διεθνούς φεστιβάλ με ντοκυμαντέρ από όλο τον κόσμο.
Στην πόλη θα διεξαχθούν το 2011 οι Παναφρικανικοί Αγώνες.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
